شاگردان مریم آزمون در جنگ نابرابر
استرالیا برای تیم ملی زنان هم خوش‌یمن می‌شود؟
آرمن ساروخانیان
روزنامه نگار
رنسانس فوتبال ایران با سفر به استرالیا رقم خورد. مرحله مقدماتی جام جهانی 1998 برای تیم ملی فرسایشی شده بود و آنها برای آخرین شانس صعود باید با استرالیای پرستاره روبه‌رو می‌شدند. برای تیمی که سرمربی جدیدش، ویرا شناخت چندانی از بازیکنان نداشت و بازیکنانش تجربه بین‌المللی محدودی داشتند، عبور از سد یاران هری کیول مثل یک مأموریت غیرممکن بود، ولی در جهنم ملبورن پتانسیل فوتبال ایران شکوفا شد و آنها در چند دقیقه طوفانی ورق را برگرداندند. صعود به جام جهانی 1998 جرقه یک تحول بزرگ بود و بعد از آن فوتبال ایران توانست آرام آرام موقعیتش را در نقشه فوتبال جهان تثبیت کند.
ربع قرن بعد از آن بازی نوبت تیم ملی زنان فوتبال ایران است که برای مقدماتی المپیک به استرالیا برود. دشواری کار این تیم از تیم ملی آن روزهای مردان ایران هم سخت‌تر است. فقط چند سال است که فوتبال زنان در ایران جدی شده و لیگ برتر به طور منظم برگزار می‌شود. تیم ملی زنان که فعالیتش محدود به بازی‌های دوستانه بود، مدتی است که وارد مسابقات رسمی شده و تجربه بین‌المللی خیلی کمی دارد. آنها برای رسیدن به سطح اول قاره حریفانی دارند که در مقیاس جهانی هم مدعی محسوب می‌شوند. ژاپن، استرالیا، چین و کره جنوبی در جمع 20 تیم برتر جهان قرار دارند. ژاپن تجربه قهرمانی جهان، نایب‌قهرمانی جهان و نایب‌قهرمانی المپیک را دارد و چین توانسته نایب‌قهرمان جهان و المپیک شود.
هر تورنمنتی ارزشمند است
هر تورنمنتی برای تیم ملی فوتبال زنان یک تجربه ارزشمند است تا ترس بازیکنان بریزد و بتوانند خودشان را پیدا کنند. با آزمون و خطا در مسابقات است که کادر فنی و بازیکنان با ضعف‌های‌شان روبه‌رو می‌شوند و به تدریج می‌توانند راه رقابت با تیم‌های قوی‌تر قاره را پیدا کنند.
صعود تیم ملی زنان به مرحله دوم مقدماتی المپیک برای این تیم دستاورد مهمی محسوب می‌شود. مرحله اول قرار بود به صورت رفت و برگشت باشد، ولی با کناره‌گیری بنگلادش و مالدیو، قرار شد ایران دو بازی رفت و برگشت در خاک میانمار برگزار شود. حریف از نظر رنکینگ موقعیت بهتری داشت، ولی شاگردان آزمون با برد یک بر صفر در بازی اول و تساوی یک بر یک در بازی دوم توانستند به مرحله دوم مقدماتی صعود کنند.
آنها در مرحله دوم با استرالیا، چین‌تایپه و فیلیپین همگروه هستند که از نظر تجربه و موقعیت در رنکینگ جهانی بالاتر از تیم زنان ایران قرار دارند. استرالیا که در جام جهانی خانگی اخیر به نیمه‌نهایی رسید و موفق‌ترین تیم آسیا بود قطعاً شانس اول سرگروهی است.
مسابقات در گروه‌های سه‌گانه برگزار می‌شود و سه تیم صدرنشین به همراه تیم برتر دوم به مرحله سوم مقدماتی المپیک پاریس می‌رسند. در این شرایط سخت حتی رتبه دوم گروه هم برای شاگردان آزمون تضمینی برای صعود نیست.
حسرت حضور در هانگژو
از استرالیا که بگذریم چین‌تایپه و فیلیپین هم حریفان سختی برای تیم ملی زنان هستند. آنها به ترتیب در رتبه 38 و 44 رده‌بندی فیفا ایستاده‌اند. هر دو تیم به تازگی در بازی‌های آسیایی هانگژو توانستند به مرحله حذفی برسند. چین‌تایپه با شکست تایلند و هند در گروهش صدرنشین شد، ولی در مرحله یک چهارم در وقت اضافه مقابل ازبکستان شکست خورد. فیلیپین هم بعد از صعود به عنوان تیم دوم در یک چهارم نهایی 8 بر یک مغلوب ژاپن شد.
این تورنمنت می‌توانست تدارک خوبی برای تیم ملی زنان پیش از سفر به استرالیا باشد، ولی کمیته ملی المپیک با این استدلال که این تیم بختی برای مدال ندارد، مجوز سفر نداد و فدراسیون فوتبال هم نتوانست برای این تیم کاری کند. تنها برنامه تدارکاتی این تیم سفر به روسیه بود که آنها در دو بازی دوستانه با نتایج 4 بر صفر و دو بر صفر مغلوب تیم میزبان شدند. در این شرایط شاگردان آزمون کار خیلی سختی برای صعود دارند، با این حال حضور در این مسابقات با هر نتیجه‌ای یک گام رو به جلو برای آنها خواهد بود. شاید سفر به استرالیا برای تیم ملی زنان هم فرصتی برای پیشرفت و جهش در صحنه قاره باشد.