سورپرایز قلعه‌نویی، قدوس در هافبک
این انتخاب جسورانه در بازی‌های بزرگ هم جواب می‌دهد؟
آرمن ساروخانیان
@armen9971
ترکیب تیم ملی برای بازی قطر نسبت به بازی با اردن سه تغییر داشت. قلعه‌نویی که از وضعیت خط دفاعش راضی نبود پورعلی‌گنجی و میلاد محمدی را جانشین کنعانی‌زادگان و حاج‌صفی کرده بود. تغییر مهم‌تر اما بازی قدوس به جای نوراللهی در خط میانی بود. سرمربی تیم ملی در نیمه دوم بازی با اردن چشمی را به جای نوراللهی به زمین فرستاد و تصور می‌شد که دوباره هافبک استقلال را انتخاب کند.
ترجیح قدوس که پیش از این بیشتر او را در پست‌های تهاجمی دیده بودیم یک تصمیم جسورانه بود که بازی تیم ملی را متحول کرد. او مأموریت داشت که هنگام مالکیت توپ نقش رابط دفاع و خط حمله را به عهده بگیرد و توپ‌ها را از مدافعان میانی بگیرد. پیش از این مسئولیت انتقال توپ به عهده عزت‌اللهی بود، ولی انتخاب قدوس که قابلیت‌های تکنیکی بالاتری دارد کمک کرد که تیم روان‌تر بازی کند و سرعت انتقال بالاتر برود.
قدوس در سال‌های گذشته به ترکیب اصلی نزدیک شده، ولی به دلیل ترافیک پست‌های هجومی دقایق بازی‌اش محدود بوده. انتقال بازیکن برنتفورد به خط میانی می‌تواند موقعیت او در ترکیب اصلی را تثبیت کند. قلعه‌نویی علاقه زیادی به بازی قدوس دارد و در اردوی قبلی او از یکی از یازده بازیکن اصلی مقابل بلغارستان و آنگولا استفاده کرد. سامان در غیبت آزمون به عنوان مهاجم بازی کرد و نمایش خوبی داشت، ولی با بازگشت آزمون قلعه‌نویی تصمیم گرفت قدوس را یک خط عقب‌تر ببرد و در پست جدید هم وظایفش را به خوبی انجام داد.
عزت‌اللهی و قدوس تقریباً در عرض هم بازی می‌کردند تا فرم اولیه بازی تیم ملی 2-4-4 خطی باشد. حضور آنها در فضای جلوی دفاع به مدافعان کناری اجازه می‌داد که بالا بروند و نقش پررنگی در حملات داشتند. تیم ملی در نیمه اول هم فرصت‌های خوبی داشت، ولی به خاطر کم‌دقتی مهاجمان تا دقیقه 69 منتظر گل ماند. در نهایت گل‌‌های تیم ملی با مشارکت مدافعان کناری زده شد.
زوج جدید در خط میانی
قطعاً کادر فنی از نمایش قدوس مقابل قطر راضی بوده و انتظار می‌رود در بازی‌های بعدی هم ترجیح بدهد از زوج عزت‌اللهی- قدوس در مرکز زمین استفاده کند. در این پست نوراللهی، چشمی و علی کریمی که در این اردو مصدوم بود همچنان گزینه هستند، ولی در رده‌بندی هافبک‌های میانی فعلاً دو بازیکنی که مقابل قطر بازی کردند از نگاه کادر فنی موقعیت بهتری دارند.
سؤال مهم‌تر این است که آیا قلعه‌نویی در بازی‌های سخت جام ملت‌های آسیا هم به این زوج اعتماد خواهد کرد؟ حضور قدوس که در جنگ‌های تن به تن توان بدنی هافبک‌هایی مثل نوراللهی یا چشمی را ندارد به معنی شکنندگی بیشتر در مرکز زمین است و این می‌تواند تعادل بین توان هجومی و دفاعی تیم ملی را به هم بریزد.
اولین بار کارلو آنچلوتی در میلان چنین الگویی را به کار گرفت و پیرلو، هافبک فانتزی‌اش را مقابل خط دفاع قرار داد. او برای جبران ضعف جنگندگی در این منطقه از گتوزو و آمبروسینی روی دست پیرلو استفاده می‌کرد و به تعادل خوبی رسید. حالا قدوس هم تقریباً در همان نقش به کار گرفته شده و کادر فنی باید سه هافبک دیگرش را طوری انتخاب کند که در برابر تیم‌هایی مثل کره جنوبی یا ژاپن کنترل میانه زمین از دست نرود و خط دفاع تحت فشار زیادی قرار نگیرد.
راه حل دیگر این است که بازیکنان تهاجمی در دفاع مشارکت بیشتری داشته باشند که رسیدن به این هماهنگی نیاز به زمان بیشتر و تمرینات ممتد دارد. با حضور طارمی، آزمون، محبی و جهانبخش تیم ملی چهار بازیکن تهاجمی دارد و اگر آنها در دفاع فعال نباشند، ساختار دفاعی آسیب‌پذیر خواهد بود.
دو بازی بعدی تیم ملی مقابل ازبکستان و هنگ‌کنگ در مقدماتی جام جهانی است و فرصت مناسبی خواهد بود تا بازیکنان این مدل جدید بازی تمرین را پیش از جام ملت‌ها بیشتر تمرین کنند. بازی با ازبکستان در تاشکند محک مناسبی است که قلعه‌نویی یک بار دیگر از زوج عزت‌اللهی- قدوس در خط میانی استفاده کند و کارآیی آن را دوباره بسنجد.