زنگ خطر برای سوپراستار نروژی
غول مهربان!
ایمان گودرزی
روزنامه نگار
شاید عجیب باشد بگوییم مهاجمی که این فصل به صورت میانگین فقط یک گل در هر بازی به ثبت‌رسانده مشکل دارد! اما این قضیه برای ارلینگ هالند صدق می‌کند. طبیعی هم است وقتی بازیکنی که در اولین فصل حضورش در لیگ برتر انگلیس بسیاری از رکوردها را جابه‌جا کرده و در تمام رقابت‌ها 52 گل به ثمر رسانده بود این فصل با کوچکترین افتی زیر ذره‌بین و انتقادات قرار بگیرد. این روزها غول نروژی حال و روز خوبی ندارد و در 3 بازی اخیرش برای سیتیزن‌ها مقابل ولوز، لایپزیش و آرسنال گل نزده و یک دوران بی‌ثبات را پشت سر می‌گذارد. درست است که همان 8 گل زده او در این فصل جایگاهش را در صدر جدول گلزنان تثبیت کرده، اما افت محسوس او باعث شده رقبا به خودشان اجازه نزدیک شدن به او را بدهند.
درست زمانی که نروژی انتظارات را برآورده نمی‌کند، درگیری او همراه با کایل واکر با نیمکت آرسنال نشان می‌دهد که پسر آرامی که هیچ وقت در درگیری‌ها حضور پیدا نمی‌کرد حالا از وضعیت روحی مناسبی برخوردار نیست و هر لحظه می‌تواند جنگی را در زمین به وجود آورد.
اگر بخواهیم با اعداد و ارقام عملکرد او را بسنجیم با فصل گذشته تغییرات زیادی را احساس نمی‌کنیم و روی کاغذ نگرانی برای کسی به وجود نمی‌آورد. میانگین گل‌های زده این بازیکن نسبت به فصل پیش از 1.17 به 1.02 کاهش یافته و میانگین پاس گل‌های او نیز از 0.26 به 0.13 رسیده است که اختلاف بسیار فاحشی نیست اما داستان از زمانی وارد مرحله هشدار می‌شود که متوجه می‌شویم لمس توپ او از 26.91 به 22.09 و لمس توپ در محوطه حریف از 7.36 به 6.47 کاهش یافته که نسبت به فصل گذشته در سطح بسیار پایین‌تری قرار گرفته است. این آمار نشان می‌دهد که او آنطور که باید در بازی‌ها خودش را درگیر نمی‌کند و به اصطلاح در بازی‌ها مثل یک روح سرگردان است!
غیبت کوین دی بروین، ایلکای گوندوگان و رودری (همچنین برناردو سیلوا که اول فصل غیبت داشت) بخش بزرگی از خدمات سیتی به هالند را از بین برده است، پپ برای جبران این شکاف ریکو لوئیس را به ترکیبش اضافه کرده. این بازیکن بیش از همه تلاش کرده هالند را به روند خوبش بازگرداند اما تا این لحظه موفق نبوده است.
نظریه خوشبینانه این است که ارلینگ هالند مانند فصل گذشته به خوبی تغذیه نمی‌شود تا بار دیگر مرد شماره یک لیگ برتر باشد اما نظریه بدبینانه این است که غول نروژی عطش فصل گذشته را از دست داده است و دیگر مثل سابق تلاش نمی‌کند بار بازی را به دوش خود بکشد و فقط منتظر است اتفاقات بازی شرایط را برای گلزنی او فراهم کند.
هالند این فصل با 8 گلی که زده در صدر جدول است و در آخرین بازی این تیم مقابل آرسنال هر چه تلاش کرد موفق نشد راهی به دروازه توپچی‌ها پیدا کند. امید به گلزنی او در مقابل آرسنال 0.00 بود و در بازی هفته قبلش مقابل ولوز 0.04 بود که عددی بسیار ناامیدکننده است. این دو مورد کمترین میزان امید به گل این بازیکن از زمان پیوستنش به جمع سیتیزن‌ها نیز بود.
36 گل سال گذشته هالند در لیگ به این معنی بود که او هر 77 دقیقه گل می‌زد، در حالی که امسال فقط هر 89 دقیقه یک گل می‌زند. مسلماً اکثر مهاجمان چنین میانگینی را دوست دارند اما در مورد هالند نشان‌دهنده این است که نروژی چه افت بزرگی نسبت به فصل قبل داشته و در اصل، هالند باید با شهری بدون دی بروین سازگار شود و او این کار را انجام نمی‌دهد.