از قابلیتهای ما تا دستاوردهای ژاپن
وصال روحانی
خبرنگار
این فرضیه که هر دیدار تدارکاتی ولو غیر برجستهای بهتر از برگزار نکردن هیچ مسابقهای و مصداق روشنی از ضربالمثل «کاچی بهتر از هیچی» است، شاید حضور در تورنمنت چهارجانبه قریبالوقوع اردن را توجیه کند اما شکی نیست که تیم ملی فوتبال ایران برای بزرگتر شدن و رسیدن به توفیقهای اساسیتر به مسابقه دادن با تیمهای بسیار قویتر و معروفتری نیاز دارد.
طی روزهای 21 تا 24 مهر در شهر امان، پایتخت اردن ابتدا در نیمه نهایی تورنمنت مورد بحث ایران با تیم میزبان و قطر با عراق دیدار میکنند و سپس برندگان دو مسابقه مذکور در فینال و بازندگان در بازی ردهبندی روبهروی هم میایستند. هیچ یک از سه رقیبی که نامشان آمد، حتی به جمع تیمهای درجه سوم و چهارم جهان نیز تعلق ندارند و رنکینگ آنها در جدول ردهبندی فیفا از ما که حائز رتبه بیست و یکم هستیم، بسیار پایینتر است. شاید قطر فاتح دوره قبلی (2019) جام ملتهای آسیا بوده باشد اما پس از آن نزول چشمگیری داشته و تکلیف اردن به لحاظ سابقه و جایگاه نازلاش کاملاً روشن است و عراق حتی در بهترین روزهایش یک تیم ولو در سطح پنجم جهان هم نشان نمیدهد. وقتی ژاپن با آلمان و ترکیه بازی تدارکاتی برگزار و هر دو را با زدن چهار گل منکوب میکند و کره جنوبی و استرالیا با امثال آرژانتین و اروگوئه بازی خودشناسی انجام میدهند و عربستان هم رقبای نامآشنای اروپایی را برای دیدارهای تدارکاتیاش انتخاب میکند، حریفان ما در تورنمنت اردن بیش از پیش رنگ میبازند و تدارکات ما کماثرتر جلوه میکند.
اظهارات امیر قلعهنویی، سرمربی «یوزها» در این خصوص که همیشه اصرار بر انتخاب حریفان نامدار برای دیدارهای تدارکاتی تیمش داشته اگرچه دفاعیهای قابل تأمل با احتساب محدودیتهای ناشی از تحریمهای بینالمللی برای وی و فدراسیون فوتبال به شمار میرود اما دلیلی کافی برای قناعت مکرر به این گونه عرصههای کوچک نیست. اگر دیدار دوستانه اخیرمان با آنگولا همان قدر هزینهبر بوده که برخی میگویند (10 میلیارد تومان)، میشد با قدری خرج بیشتر رقبایی را به تهران آورد که از این تیم خارج از جمع 100 تیم برتر دنیا وجهه بالاتری داشته باشند. امروزه تیمهای نامدار جهان حتی حاضرند بدون دریافت ارقامی نجومی با امثال ژاپن، کره جنوبی و استرالیا بازی دوستانه برگزار کنند زیرا نرخ این تیمهای آسیایی هم بعد از درخشش در جام جهانی 2022 بالاتر رفته و دیگر تیمهای درجه سوم جهان به حساب نمیآیند و ژاپن به واقع در رنکینگ فیفا از ما هم بالاتر و صاحب رتبه نخست آسیا است. هر اتفاقی در تورنمنت اردن بیفتد، برای فوتبال ما دستاورد بزرگی دربر نخواهد داشت و این واقعیت زمانی جلوهگری بیشتری مییابد که میبینیم ژاپن با انتخابها و نتایج اخیرش عملاً به یک تیم درجه اول جهانی تبدیل شده و ما با وجود داشتن یک تیم ملی قوی و پرمهره حتی به اندازه نصف آنها سر و صدا نکرده و جهان را متوجه خویش نساختهایم.