خاکستری مثل داورزنی
آرش عبدی
روزنامه نگار
یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث رشد والیبال ایران در طول 3 دهه گذشته شد ثبات مدیریت است. از سال 1368 که محمدرضا یزدانی خرم رئیس فدراسیون والیبال شد تا به امروز تنها 3 نفر این سمت را بر عهده داشتهاند. پس از رفتن یزدانی‌خرم به فدراسیون کشتی، محمدرضا داورزنی سکان والیبال ایران را در دست گرفت. داورزنی تا سال 96 رئیس فدراسیون والیبال بود اما به یکباره و در حالی که دوران ریاستش به پایان نرسیده بود راهی وزارت ورزش شد تا معاون مسعود سلطانی‌فر شود. جدایی او از فدراسیون والیبال چندان طولانی نبود و 2 سال بعد یکبار دیگر روی صندلی‌ای که سال‌ها آن را در اختیار داشت تکیه زد. در کارنامه مدیریتی داورزنی موفقیت‌های زیادی به چشم می‌خورد که مهم‌ترین آنها قهرمانی چند باره در آسیا، صعود به المپیک، موفقیت‌های تیم‌های پایه و لیگ ملت‌ها بود. ولاسکو را داورزنی به ایران آورد؛ مربی که محبوبیت عجیبی بین مردم ایران پیدا کرد و مربیانی که پس از او هدایت تیم ملی را بر عهده گرفتند نتوانستند گوشه‌ای از محبوبیت این آرژانتینی را به دست بیاورند.
با این حال نقدهایی هم به عملکرد مدیریتی داورزنی در فدراسیون والیبال وجود دارد. فدراسیون والیبال در بحث زیرساخت‌ها نتوانست آنچنان که باید رشد قابل توجهی داشته باشد و تمرینات تیم‌های ملی همچنان در سالن فرسوده این فدراسیون برگزار می‌شود. مشکلات و ضعف‌های لیگ برتر والیبال که بالاترین سطح مسابقات باشگاهی کشور محسوب می‌شود سال‌هاست ادامه دارد و تلاش و اراده جدی هم برای رفع آنها وجود ندارد. در طی سال‌های گذشته بیشترین تمرکز فدراسیون والیبال روی حضور در میادین معتبر بین‌المللی بوده و در این خصوص تعداد اعزام‌های این فدراسیون می‌تواند یک رکورد منحصر به فرد در ورزش ایران باشد. هر چند نتایج اخیر تیم ملی والیبال باعث شد انتقادهایی به داورزنی شود؛ آن هم در دوره‌ای که فاصله زیادی تا انتخابات فدراسیون ندارد.
داورزنی عزم خود را برای ریاست دوباره در فدراسیون والیبال جزم کرده و اتفاقاتی که چندی پیش در مجمع سالیانه فدراسیون والیبال رخ داد و برخی از اعضای مجمع از داورزنی خواستند بار دیگر کاندیدای ریاست فدراسیون والیبال شود او را دلگرم کرده است؛ هر چند انتخابات پیشین این فدراسیون می‌تواند زنگ خطری برای داورزنی باشد. انتخاباتی که در آن بهنام محمودی توانست 15 رأی کسب کند.
با این حال به نظر می‌رسد داورزنی شانس اول ریاست فدراسیون والیبال است. در صورتی که این اتفاق رخ دهد او یکی از باثبات‌ترین مدیران تاریخ ورزش کشور خواهد شد؛ اما نباید فراموش کند که ضعف‌های چشمگیری در بدنه والیبال ایران وجود دارد و امکان اینکه آنها را نادیده بگیرد نیست. داورزنی مدیری است که نه می‌توان او را نفی کرد و نه اینکه نباید همه کارهای او را بدون اشکال دانست. اینکه می‌تواند 4 سال دیگر هم رئیس فدراسیون والیبال باشد، مجمع این فدراسیون تشخیص می‌دهد؛ اما نکته مهم‌تر این است که او چه برنامه جدیدی برای اینکه والیبال ایران بتواند یک رنسانس دیگر را تجربه کند، دارد.