در حافظه موقت ذخیره شد...
حاشیه و مدال، کلیدواژه‌های یک قهرمان دست‌نیافتنی
روزنامه نگار
خوشحالی عجیبش پس از قهرمانی در رقابت‌های جوانان جهان، اولین صحنه‌ای بود که از احسان حدادی در اذهان مردم نقش بست. تا پیش از او کمتر کسی می‌دانست پرتاب دیسک ایران هم توان مدال گرفتن دارد. احسان رفته رفته به یک ستاره در ورزش کم رمق ایران تبدیل شد؛ آن هم در رشته ای که بسیاری از کشورها حرفی برای گفتن در آن دارند. کسب مدال نقره المپیک لندن اوج عملکرد او در دوران قهرمانی‌اش بود. این مدال تنها مدال دوومیدانی ایران در تاریخ ادوار رقابت‌های المپیک شد و بعید است تکرار شود.
مدال برنز مسابقات جهانی، 4 مدال طلا و یک مدال نقره آسیایی و 6 مدال طلای قهرمانی آسیا از احسان ورزشکاری دست‌نیافتنی ساخت اما هر چقدر که او به موفقیت‌های بیشتری می‌رسید حاشیه‌هایی که پیرامونش شکل می‌گرفت هم بیشتر می‌شد؛ حاشیه‌هایی که بخشی از آن را باید به دلیل برخی اظهارنظرها و رفتارهای غیرحرفه‌ای حدادی قلمداد کرد اما بر اساس یک رسم اشتباه و البته نانوشته که در ورزش کشور وجود دارد ورزشکاران موفق محکوم به این هستند که دچار حاشیه شوند.
ماجرای اعزامش به خارج از کشور برای جراحی خار پاشنه تا مدت‌ها سوژه رسانه‌ها بود. او برای این عمل جراحی حدود 2 ماه در آلمان به سر برد و در مقطعی تصمیم گرفت به تلافی انتقاداتی که از او می‌شود رسانه‌های مکتوب را تحریم کند. منتقدان هم مدام از حدادی ایراد می‌گرفتند و از او به عنوان نماد ورزشکارسالاری یاد می‌کردند. در همه این سال‌ها آنقدر که به حواشی حدادی پرداخته شد مدال‌های او بازتاب نداشت. حواشی‌ای که نمونه بارز آن همین ماجرای خار پاشنه بود.
به نظر می‌رسد رکورددار پرتاب دیسک آسیا قصد دارد به زودی وارد عرصه مدیریت ورزشی شود؛ مسیری که پیش از او برخی دیگر از ورزشکاران سابق کشور مثل هادی ساعی، جواد داوری، سجاد انوشیروانی و علیرضا دبیر در پیش گرفته‌اند. هر چند دنیای قهرمانی با فضای مدیریت فدراسیون‌ها زمین تا آسمان تفاوت دارد و شاید ورژن دیگری از حدادی را در این عرصه ببینیم.