اگر امکانات بیشتری داشتیم
امیر اسدی
روزنامه‌نگار
فوتبال ایران سرشار از استعداد است. این جمله را سال‌هاست که کارشناسان به زبان می‌آورند و البته که درست است و بی‌نقص. در قطر، امارات و حالا عربستان چند سال است که سرمایه‌گذاری بسیاری در زمینه جذب بازیکنان خارجی صورت می‌گیرد. سال‌ها قبل مربیان و بازیکنان درجه یک و بزرگی به امارات کوچ کرده‌اند تا شاید بتوانند کیفیت فنی فوتبال در این کشور را ارتقا بدهند. قطر هم با این دست فرمان پیش رفت و در نهایت با نسلی موفق توانست قهرمان جام ملت‌های آسیا شود.
عربستان هم از سال قبل تا امروز پای بسیاری از ستاره‌های بزرگ فوتبال جهان را به کشورش باز کرده و دستمزدهایی نجومی برای آنها در نظر گرفته. سؤال اینجا است که آیا بالا رفتن کیفیت لیگ عربستان می‌تواند به ارتقای سطح بازیکنان تیم ملی این کشور بینجامد یا نه؟ با این حال در ایران امکاناتی که در قطر، عربستان و امارات وجود دارد را نمی‌بینیم؛ امکاناتی شامل زمین تمرین مناسب، ورزشگاه‌های مجهز و برنامه‌ریزی بلندمدت.
با تمام این کمبودها اما بازیکنان و تیم‌های ایرانی توانسته‌اند موفقیت‌هایی را تجربه کنند. پرسپولیس دو بار به فینال لیگ قهرمانان رسید و بازیکنان ایرانی هم بارها در این تورنمنت مهم درخشیده‌اند. درست است که خبری از برنامه‌ریزی نبوده اما همین جرقه‌های گاه و بیگاه می‌تواند کمی امیدوارمان کند. آخرین نمونه هم پیروزی بزرگ پرسپولیس مقابل الدحیل است. تیمی که پای کوتینیو را از اروپا به قطر باز کرده و میلیون‌ها دلار هزینه گرده، مغلوب تیمی شده که برای پرداخت آپشن بازیکنانش مشکل دارد و نمی‌تواند مهاجم باکیفیت خارجی جذب کند. پیروزی ارزشمند پرسپولیس باز هم تداعی کننده این جمله تاریخی است: «با غیرت و خلاقیت ایرانی به موفقیت می‌رسیم.» حساب کنید اگر کمی امکانات فوتبال قطر، عربستان و امارات را داشتیم چه اتفاقات بزرگی را رقم می‌زدیم. آن‌وقت دیگر تیمی یارای مقابله با ما را حداقل در فوتبال آسیا نداشت.