الفت با مدال، پیوند با جاودانگی
پرش از نقره به ســــــــوی تاریخ
سعید آقایی - هانگژو
روزنامه نگار
همیشه اولین‌ها جذابیت و لذت بیشتری دارند. یک تجربه هیجان‌انگیز که پیش از آن هرگز آن را لمس نکرده‌ایم. از همین رو ذوق و شور آن بیشتر و طولانی‌تر است. بویژه اینکه پشت سر این «اولین» کوهی از رنج نهفته باشد. رنجی که حلاوت یک موفقیت را صدچندان می‌کند. این تجربه جذاب وقتی رویایی‌تر می‌شود که در یک ضیافت خاص و ویژه باشد. ضیافت نور و موسیقی در یک پارادایز شرقی و معبد دنیا؛ در دل یک مدرنیته تمام و کمال که چشم همگان را خیره که نه، کور کرده.
تمام بساط تاریخ‌سازی و جاودانگی جور بود. در هانگژو در بازی‌های آسیایی که به نوعی المپیکی کوچک برای قاره پهناور محسوب می‌شود و در سرزمینی که در ورزش حرف اول و آخر را می‌زند. میزبانی که برایش رقابت در آسیا یک شوخی دم‌دستی است و تا روز سوم مدال‌هایش ۳ رقمی شده و حالا در روز ششم طلاهایش ۳ رقمی می‌شود. کشوری که در ژیمناستیک قهرمان بلامنازع جهان و المپیک است و رقیبی ندارد.
از همین رو موفقیت در این اتسمفر یک دستاورد بزرگ است که آدرنالین شما را به بی‌نهایت می‌رساند. کسب مدال در رشته‌ای که تا امروز یک کویر لم یزرع و برهوت بوده، در مهمترین رویداد قاره کهن و در چین سرزمین موفقیت و قهرمانی و در رشته‌ای که میزبان در آن مدعی تمام عیار است.
برای تاریخ‌سازی همه بساط جور بود؛ سالن مجهز، مدرن و فوق‌العاده هوانگ لانگ که به اندازه‌ای سالن دارد و مجهز است که به تنهایی می‌تواند بازی‌های آسیایی را برگزار کند.
برای ژیمناستیک ایران که پیش از این در بازی‌های آسیایی فینالیست داشت اما مدالی کسب نشده بود. حضور مهدی الفتی در فینال پرش از خرک به تنهایی یک دستاورد بزرگ بود. در شرایطی که در دیگر اسباب ژیمناست‌های ما ناکام بودند و در رقابت‌های ۶ اسباب مقام نوبرانه هفتمی یک موفقیت بزرگ محسوب می‌شد، اینکه الفتی به فینال برسد به تنهایی یک دستاورد بزرگ به شمار می‌رفت. بویژه اینکه ژیمناستیک در دو سال اخیر شرایط خوبی به لحاظ مدیریتی نداشت و حضور ژیمناست‌ها در هانگژو به واسطه همکاری زهرا اینچه درگاهی با کمیته ملی المپیک بود تا در دقیقه 90 این مشکل حل شود.
با این سناریو عجیب و غریب بدیهی بود که نباید هیچ انتظاری از ژیمناست‌ها داشته باشیم اما الفتی غیرممکن را ممکن کرد. او در یک رقابت نفسگیر در فینال پرش خرک به عنوان نفر نخست روی استیج آمد و با همان پرش اول نشان داد آمده تا دست پر بازگردد. الفتی در رقابت با ژیمناست‌های مدعی ژاپن، هنگ‌کنگ، تایپه و... در همان پرش نخست صدرنشین گروه شد و تا پایان مسابقه فینال فقط یک پله پایین آمد. وقتی ژیمناست ژاپنی با یک پرش فوق‌العاده به سقف چسبید و طلا گرفت تا الفتی به نقره بسنده کند. نقره‌ای که بزرگترین و مهمترین موفقیت ما در ژیمناستیک در تاریخ بازی‌های آسیایی محسوب می‌شود. نقره‌ای پـــــس از هفت دهه. مدالی برای جاودانگی
و پیــــــــوند با
تاریخ.
ZOOM
چند سال پیش و در اویل ریاست اینچه‌درگاهی در فدراسیون ژیمناستیک، مهدی الفتی که در آن زمان سن و سالی هم نداشت، تصمیم گرفت با دنیای قهرمانی خداحافظی کند؛ چرا که به این نتیجه رسیده بود با ورزش قهرمانی نمی‌توان به معنای واقعی دارای آسایش مالی بود؛ اما هر طور بود مسئولان وقت فدراسیون ژیمناستیک مانع این اتفاق شدند تا این ژیمناست پس از چند سال یک مدال تاریخی برای ژیمناستیک ایران کسب کند.