دستور اکید به سرخپوشان
برای مـردم بجــــــــــــنگ برای ایـــران
حامد حسینی
روزنامه نگار
زمان زیادی باقی نمانده؛ کارها به اتمام رسیده و امروز پرسپولیس باید با النصر بازی کند. النصر عربستان، تیمی که برای انتقام میآید و پرسپولیس که به لطف میراث به جای مانده از قراردادهای محمدحسن انصاریفرد، باید بدون تماشاگرانش میزبان حریف باشد. اصلاً کاری هم نداریم که کریستیانو رونالدو قرار است به میدان برود یا نه، ما در مورد فوتبال صحبت میکنیم. ورزشی که 11 به 11 انجام میشود و دو تیم برای کسب برد، به اندازه یک دنیا، دلیل و برهان دارند. شرایط برای پرسپولیس متفاوت است. آنها بار فوتبال یک کشور را به دوش میکشند. تعارف را کنار بگذاریم، این تیم، قهرمان ایران و نماینده لیگ کشورمان است. تیمی پرمهره و البته مدعی. یحیی گلمحمدی و قدیمیترهای پرسپولیس مثل علی پروین حتی حرف از بردن بازی میزنند. آنها معجزه را بارها در فوتبال دیدهاند. شاید موضوع برای درویش هنوز حل نشده؛ او در برنامه زنده گفت شانس زیادی برای برد تیمش نمیبیند ولی کار برای پرسپولیسیها متفاوت است. آنها تیمی متحدتر از النصر کنونی را در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا 2020 از پیشرو برداشتند و چه شبی ساختند. این موضوع میتواند دهها بار تکرار شود چون ما در مورد فوتبال صحبت میکنیم. فوتبال معجونی از رؤیا و واقعیت است. آنجا شما میتوانید بینهایت ضعیف و برنده باشید یا پرقدرت اما بازنده. فوتبال، همین سرگرمی بزرگی که همه ما را دور هم جمع کرده، میتواند غریو پیروزی را سمت پرسپولیسیها تجربه کند. النصر غول جدید آسیاست. آنها با رونالدو یا بدون این بازیکن که «کلیشهواژه» این روزهای فوتبال ما شده، برای قهرمانی از رختکن خارج میشوند و باید منتظر یک نهنگ وحشی در دریای آزادی باشیم. برای آنها فرقی ندارد پرسپولیس قرار است 2-5-3 بازی کند یا 2-4-4 چون روی قدرت خودشان حساب باز کردهاند. ما هم نشستهایم و چرتکه میاندازیم. حساب و کتاب ما با النصریها متفاوت است. اینجا باید از غیرت بازیکنان و معجزه فوتبال حرف بزنیم. در مورد تیمی که با قدرت، قهرمان لیگ شد و در یک دهه گذشته، سلطان فوتبال ایران بود. آنها زیر بار شدیدترین تهمتها و قضاوتها قرار داشتند اما در نهایت هر فصل، جام را بالای سر بردند. امسال هم تیم قدرتمندی در اختیار دارند و بعضیها میگویند اگر از گروهشان صعود کنند، تا قهرمانی فاصله زیادی نخواهند داشت. حالا دستور اکیدی باید به این تیم داد؛ تیمی که نماینده فوتبال ایران است. آنها نه تنها برای خودشان یا پاداش بعد از برد، بلکه برای همه مردم ایران باید 90 دقیقه بجنگند. آبروی فوتبال ایران، بازیچه دستشان نیست؛ باید احساس وظیفه کنند و برای نام ایران بجنگند. انشاءالله بعد از بازی، به تکتکشان تبریک بگوییم!