نگاه متفاوت به بازی پرسپولیس – النصر
جنگ نه، این مسابقه صلح است
محمد قراگزلو
خبر‌نگار
بسیاری از ما به عنوان روزنامه‌نگار و اهل رسانه برای بزرگ جلوه دادن حساسیت یک مسابقه ویژه فوتبال از عنوان «جنگ» استفاده می‌کنیم اما زمین مسابقه فوتبال هیچ‌وقت شبیه زمین جنگ نبوده و نخواهد شد. اصالت فوتبال با صلح و دوستی گره خورده است و هر کاری کنید این تنه به تنه شدن‌ها حتی اگر به دعوای فیزیکی بینجامد عبارت «جنگ» را در ذهن متبادر نخواهد کرد چرا که قرار است همان بازیکنانی که مثل گلادیاتور در زمین مسابقه به جان هم افتاده بودند آخر همان بازی با یکدیگر دست بدهند، به هم خسته نباشید بگویند و با فشردن دست دیگری یا حتی در آغوش کشیدن طرف مقابل برایش آرزوی موفقیت کنند.
با این مقدمه اصلاً قصد ندارم از نگاه فوتبالی به مسابقه امشب پرسپولیس – النصر نگاه کنم. درباره این بازی از حدود سه هفته قبل گفته، نوشته و خوانده‌ایم. همه چیز را درباره النصر و پرسپولیس می‌دانیم و از کیفیت دو تیم، کارآیی ستاره‌های حریف و توان میزبان به صورت دقیق اطلاع داریم پس بیایید به جای فوتبال و تقابلی که خیلی‌ها دوست داشتند به جنگ تشبیهش کنند، از صلح و دوستی حرف بزنیم.
مسابقه امشب پرسپولیس مقابل النصر اولین مسابقه‌ای است که به میزبانی یکی از دو کشور ایران و عربستان در تقابل تیم‌های فوتبال دو کشور برگزار می‌شود. هشت سال قبل و بعد از ایجاد تنش سیاسی بین دو کشور مقرر شد مسابقات باشگاهی و ملی بین دو کشور در زمین ثالث برگزار شود اما بالاخره موعد صلح و آشتی فرا رسید تا یک تیم ایرانی میزبان تیمی از عربستان باشد.
از سابقه عداوت‌هایی که به زمین فوتبال کشیده شد مصداق زیاد داریم اما یکی از آنها دم دست‌تر است و اتفاقاً به تقابل امشب مربوط می‌شود. 19 فروردین 1394 در تقابل پرسپولیس و النصر اتفاقات عجیبی افتاد که نشأت گرفته از پررنگ شدن جنگ نسبت به صلح در زمین فوتبال بود. تیم النصر با لباسی وارد زمین شد که شبیه لباس رزم بود – یا می‌شد اینطور برداشت کرد – و گل مهدی طارمی و حرکت بعد از گل او بخش دیگری از این جنگ را به تصویر کشید. البته که همان زمان می‌شد به این نکات توجه کرد که النصر برای تقابل با پرسپولیس عمداً آن لباس چریکی را انتخاب نکرده یا شادی گل عجیب طارمی جوابی بوده به بازیکن تیم حریف که در بازی رفت بعد از سه بر صفر شدن بازی به سود النصر همان حرکت را انجام داده بود اما تنش تاریخی بین تیم‌های فوتبال دو کشور آنقدر زیاد بود که ناخودآگاه می‌شد همه چیز را به جنگ و نبرد ارتباط داد و از صلح حرفی نزد.
امروز اما زمان آشتی و صحبت از دوستی است.
فوتبال آمده که صلح و دوستی را در بین کشورها و ملت‌ها بسط دهد و امشب نوبت صلح و دوستی ایران و عربستان است. اتفاقی که بعد از جلسات دیپلماتیک سران دو کشور قرار است در زمین فوتبال عینیت یابد. توجه کنید که مسابقه پرسپولیس – النصر به عنوان اولین دیدار رسمی تیم‌های دو کشور در زمین یکی از این دو کشور امشب چیزی فراتر از یک مسابقه فوتبال خواهد بود و یک رویداد رسمی به عنوان افتتاحیه از سرگیری روابط حسنه بین دو کشور محسوب می‌شود. اصلاً می‌شود برای این دیدار فوتبال یک عنوان ویژه برگزید: «مسابقه افتتاحیه دوران صلح».
امشب خبری از لباس جنگی و کری‌خوانی‌های عجیب در زمین نخواهد بود. امشب فقط فوتبال است که در زمین مسابقه حرف می‌زند. امشب قرار است فوتبال ببینیم و به خاطر صلحی که برقرار شده از خود فوتبال لذت ببریم.
امشب باید تمام عداوت‌های تاریخی و آنچه قبل‌تر در ذهن‌مان بیخود نقش بسته بود را دور بریزیم. امشب قرار است فصلی نو را آغاز کنیم. فصل لذت بردن از فوتبال بدون تنش‌های تاریخی و فکر کردن به اینکه اگر ببریم یک جنگ را برده‌ایم و اگر ببازیم حتماً در میدان جنگ شکست خورده‌ایم.
امشب فوتبال صلح را به خانه‌هایمان می‌آورد پس از آن لذت ببرید.