صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • استقلال
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و سیصد و نود و نه - ۲۶ شهریور ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و سیصد و نود و نه - ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ - صفحه ۶

مدال‌آوری در هانگژو سخت‌تر از ریاض است

رضا دهدار: بدنم خالی کرد ضعف تکنیکی‌ام رو شد!

رضا عباسپور
روزنامه‌نگار
رضا دهدار ملی‌پوش شایسته و خوش‌اخلاق خوزستانی تیم ملی وزنه‌برداری کشورمان قطعاً یکی از بخت‌های پرامید وزنه‌برداری ایران برای کسب سهمیه ورودی به بازی‌های المپیک 2024 پاریس در دسته وزنی 102 کیلوگرم است. دهدار اگرچه در پیکارهای جهانی 2023 ریاض عربستان نتوانست آنطوری که از او انتظار می‌رفت روی تخته ظاهر شده و با ثبت رکوردهای ایده‌آل در یکضرب، دوضرب و مجموع بهتر از آنچه که در جهانی سال گذشته در رقابت‌های آسیایی کره‌جنوبی برای خود ثبت کرده بود را مهار کند اما قطعاً نایب قهرمان وزنه‌برداری جهان در سال 2022 کلمبیا برای ناکامی که در ریاض گریبانش را گرفت، حرف‌هایی دارد. در ادامه ضمن گفت‌و‌گو با ملی‌پوش 102 کیلوگرمی کشورمان در رقابت‌های جهانی ریاض عربستان و بازی‌های آسیایی هانگژوی چین، دلایلی که باعث عملکرد رکوردی ضعیف او روی تخته جهانی شد را نیز با هم مرور می‌کنیم.

مقصر این ناکامی خودم بودم
از نوع وزنه زدنت در یکضرب و روحیه نامطلوبی که پشت صحنه داشتی، می‌شد فهمید که در ریاض شرایط ایده‌آلی نداشتی. این را قبول داری؟
بله من قبول دارم که اصلاً شرایط روحی و انگیزشی ایده‌آلی در ریاض نداشتم. از نظر بدنی فوق‌العاده آماده بودم. چون ما حدوداً 6 ماه تمام شبانه‌روزی در اردوی آماده‌سازی بودیم. تمرینات سخت، فشرده و بسیار سنگینی را در این مدت تحمل کردیم تا به هدفی که می‌خواستم در رقابت‌های جهانی برسم. خدا شاهد است که خیلی در این مدت با وجود برخی آسیب‌دیدگی‌هایی که داشتم، تمرینات سنگین و پرفشار را تحمل کردم تا در جهانی ریاض مزد زحمات خود را گرفته و پاسخ اعتماد کادرفنی را با خوش‌رنگترین مدال در این رقابت‌ها بدهم. داشتم بدنم را زیرسازی می‌کردم و اتفاقاً استراتژی که با هماهنگی کادرفنی پیش گرفته بودم عالی جواب می‌داد. من در 6 ماه تمریناتی که پشت سر گذاشتیم تا عازم رقابت‌های جهانی ریاض شویم، فقط یک بار توانستم وزنه 175 کیلوگرم را در یکضرب مهار کنم. یک مرتبه هم موفق شدم در رکوردگیری زیر وزنه 179 کیلوگرم در یکضرب بروم. در دوضرب هم همین هفته پیش و قبل از اعزام به عربستان وزنه 220 کیلوگرمی را در دوضرب بالای سر برده بودم. این وزنه‌ها سنگین‌ترین وزنه‌هایی بود که طی این مدت و قبل از اینکه روی تخته جهانی بروم، توانسته بودم مهار کنم. اما صادقانه می‌گویم که مقصر اصلی ناکامی و باختم در ریاض صفر تا صد خودم بودم. کادرفنی و مسئولین فدراسیون صدشان را برای ما گذاشتند تا ما با فراغ بال برای مدال جهانی بجنگیم.
 
ضعف تکنیکی آزارم می‌دهد!
به نظر ضعف تکنیکی، خصوصاً در بالا زدن، همینطور خالی کردن بدنت در کورس رقابت در عدم مهار وزنه‌های 179 و 222 کیلوگرمی که حکم مدال جهانی را داشت، عوامل منفی بودند که ناکامی را برایت در ریاض رقم زدند؟
بله تقریباً همینطور است که گفتید. من وزنه‌برداری هستم که هر چقدر بدنم به رفتن زیر وزنه‌های سنگین‌تر عادت کند، می‌توانم در مسابقه خیلی راحت وزنه بزنم و ترسی از رفتن زیر وزنه‌های سنگین هم ندارم. این را در مسابقات گذشته ثابت کردم. به همین دلیل معتقدم اولین چیزی که به من در ریاض ضربه زد تا نتوانم رکوردهایی را که می‌خواستم ثبت کنم، همین ماجرای تکرار نشدن وزنه‌های سنگین در تمرینات قبل از مسابقه بود. مورد بعدی که باعث شد عملکرد ضعیفی در رقابت‌های جهانی ریاض داشته باشم، موضوع ضعف تکنیکی است که از دوران نوجوانی با من رشد کرده و عاملی بازدارنده شده برای اینکه در زمان‌های حساس نتوانم آنطوری که دلم می‌خواهد روی تخته عملکرد مثبتی داشته باشم. قطعاً مثل چندماه گذشته که روی این ضعف تکنیکی در تمرینات خیلی کار کردم، بازهم روی این ضعف کار خواهم کرد تا هر طور شده این موضوع که در مسابقات تبدیل شده به پاشنه آشیل کارم را برطرف کنم.

به عملکرد ضعیف خودم باختم نه شانس و قسمت!
شاید اگر بخت و شانس با تو یار بود در ریاض هم مدال جهانی قسمتت می‌شد؟
خودتان دیدید که رقبای جهانی من در دسته 102 کیلوگرم که وزن المپیکی است و تمامی مدعیان در ان حضور داشتند. با تمام توان و قدرتشان روی تخته مسابقه آمدند تا بهترین عملکرد رکوردی خود را برای تثبیت سهمیه المپیکی‌اشان داشته باشند. رکوردهای خوبی که در ریاض در وزن اختصاصی من ثبت شد، بیانگر سطح بالای این دوره از مسابقات جهانی است. اما من هم آماده بودم، اینقدر خوب تمرین کرده بودم که می‌توانستم در حرکت دوضرب و مجموع اگر بدنم به یکباره خالی نمی‌کرد با مهار وزنه 222 کیلوگرمی صاحب مدال جهانی شوم. اما خب قسمتم اینجا در ریاض مدال جهانی نبود. اگرچه من به شانس و قسمت و اینطور حرف‌ها خیلی اعتقاد ندارم، چون معتقدم اینها توجیه است برای اینکه از زیر بار وظیفه و مسئولیتی که داریم فرار کنیم. واقعیت این بود که من خوب کار نکردم و دلیل اینکه عملکردم خوب نبود را هم گفتم.

وقتی مزد کارگر را ندهند، نایی برای کار کردن نیست!
اینطور به نظر می‌رسد که از نظر روحی و انگیزشی هم در ریاض مشکل جدی داشتی؟
شما خودتان کم و بیش با شرایط روحی و زندگی من آشنا هستید و می‌دانید که در این 2، 3 سال هرچه مدال و عنوان جهانی و آسیایی کسب کردم، هیچ تأثیر مثبتی در زندگی‌ام نداشت. به همین دلیل تأثیرات منفی حاصل از این بی‌مهری و کم‌لطفی‌هایی که دیدم، باعث شد تا اگرچه تمرینات خوبی داشتم و از نظر بدنی در شرایط ایده‌آلی بودم اما یک مقدار قبل از حضور روی تخته جهانی از لحاظ ذهنی به هم ریختم و همین موضوع باعث افت رکوردی و بدنی من در روز مسابقه شد. انصافاً کادرفنی و فدراسیون هر آنچه که ما نیاز داشتیم در اختیارمان قرار دادند تا بدون دغدغه روی تخته جهانی برویم. اما وقتی با خودم فکر می‌کنم که این همه مدال جهانی گرفتم ولی کیفیت زندگی‌ام تغییر نکرده است، به هم می‌ریزم و حالم بد می‌شود. دقیقاً حالم مثل کارگری شده که با هزار امید و آرزو کار می‌کند و عرق می‌ریزد، اما وقتی زمان پرداخت مزدش می‌شود، هیچ عایدی از آن همه تلاش دستش را نمی‌گیرد! خب شما باشید چه حالی پیدا می‌کنید وقتی بعد از این همه تلاش شبانه‌روزی برای استان و کشورت افتخارآفرین می‌شوی، ولی نهایتاً کیفیت زندگی‌ات هیچ تغییری نمی‌کند! خب این برای من درد است و رنج. به همین دلیل بارها به خودم می‌گویم، بارها از سکوی جهانی بالا رفتی، چه چیزی در زندگی‌ات تغییر کرده که حالا با یک مدال جهانی دیگر بخواهد همه چیز برایت تغییر کند. این موضوع دلسردم کرده بود و بی‌انگیزه. شاید مهمترین عاملی که باعث افت بدنی و روحی‌ام در مسابقات ریاض شد همین شرایط بدی بود که طی سال‌های گذشته زندگی‌ام را تحت‌الشعاع قرار داده بود.

ZOOM

مجبورم در هانگژو یک وزن بالاتر وزنه بزنم
باتوجه با اینکه در بازی‌های آسیایی باید در دسته وزنی 109 کیلوگرم وزنه بزنی برای مدال‌آوری در هانگژو برنامه داری؟
ببینید، اگرچه شاهدید که من خیلی برای کسب مدال خوشرنگ جهانی در ریاض و ایستادن روی بهترین سکو زحمت کشیدم و تلاش کردم اما خب این ناکامی و شکست برایم در شرایط فعلی تلنگر بسیار خوبی بود. زیرا باعث شد  تا بیشتر روی نقاط ضعفم متمرکز شده و با برطرف کردن آنها سعی کنم به دور از حواشی در بهترین شرایط روی تخته مسابقه در مسیر کسب سهمیه حاضر شوم. این شکست و نتیجه نامطلوبی که در ریاض گرفتم، باعث شد تا با خودم عهد ببندم که دیگر نگذارم هیچ عامل منفی بیرونی روی ذهن و تمریناتم تأثیر منفی بگذارد. من برای رسیدن به خوشرنگترین مدال المپیک در بازی‌های پاریس برنامه‌ریزی کردم. بنابراین هدفم صفر تا صد رسیدن به این سکو و مدال ارزشمند است. پس از این بی‌توجه به هرآنچه که آزارم می‌دهد، سعی می‌کنم فقط فکر و ذهنم را معطوف کنم به مسابقه و تمریناتم برای موفقیت در مسیر پیش رو. من به‌خاطر قانون کنفدراسیون آسیا و متفاوت بودن اوزان بازی‌های آسیایی با اوزان جهانی و المپیک، مجبورم در هانگژو یک وزن بالاتر وزنه بزنم. وزن من الان 102 کیلوگرم است اما در هانگژو چون 102 کیلوگرم نداریم باید در دسته وزنی 109 کیلوگرم وزنه بزنم. قطعاً کار سخت است، اما من سعی می‌کنم بهترین وزنه‌هایم را بزنم و ناکامی ریاض را جبران کنم.

 

 

جستجو
آرشیو تاریخی