احکام انضباطی سریع اما کم تأثیر
سینا فتوت
روزنامه‌نگار
محروم کردن بازیکنان و مربیان قانون‌شکن در لیگ برتر فوتبال کشور بلافاصله بعد از ارتکاب خطاهای‌شان کاری بایسته در فصل جاری این لیگ بوده اما کوتاه بودن این مجازات و حضور خاطیان در دیدارهای بعدی تیم‌شان اگر هم حسنی در تعلیق اولیه آنها وجود داشته، از بین برده و اثرگذاری این اقدام تأدیبی را به حداقل رسانده است.
وقتی در شروع لیگ بیست‌و‌سوم و در پایان هر یک از دیدارهای هفته اول کمیته انضباطی فدراسیون حکم تعلیق خاطیان را بلافاصله و در یکی، دو ساعت نخست بعد از اتمام مسابقه‌ها صادر کرد، این امید در دل‌ها به وجود آمد که این‌بار سازمان لیگ می‌خواهد هرچه سریع‌تر هر بی‌انضباطی و بی‌حرمتی را از ریشه قطع و احترام و اخلاق را بر لیگ نه‌چندان قاعده‌مند ما حاکم گرداند. این امید اما واهی بود و در اکثر موارد فرد تعلیق شده بدون هر پیگرد روشن و مجازات آشکاری مجوز شرکت در بازی بعدی تیمش را گرفت و در روزهای بعدی هم حکمی صادر نشد که مشخص کند فرد خاطی واقعاً مجازات و تأدیب شده و حتی یک روز و به اندازه یک مسابقه اجازه همراهی تیمش را کسب نکرده است.
البته در بعضی موارد خاطیان به کمیته انضباطی و کمیته اخلاق رفتند و توضیحاتی را ارائه دادند اما کمتر کسی آنچنان نقره‌داغ شد که درس عبرتی برای خاطیان احتمالی بعدی باشد و معمولاً فرد فراخوان شده به کمیته انضباطی می‌آمد و موضوع را رفع و رجوع می‌کرد. اکثر این تنبیهات نیمه‌تمام برای مربیان و بازیکنانی بود که نحوه قضاوت مسابقات تیم‌های خود را زیر سؤال برده بودند ولی محمد ربیعی سرمربی ذوب‌آهن بدون توجه به سست بودن احکام تعلیق کمیته انضباطی وقتی تیمش در دیدارهای هفته سوم لیگ با گل «آفساید حتمی» گئورگی گولسیانی برد صفر-1 خود را با تساوی 1-1 عوض کرد چنان با ترس و لرز با موضوع برخورد کرد که تو گویی ممکن است در صورت اعتراض به این گل با شلیک گلوله‌ای وی را بکشند. وی گفت: «البته نمی‌توان به داوری‌ها اعتراض کرد زیرا ما مربیان را بلافاصله محروم می‌کنند اما مثل اینکه گل مساوی پرسپولیس آفساید بوده!»
احتمالاً ربیعی بعد از دیدن موارد مشابه و اینکه چطور با علیرضا بیرانوند و روزبه چشمی که حرف‌های بسیار تندتری در قیاس با او زده بودند، هیچ برخورد قاطعی صورت نگرفت، از لحن صحبت آن روز خود پشیمان شده و فهمیده که چطور یک ماجرای غیر‌واقعی را واقعی و خطر غیر موجود را موجود تلقی کرده است.
سال‌ها است که همه فهمیده‌اند دلیل اصلی بند نشدن سنگ روی سنگ در لیگ ما مماشات بیش از حد مبادی انضباطی فدراسیون در حق خاطیان بوده است و امسال هم فقط شاهد پز برخورد سریع و قاطع با قانون‌شکنان بوده‌ایم. این پز جدید را باید به سازمان لیگ تبریک گفت زیرا مجری لیگی است که نه باشگاه‌هایش واقعاً حرفه‌ای‌اند، نه داورانش کم‌اشتباه، نه مدیران باشگاه‌هایش خوش‌سخن، نه بازیکنانش چندان با‌انصاف و نه مربیانش چندان عدالت‌مدار و حالا به زیور صادر کردن چپ و راست احکام تعلیقی نه چندان ماندگار هم آراسته شده است. این تنها حسنی بود که سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال قبلاً نداشتند و امسال به آن هم مزین شده‌اند.