نگاه
گره کور در خط حمله
وصال روحانی
روزنامه نگار
برای تیمی که در چهار بازی اولش در فصل جاری لیگ برتر فقط یک بار دروازه‌اش فرو ریخته و از حداکثر 12 امتیاز ممکن 10 تا را اندوخته و در رده دوم جدول قرار دارد، شاید این بحث عبث باشد که بهترین ترکیب برای دفاع وسطش چیست اما چه بامورد و چه بی‌مورد، این مباحثه اینک در اردوگاه سرخ برقرار است.
سه مدافع وسط اصلی حاضر در این اردوگاه محمدحسین کنعانی‌زادگان، مرتضی پورعلی گنجی و گئورگی گولسیانی هستند. پرسپولیسی‌ها فرشاد فرجی را هم در این پست دارند اما امسال نگاه‌ها کاملاً متمرکز بر سه نفر نخست است و با وجود رسیدن دقایقی از بازی‌ها به فرجی هیچ کس نیازی الزامی به حضور وی در زمین نمی‌بیند. اکثر ناظران معتقدند کنعانی‌زادگان تحت هر شرایطی باید فیکس باشد و این شامل یحیی گل‌محمدی هم می‌شود. سرمربی معمولاً متین سرخ‌های تهرانی این را به صراحت به زبان نیاورده است اما عمل او و گزینش دائمی کنعانی‌زادگان برای حضور در میدان فراتر از هر سخنی فریادگر چنین طرز نگرشی است. بنابراین سؤال بزرگ رایج که از شروع لیگ بیست و سوم «قرمزها» را به خود مشغول کرده، این است که از بین پورعلی‌گنجی و گولسیانی کدام یک باید زوج ثابت کنعانی باشند؟
اتفاقات چهار دیدار نخست پرسپولیس، جواب این سؤال را نداده و برعکس عمل کرده و گره‌های موجود را کورتر کرده است. در دو دیدار اول زوج کنعانی- پورعلی‌گنجی را پذیرا نشد اما علیرضا بیرانوند دروازه‌بان این تیم در چند جا با وسعتی هر چه بیشتر به کمک این تیم آمد و با «سیو»های حساس خود مانع گل خوردن چندباره سرخ‌ها شد. در دیدار سوم که پرسپولیس سرانجام گل خورد (و به واقع به خودش گل زد) گل‌محمدی در 10 دقیقه آخر گولسیانی را به میدان فرستاد و او را در خط حمله جای داد و مأمورش کرد که روی توپ‌های بلند گلزنی کند.
در بازی چهارم پرسپولیس که مقابل فولاد خوزستان در اهواز بود، ورق برگشت و پورعلی‌گنجی با ضربه سری فوق‌العاده که قدرتش از یک شوت سنگین کمتر نبود، درون دروازه فولادی‌ها کاشت و به مقاومت میزبان پایان بخشید.
حالا دو هفته‌ای است که سؤال «پورعلی‌گنجی یا گولسیانی» بیشتر بر سر زبان‌ها است اما به نظر می‌رسد خاصه خرجی‌ها در این زمینه بیش از حد است و توفیق‌های حاصله در اندازه‌ای هست که سؤال مذکور ابهام نخست در اردوی یاران وحید امیری تلقی نشود. به واقع سؤال اصلی باید همچنان این باشد که چرا قرمزها در خریداری یک مهاجم تازه و توانا و گلزن که چه برای لیگ داخلی و چه لیگ قهرمانان آسیا بشدت به وجودش محتاجند، همچنان قصور و تأخیر می‌کنند و اقدامات‌شان در این زمینه ثمری نداشته است؟ مدتی صحبت از بازگرداندن عیسی آل‌کثیر بود اما این رویداد هم مثل طرح بارها مطرح شده خرید مهاجمان خارجی جدید تا این لحظه شکل نگرفته است. براساس توضیحاتی که آمد، آیا این مسأله مهم‌تر است یا اینکه از بین گولسیانی و پورعلی‌گنجی کدام یک زوج کنعانی باشند؟