رونالدو و نیمار به ایران نمیآیند
بهزاد داداشزاده
هافبک اسبق پرسپولیس و استقلال
گروهبندی نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا 2024-2023 جذاب و هیجانانگیز و در عین حال دشوار است. پرسپولیس در سختترین گروه نسبت به دو نماینده دیگر کشورمان قرار گرفته. النصر عربستان با کریستیانو رونالدو و سادیو مانه، خیلی تیم خطرناکی است و واقعاً بازی با این تیم آسان نیست. الدحیل قطر هم سرمایهگذاری زیادی کرده و حریف بسیار چغری است. استقلال تاجیکستان ضعیفترین تیم گروه است ولی همین تیم هم اگر دستکم گرفته شود، بسیار خطرناک خواهد بود. پرسپولیس کار بسیار سختی دارد و اگر بتواند از گروه مرگ صعود کند بزرگترین صعود خود را در سالهای اخیر انجام داده.
سپاهان در گروه بهتری قرار دارد. الاتحاد عربستان جدیترین حریف این تیم است که کریم بنزما را در اختیار دارد اما با توجه به بازیهایی که از سپاهان میبینم، نیروی هوایی عراق و نماینده ازبکستان را میتواند از پیش رو بردارد. سپاهان امسال حداقل روی کاغذ نسبت به نماینده عراق و ازبکستان پرستارهتر و کاملتر است و شرایط بهتری دارد. حریف اصلی آنها الاتحاد و ستارههایش هستند و زردها میتوانند در برابر این تیم عرض اندام کنند.
نساجی میهمان ناخوانده لیگ قهرمانان آسیاست اما آنها هم به دنبال بزرگی کردن هستند. هر چند نیمار بزرگترین ستاره الهلال است و قطعاً برابر این حریف به مشکل میخورد ولی حریفان هندی و ازبکستانی را با انگیزه بالای بازیکنان ایرانی میتوان از پیش رو برداشت. امیدوارم هر سه نماینده کشورمان از گروه خود صعود کنند.
متأسفانه فقدان VAR کار را برای نمایندگان کشورمان سختتر از قبل کرد. سالهاست که میگوییم ما اسم حرفهای را یدک میکشیم و تنها برچسب حرفهای بودن را روی لیگ برتر زدهایم. دخالتهای سیاسی در امور ورزشی مانع آن شد تا در فوتبال به اهداف عالی برسیم چون سیاسیها تخصصی در فوتبال ندارند و تنها علاقهمند هستند. مدیران وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال تنها مجری دستورات هستند و اختیارات تام ندارند. مهدی تاج از جنس فوتبال است ولی نمیتواند تمامی کارها را مطابق میل خود و تخصصی پیش ببرد. معذوریت در اجرای برنامهها وجود دارد و خیلی از منتقدان امروز، دیروز مسئولیت داشتند و در مسند کار بودند اما نتوانستند گامی مهم بردارند.
سالیان زیادی است که بحث ورود VAR به فوتبال ایران مطرح است اما تنها وعده داده شده و در زمان عمل، پیشرفت کار مسکوت مانده است. اگر سیستم کمک داور ویدیویی در فوتبال ما بود خیلی از درگیریهای تیمها روی اتفاقات داوری از بین میرفت و مسابقات با آرامش برگزار میشد. به جای آنکه زیرساختها فراهم شود فقط حرف زدند و وعده دادند. الان که بانوان در ورزشگاهها حضور دارند، چه مشکلی به وجود آمده است که اجازه آن داده نمیشد و نهایتاً با اجبار فیفا و AFC عملی شد. الان که میزبانی نمایندگان ما از دست رفته و باید در زمین ثالث از حریفان آسیایی میزبانی کنند، ناچار هستند تا زمینه ورود VAR را فراهم کنند. چون در فصول بعد شرایط سختتر هم میشود. فرصت میزبانی را از دست دادیم، در حالی که ورود بازیکنان مطرح دنیا به تیمهای عربستانی، باعث میشود تا بهترین بازیکنان دنیا به کشورهای مختلف آسیایی بروند ولی ما محروم هستیم. کریستیانو رونالدو و نیمار به ایران نمیآیند چون VAR نداریم و هر چه به گوش مسئولان در مورد ضرورت این تکنولوژی خواندند، گوشی بدهکار نبود.