رسالت همیشگی ایران ورزشی
نقد عریان، بدون تعارف و بیپیرایه
جلد روز گذشته روزنامه ایران ورزشی در واکنش به رفتارهای همیشگی یحیی گلمحمدی با عنوان «امپراطور غر» کژتابیهایی را در اتمسفر فوتبال ایران به همراه داشت و واکنشهای فراوانی را برانگیخت. مهمترین و البته عجیبترین واکنش از آن باشگاه پرسپولیس بود که در بیانیهای بلندبالا با واژههایی عجیب نظیر «فشار ناحق، دست تلافی، فشردن گلو، جریان مخالف، مطالب سفارشی و...» واکنش نشان داد و کوشید با یک بیانیه یکسویه پاسخی تند و تیز و هوادارپسند به جلد و تیتر ایران ورزشی داشته باشد.
درباره این بیانیه اساساً حرف خاصی نمیتوان نوشت و پاسخی نمیتوان داشت چه آنکه این بیانیه بیشتر از اینکه یک جوابیه رسمی به یک انتقاد واقعگرایانه باشد، به نوعی شبیه کامنتهای یک هوادار خشمگین سادهدل است که تعصب رنگی را جایگزین حقیقت و واقعیت کرده است.
چه آنکه جلد و تیتر روزنامه ایران ورزشی به شکل عریان اما تند و تیز رویکرد سرمربی پرسپولیس را در این سالها نقد کرده بود. همان مربی قهرمانی که سال گذشته جمله «نمیگذارند ما قهرمان شویم» ترجیعبند مصاحبههای سریالیاش برای حمله به دشمن خیالی بود اما در پایان فصل و پس از دبل قهرمانی حتی حاضر نشد کلامی درباره این تفکر دشمنپنداری بگوید و از جامعه فوتبال عذرخواهی کند.
این نقد تند و تیز و عریان البته که رویکرد روزنامه ایران ورزشی در تمام این سالها بوده که کوشیده به دور از وابستگی به جریانات خاص و مجیزگویی هر اشتباهی را نقد کند، هر چند که به مذاق اهالی قدرت خوش نیاید.
مانیفست ایران ورزشی البته تنها به باشگاه پرسپولیس محدود نمیشود. این رسانه هر جریان اشتباه و هر تصمیم غلطی را نقد میکند و برای اشخاص و جریانات خاص هیچ مصونیتی قائل نیست. فرقی نمیکند که این اشتباه و غلط از سوی پرسپولیس باشد یا استقلال یا کشتی یا والیبال و بسکتبال. اساساً رسالت روزنامهنگاری نقد و نور تاباندن به زوایای خاص و نادیده است و ما در ایران ورزشی به دور از هر زندهباد و مردهبادی جز این برای خود رسالت دیگری قائل نیستیم. دوستان اما اگر به دنبال مجیزگویی هستند بهتر است سراغ دیگران بروند. ما مجیزگو نیستیم.