صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • استقلال
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و سیصد و هشتاد و شش - ۰۶ شهریور ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و سیصد و هشتاد و شش - ۰۶ شهریور ۱۴۰۲ - صفحه ۱۴

شاکی از زمین و زمان به سبک گل‌محمدی

امپراطــــــــــور غر

سینا فتوت
خبرنگار
زندگی برای او به دو بخش تقسیم می‌شود. مردی که می‌کوشد در ظاهر با آرامش و جملات شمرده و ادبیات روتین و البته غلتیدن در ورطه پوپولیسم از خود تصویر یک مرد آرام و ظاهر به صلاح را بگیرد. در روی دیگر ماجرا اما داستان اصلی این نیست. وقتی که نقاب را کنار می‌زنیم و چهره حقیقی آقای سرمربی برای ما نمایان می‌شود؛ عریان و به دور از هر گونه آرایش و تصویرسازی او حتی از احساسات هواداران عاشق سرخ نیز به سود خود بهره می‌برد و می‌کوشد با استفاده از حمایت بی غل و غش و عاشقانه آنها اهداف خود را تضمین کند.
او در تمام این سال‌ها به عنوان یک مربی همیشه معترض خود را در افکار عمومی جا انداخته. مربی‌ای که از زمین و زمان شاکی است و به همه انتقاد دارد. آقای سرمربی اما به فراست و زیرکی می‌کوشد لابه‌لای انتقادات همیشگی‌اش چند جمله‌ای برای تهییج افکار عمومی و سوار بر امواج احساسات مطرح کند تا اعتراضات دائمی‌اش اینگونه بولد شده و همیشه در ویترین جای داشته باشد. این همان رمز ماندگاری است؛ مردی که تلاش می‌کند همیشه تیتر یک باشد و برای این هدف سناریوی جذابی دارد. حمله به این و آن و چنگ زدن به عبارات پرطمطراق با پیرنگ موج‌سواری روی جریان غالب.
او روزی منتقدان را مفت‌خور می‌نامد و روزی دیگر به داور حمله می‌کند و تا آستانه یقه‌گیری جلو می‌رود. روز دیگر مسئولان را خطاب قرار می‌دهد که چون بیشتر پول نمی‌دهید پس بهتر است در فوتبال را تخته کنید اما هرگز نمی‌گوید که اگر قرار باشد در فوتبال تخته شود، چطور او قرارداد چند 10 میلیاردی ببندد.
ورای این نمایش‌های تکراری، اما می‌توان از موفقیت‌های او هم نوشت. مردی که در 5 سال اخیر 4 قهرمانی برای تیمش کسب کرده و صاحب رکوردی بی‌بدیل شده. مردی که فصل گذشته در فوتبال ایران دبل و نام خود را به تاریخ باشگاه و فوتبال ایران سنجاق کرد.
اما ای کاش پوسته این موفقیت‌های رشک‌برانگیز را کمی کنار بزنیم و شرایط را بهتر ببینیم. اینکه یحیی در تمام این 5 سال بهترین کلونی لیگ برتر را داشته و کرور کرور ستاره‌های ریز و درشت در تیمش طنازی می‌کردند. اینکه او هر فصل گرانترین بازیکنان خارجی را خریده و هزینه سنگینی را به باشگاه تحمیل کرده اما منهای یک بازیکن بقیه جملگی حاصلی برای پرسپولیس نداشتند. آنهایی که برای تماشای لیگ ایران به دلار پول می‌گرفتند و به ریش ما می‌خندیدند! کاش کمی درباره این خریدهای عجیب نیز صحبت شود.
صد البته ورای تمامی این حرف و حدیث‌ها دستاورد درخشان و رشک‌برانگیز پرسپولیس در این 5 سال جای ستایش و تحسین دارد. تیمی که همه موفقیت‌ها را به نام خود سند زده و بهترین و موفق‌ترین تیم لیگ بوده است. همیشه اعداد حقیقت را فریاد می‌زنند و حقیقت درباره پرسپولیس همین موفقیت‌هاست که همیشه در بوق و کرنا شده اما در کنار تعاریف اغراق‌آمیز باید حقایق دیگری را هم دید. اینکه بابت این قهرمانی‌های سریالی فخر بفروشی و منت بر سر هواداران تیمت بگذاری اما در پس پرده قراردادت چند برابر شود، شرط و شروط برای باشگاه تعیین کنی و گرانترین مربی لیگ باشی که دستمزدش حتی با برخی از مربیان خارجی برابری می‌کند، یک استاندارد دوگانه است. استانداردی با یک فرمول دو سر برد؛ موفقیت‌ها برای من، هزینه‌ها برای شما!

 

جستجو
آرشیو تاریخی