پرسپولیس مقابل ذوب‌آهن: 23 شوت و فقط 3 شانس گل!
تأثیر همگروهی با رونالدو بود یا تزریق پول؟
محمد قراگزلو
روزنامه‌نگار
پرسپولیس در مصاف هفته سوم با ذوب‌آهن در مجموع نمایش موفقی نداشت. شاید برخی روی اشتباه فردی و اتفاقی که شاید هر 10 سال بیفتد به‌عنوان عاملی برای عقب افتادن از حریف و سخت‌تر شدن بازی استناد کنند اما واقعیت اینکه پرسپولیس در این مصاف بخصوص نیمه اول شرایط فنی خوبی نداشت.
پرسپولیس در نیمه نخست این بازی راه‌های رسیدن به دروازه را گم کرده بود و باز هم چهره‌های تأثیرگذار خط میانی افت کرده و برعکس بازی تراکتور شرایط فنی خوبی نداشتند. البته که چمن بلند را می‌توان به‌عنوان یکی از دلایل این نمایش ضعیف نام برد اما پرسپولیس با دو جین بازیکن شناخته‌شده که نیمی از آنها ملی‌پوش به شمار می‌آیند باید ذوب‌آهن بی‌ستاره و بازیکن تأثیرگذار را در خانه به چهارمیخ بکشد.
پرسپولیس در نیمه اول این بازی شیر بی‌یال و کوپال بود و حتی در چند صحنه به حریفش اجازه خلق موقعیت داد. در نیمه دوم با تغییرات بموقع یحیی ریتم تیم بهتر شد اما با وجود تغییر نسبی چهره تهاجمی تیم باز هم راه دروازه حریف پیدا نمی‌شد تا جایی که ارسال از کناره‌ها به جایی نمی‌رسید، کارهای ترکیبی و پاس‌های عمقی عقیم می‌ماند و حرکات انفرادی بازیکنان خلاقی مثل ترابی هم به سد دفاع حریف می‌خورد و بلاک می‌شد.
پرسپولیس برعکس بازی با تراکتور در این مسابقه مالکیت توپ را در اختیار گرفت و 70 درصد زمان بازی صاحب توپ بود. آنها با 87 درصد دقت پاس، 16 سانتر و 10 کرنر ارسالی، فقط 7 شوت در چهارچوب داشتند و بیشتر آنها نیز جالب نبود تا فقط 3 شانس قطعی گل برای این تیم ثبت شود. پرسپولیس البته در بازی اول فصل هم شرایط جالبی نداشت تا بحث چمن بلند ورزشگاه آزادی به‌عنوان عامل مهم افت تیم یحیی جدی‌تر به نظر برسد در حالی که برخی معتقدند شنیدن خبر قرار گرفتن در گروه مرگ و رودررویی با رونالدو و مانه احتمالاً در افت کیفی تیم پرسپولیس تأثیر داشته است. برخی هم معتقدند هرگاه پرسپولیسی‌ها پول می‌گیرند، افت می‌کنند. شب قبل از بازی با ذوب‌آهن حدود 10 درصد مبلغ قرارداد بازیکنان پرداخت شد و شاید این موضوع به جای تأثیر مثبت، باعث افت روانی تیم شده باشد که البته نمی‌توان این گمانه را خیلی جدی گرفت.
پرسپولیس بعد از 12 برد متوالی در خانه متوقف شد و حالا هر چقدر بخواهیم بگوییم چمن بلند بود، برق ورزشگاه رفت و مسائلی از این دست، اصلاً قضیه را تغییر نمی‌دهد. واقعیت اینکه پرسپولیس در مقوله فنی فاز دفاع و حمله مشکل دارد و اگر قرار بر چنین مشکلاتی مقابل تیمی بی‌ستاره مثل ذوب‌آهن باشد پس مقابل النصر و الدحیل باید انتظار چه چیزی را داشت؟