در حافظه موقت ذخیره شد...
با هفتتیر چوبی مقابل توپ و تانک
روزنامه نگار
داستان تقابل تیمهای ایرانی با حریفانشان و بویژه باشگاههای عربستانی در فصل جدید لیگ فوتبال قهرمانان آسیا مصداق کامل جنگیدن با هفتتیرهای چوبی با کسانی است که «آر.پی.جی هفت» و فراتر از آن را در دست دارند. در فوتبال و البته هر ورزش دیگری غلبه بر حریفان پرمهرهتر در صورت همت و تلاش امکانپذیر است اما حتی نگاهی به ستارههایی که رقبای عربستانی سه نماینده ایران در لیگ آسیا طی ماههای اخیر جذب خویش کردهاند، به وضوح نشان میدهد که کار تیمهای ایرانی تا چه حد سخت است.
سپاهان که در قرعهکشی پنجشنبه گذشته این مسابقات در گروه سوم قرار گرفت، با الاتحاد عربستان وعده دیدار دارد و این همان باشگاهی است که کریم بنزمای فرانسوی را از رئال مادرید، انگولو کانته را از چلسی، فابینیو را از لیورپول و جوتا را از سلتیک جذب خویش کرده و با اینکه بنزما برنده توپ طلای 2021 با سران این باشگاه مشکل پیدا کرده و صحبت از جداییاش از این تیم در میان است اما این اتفاق تا این لحظه روی نداده است.
نساجی قائمشهر که در گروه چهار جای گرفته است، باید روبهروی الهلالی صفآرایی کند که نه تنها در 15 سال اخیر اغلب تا نیمه نهایی و فینال و کسب عنوان قهرمانی جام باشگاههای آسیا پیش رفته و پیشینه چهار عنوان اولی را دارد، بلکه در ماههای اخیر روبن نوس، کالیدو کولیبالی، میلینکویچ ساویچ، مالکوم و البته نیمار برزیلی را جذب کرده که آخری حاشیههای زیادی دارد اما در روز خوبش قادر است هر تیم قدرتمندی را در جهان ساقط کند.
در نهایت پرسپولیس هم در گروه پنجم روبهروی النصری میایستد که از بهمن ماه سال گذشته کریس رونالدوی بزرگ را استخدام کرد و در هفتههای اخیر سادیو مانه، مارسلو بروزوویچ، الکس تلس و سکو فوفانا را هم به جمع بازیکنانش افزوده است. چون یک بار دیگر علیرضا بیرانوند در قامت دروازهبان پرسپولیس روبهروی رونالدویی میایستد که در جام جهانی 2018 ضربه پنالتیاش را مهار کرد، ممکن است عدهای با سهلانگاری فقط وجوه نوستالژیک این تلاقی مجدد را به یاد آورند و برای فوقستاره پرتغالی «کری» بخوانند، اما بحث مصاف سرخهای تهرانی با النصر از این حرفها فراتر میرود و کار بسیار سختتر از چیزی است که عدهای تصور میکنند.
این تعبیر همیشگی و تکراری هم که بازیکنان فوتبال ما مردان میدانهای بزرگند و بارها از ناممکنها، ممکن ساختهاند ریشه در حقیت دارد اما حقیقت آشکارتر و تلختر این است که ما در زمانهای کمفعالیت شده و از تقویت نمایندگان خود غفلت ورزیدهایم که بعضی رقبای ما در طوفانی از ریخت و پاشهای مالی بشدت تقویت فنی و تا بن دندان مسلح شدهاند و گریز از مسلخ احتمالی پیش رو بسیار سختتر از گذشته شده است. به اینها بیفزایید انتقال احتمالی تقریباً تمامی بازیهای خانگی نمایندگان ما به کشورهای ثالث به سبب وجود نداشتن امکانات استفاده از «VAR» در ورزشگاههای ما را تا دریابید چقدر از رقبا عقب افتاده و به واقع روبهروی توپ و تانک آنها ایستادهایم و سپرهای انتخابیمان بینهایت نازک و شکننده است.