تراکتور – پرسپولیس؛ فوتبال مالکانه برنده را تعیین میکند؟
جنگ تاکتیک به جای جنگ سکوها
محمد قراگزلو
روزنامه نگار
تقابل با تراکتور متحول شده برای پرسپولیس در همین هفته دوم آن هم در تبریز یک بازی کاملاً ویژه را تقدیم لیگ برتر بیست و سوم خواهد کرد.
پرسپولیس در مقوله فنی دچار اشکالاتی است و این را در مسابقه اول فصل خود هم نشان داد اما بطور کلی ماشین جنگی یحیی تکان زیادی نمیخورد و ثبات دارد. دست یحیی در خط دفاع و دروازه پر است و با یک جین بازیکن شاخص میخواهد برای دومین هفته متوالی دروازهاش را بسته نگه دارد اما برای گل زدن به نیرویی فراتر از آنچه در بازی آلومینیوم ارائه کرد، نیاز خواهد داشت. در مصاف هفته نخست، ستارههای پرسپولیس در فاز حمله کارآیی چندانی نداشتند. غیر از وحید امیری که با دوندگی و جنگندگی بسیار از این مصاف هم نمره قبلی گرفت، ترابی و صادقی کاری از پیش نبردند و سروش رفیعی هم با وجود ارسال یک پاس گل تماشایی نمایش متوسطی داشت. در عین حال شهاب زاهدی به عنوان تک مهاجم پرسپولیس آنقدر زیر فشار بود که ضعف ناشی از ناهماهنگی با خودیها و سختگیری مدافعان حریف به پتانسیلهای فنیاش چربید و یک مهره ناموفق در آن مصاف بود.
یحیی برای بردن، تیم بهتری میخواهد
پرسپولیس یحیی حالا یک هفته پیش آمده و طبق قاعده باید شرایط بهتری نسبت به بازی اول داشته باشد و برخی باگهای تیم رفع و رجوع شود اما برای پیروزی در تبریز به نمایشی بسیار فراتر از آنچه مقابل آلومینیوم ارائه داد نیاز دارد. پرسپولیس در فاز حمله و دفاع باید تیم کم نقصی باشد تا مقابل تیم خمس پیروز شود. تراکتور شاید آن تیم ترسناکی که در نقل و انتقالات تصور میشد، نبود اما شکست سنگین در اصفهان میتواند این تیم را به حریفی قدرتمند و چیزی متفاوت از آن هفته تبدیل کند، پس پرسپولیس باید با بهترین ورژن خود در این مسابقه حاضر شود. برای این منظور ستارههای تعیین کننده پرسپولیس مثل ترابی و امیری باید فرم بهتری نسبت به بازی اول داشته باشند و عناصر مهم خط دفاعی بینقص بازی کنند تا در صورت بسته نگه داشتن دروازه، خط آتش تیم وظیفهاش را انجام دهد. برای این منظور شهاب زاهدی باید کیفیت بالاتری ارائه دهد و اگر قرار است فعلاً بار خط حمله تیم را به دوش بکشد، ثابت کند اگر مهاجم میلیون دلاری هم بیاید کار راحتی برای فیکس شدن نخواهد داشت.
حضور ناظر AFC به نفع پرسپولیس
بازی پرسپولیس و تراکتور طی ده سال اخیر و با بازگشت تبریزیها به لیگ برتر غالباً با حاشیههایی همراه بوده که اوج آن در آخرین مسابقه دو تیم در همین ورزشگاه یادگار امام رخ داد. با این حال امشب قرار است فصل تازهای در بازیهای حساس این دو تیم آغاز شده و خبری از حاشیه و سنگپرانی نباشد.
تجهیز ورزشگاه آزادی و خالی شدن از سنگهایی که میتوانست تهدید جان تیم داوری، بازیکنان تیم میهمان و حتی نفرات تیم خودی باشد باعث شده آشوبگران عملاً خلع سلاح شوند. مهمتر از آن، حضور ناظر ویژه AFC در این مسابقه خواهد بود. ناظری که قرار است ورزشگاه تبریز را به عنوان یک ورزشگاه استاندارد برای بازیهای لیگ قهرمانان آسیا تأیید کند. همین مسأله باعث شده تا تمام دستاندرکاران فوتبال تبریز و باشگاه تراکتور از تماشاگرانشان بخواهند در این بازی آبروداری کنند که در نهایت این مسأله به سود پرسپولیس تمام خواهد شد تا بازی در شرایط امن و طبیعی برگزار شود و خبری از حاشیههای تلخ گذشته نباشد.
جنگ مالکیت، پرسپولیس با 37 درصد برنده شده!
اگر این مسابقه در فضای امن و با حضور پرشور تماشاگران، در ورزشگاه پر از تماشاگر و روی چمنی هموار برگزار شود، میتواند یکی از بهترین فوتبالهای لیگ و نیم فصل اول باشد و به جای جنگ سکوها و پرتاب سنگ، یک جنگ تاکتیکی تمام عیار درون زمین ببینیم. پاکو خمس در نیم فصل دوم فصل قبل تراکتور را از حیث شکل ارائه فوتبال متحول کرد و البته تراکتور در جدول صعود فوقالعاده چشمگیری داشت. در این سو یحیی گلمحمدی هم طی سه فصل گذشته تیمش را طوری تربیت کرده که غالباً فوتبالی برتر از حریفانش ارائه میدهد و بعضاً دنبال نمایشی بالاتر از کلاس فوتبال ایران است که گاهی اوقات مثل هفتههای پایانی فصل قبل به ایدهآلهایش نزدیک شده است. خمس در نشست قبل از این بازی گفته اگر در این بازی مالکیت توپ را از دست بدهد شکست خواهد خورد. هر دو مربی شیفته بازی مالکانه هستند و پرسپولیس فصل قبل تیم اول از حیث مالکیت توپ بوده اما عجیب است که در بازی برگشت فصل قبل دو تیم، تراکتور در این مدل بازی برنده شد و 63 درصد مالک توپ بود و پرسپولیس در یکی از معدود هفتهها نتوانست برتریاش را به حریف دیکته کند. پرسپولیس در آن مسابقه با دو گل پیش افتاد اما با همان فوتبال مالکانه میزبان کامبک خورد و بازی به تساوی کشیده شد اما در نهایت با گل دقیقه 95 برنده شد تا مشخص شود همیشه مالکیت بالاتر دلیل بر پیروزی نیست.
چهره متفاوت تراکتور، پرسپولیس بدون تغییر
به نظر میرسد چهره تراکتور با بازی سپاهان متفاوت باشد. بدون در نظر گرفتن غیبت صفا هادی محروم، به نظر میرسد خمس حداقل دو تا سه تغییر دیگر در تیمش داشته باشد تا نسبت به تیمی که در اصفهان با سیستم 1-3-2-4 نمایش ضعیفی ارائه کرد، با نفرات جدیدالورود کیفیت بالاتری ارائه کند. اما تراکتور هم مثل پرسپولیس مشکل مهاجم نوک دارد. آنها فصل قبل رضا اسدی را به نوک حمله بردند و جواب گرفتند اما حالا مجبورند وینگری مثل حسینزاده را در نوک حمله قرار دهند. در این سو به نظر نمیرسد پرسپولیس در این مسابقه تغییرات عمدهای داشته باشد و با احتمال بالا با همان سیستم 1-1-4-4 و ترکیبی مشابه بازی اول به مصاف تراکتور خواهد رفت مگر اینکه ایرادهای تیم در فاز دفاعی و حمله منجر به تغییراتی جزئی در خط دفاع و میانی شود.