مظنونهای همیشگی!
وصال روحانی
روزنامهنگار
هفته اول از فصل جدید لیگ برتر فوتبال کشور از دیشب با انجام پنج بازی شروع شد و سه دیدار باقی مانده این هفته نیز امشب (پنجشنبه شب 19 مرداد) برگزار میگردد اما صرفنظر از هر نتیجهای که چهارشنبه شب به دست آمد و یا امشب به ثبت میرسد، به نظر میآید که یک بار دیگر همان چند تیم خاصی که در سالهای اخیر سکاندار لیگ بودهاند، باز بر این رقابتها سایه خواهند انداخت و یکی از آنها در پایان فصل بر بلندای سکوی نخست خواهد ایستاد.
سه مدعی درجه اول لیگ همچنان پرسپولیس، سپاهان و استقلالاند و کمی پایینتر تراکتور ایستاده و باز قدری پایینتر به گلگهر میرسیم و با نگاهی کاملاً ارفاقآمیز مس رفسنجان هم وارد محاسبات میشود. به واقع هیچ شانسی برای سایر تیمها وجود ندارد و این احتمال که تیمی مانند استقلال خوزستان که در لیگ پانزدهم کولاک به پا کرد و اول شد، با خلق یک شگفتی عظیم تازه برنده جام قهرمانی شود، اگر صفر نباشد، چندان هم از این عدد دور نیست.
نزدیکی بیشتر سه تیم پرسپولیس، سپاهان و استقلال به قهرمانی و البته اقبال بالای تراکتور برای کسب همین عنوان از دو عامل نشأت میگیرد؛ یکی اینکه این تیمها همیشه خود را در اندازههای قهرمانی میدانند؛ حتی وقتی واقعاً در این اندازهها نیستند و این باور در وجودشان نهادینه شده و به آنها کمک میکند که به لطف روحیه زیادهخواهانه و خصلتهای جاهطلبانهشان حتی در روزهای بد خود بر رقبایی غلبه کنند که از آنها بهتر و کاملتر ظاهر میشوند ولی فاقد همان باور قوی و اعتماد به نفس فراوانی هستند که در وجود این تیمهای نامدار ریشه دوانده و با آنها عجین شده است. عامل دومی که یک بار دیگر به سرخابیهای پایتخت و سپاهان و تراکتور برای قهرمان شدن یاری میرساند، خریدهای خوب و زیادی است که در ایام «پیشفصل» داشتهاند و این بخصوص شامل سپاهان و تراکتور میشود که به ترتیب 8 و 9 «خرید» مفید و به درد بخور صورت داده و ارتقای کلاس پیدا کرده و کمی تا قسمتی کهکشانی شدهاند.
قطعاً در طول فصل شگفتیهای متعددی روی خواهد داد و همین تیمهای پر مهره و نیمه کهکشانی در چندین و چند میدان تسلیم تیمهای کوچکتر و کمتوانتر از خود خواهند شد اما وقتی به پایان فصل برسیم، یکی از همان تیمهایی که نامشان آمد، سکوی نخست را میگیرد و سکوهای دوم و سوم نیز توسط همین تیمها تسخیر خواهد شد زیرا آنها پختهتر، دارای کیفیت فنی بهتر، صاحب باور قهرمانی و استمرار فزونتر در جمعآوری امتیازات هستند. این شاید فقط یک مثال صوری و بیان آن مسألهای برای سرگرمی باشد اما جان سینگلتون، کارگردان هالیوودی در سال 1995 فیلمی موفق با تمی جنایی به نام «مظنونهای همیشگی» ساخت که متمرکز بر رویارویی پلیسها و بازپرسها با گروهی خلافکار پرسابقه بود و متن اتفاقات و فرجام نهایی ماجرا تأکیدی بر این نکته بود که جریانسازان اصلی و تازه همانهایی بودهاند که سالهاست سرنخ قضایا را در دست دارند و همگان با آنها کاملاً آشنا شدهاند. بازیهای عالی امثال کوین اسپیسی و گابریل برن بر تأثیرگذاری آن فیلم که دو جایزه اسکار هم برد، میافزود. این قطعاً یک قیاس معالفارق است اما در لیگ ما نیز همان «همیشگیها» و مدعیان آشنای سنوات اخیر اسب خود را میتازانند و امسال هم خواستاران اصلی جام قهرمانیاند و به این خواسته هم خواهند رسید؛ همان «مظنونهای همیشگی»!