چهار شمشیرباز با یک سرمربی در هانگژو
سرپرست به جای مربی
تیم ملی شمشیربازی برای حضور در بازیهای آسیایی هانگژو چهار نماینده دارد اما برای این چهار ورزشکار قصد دارد از یک مربی استفاده کند. این در حالی است که این تیم یک سهمیه دیگر دارد اما این یک سهمیه را قصد دارد به دبیر فدراسیون اختصاص بدهد و از او به عنوان سرپرست استفاده کند. اتفاق عجیب در اینباره این بود که فدراسیون تصمیم داشت که با مذاکره دوباره پیمان فخری را برای بازیها به کادر فنی برگرداند. علیرضا پورسلمان رئیس فدراسیون شمشیربازی درباره استفاده از فخری در این بازیها گفت: «به این فکر بودیم که با حداکثر ظرفیت کادر فنی در بازیهای آسیایی شرکت کنیم و به همین دلیل پیگیر همکاری با پیمان فخری در این مقطع بودیم که در نهایت مهیا نشد. تیم امروز اسلحه شاگردان پیمان فخری هستند که سالها زیر نظر او کار کردند تا به این مرحله برسند، به همین دلیل از حضور او کنار تیم در جریان بازیها استقبال میکردیم که میسر نشد. به همین دلیل سهمیه دوم کادر فنی به دبیر فدراسیون اختصاص داده شده تا به عنوان سرپرست کنار تیم باشد.» فخری مدتهاست به خارج از کشور کوچ کرده اما فدراسیون مدتی را با نام فخری بازی کرد و در نهایت بعد از اینکه این اطمینان برای همه حاصل شد که فخری قصد بازگشت ندارد، به یکباره تصمیم گرفت تا دبیر خود را به عنوان سرپرست معرفی کند. در حالی که میتوانستند این سهمیه سرپرستی را به یک مربی از شمشیربازی اعطا کنند تا هم به سرمربی تیم و هم به ورزشکاران کمک کنند و هم اینکه مربی که همراه تیم اعزام میشود یک تجربه کسب کند. وقتی کاروان بازیها سرپرست دارد و معمولاً همه کارهای ورزشکاران به طور متحدالشکل انجام میشود، حضور سرپرست در کنار تیم چه لزومی دارد؟ اتخاذ چنین تصمیماتی در کاروانی که کیفی انتخاب میشود و کمیته ملی المپیک به قصد صرفهجویی از سر و ته هزینهها زده و انتخاب سرپرستی که کمترین کارآیی را هم ندارد اما در مقابل هم پاداش میگیرد هم پول توجیبی، چه دلیلی دارد؟ این هزینهها باید صرف یک مربی و یا ورزشکار شود اما متأسفانه گاهی اوقات هیچکس متوجه برخی از نگاهها و تصمیمات نمیشود.