مدیری که هنوز هم فوتبال را نمی‌شناسد
وصال روحانی
روزنامه‌نگار
محمدرضا زنوزی، مالک و مدیر و همه کاره تراکتور هفته پیش در مصاحبه‌ای تلویزیونی همه کوشش خود را به کار برد تا نشان بدهد فوتبال را به خوبی می‌شناسد اما حرف‌هایش یک بار دیگر نشان داد که احتمالاً اطلاعاتش هنوز به روز نیست.
حتی در زمینه‌های «اقتصاد ورزش» هم این طور به نظر می رسد زنوزی به جای اینکه به فوتبال ایران خدمت کرده باشد، به آن لطمات سنگینی را وارد کرده است. به عقیده خیلی ها زنوزی با شدت بخشیدن به روند پرداخت‌های کاذب و بیش از حد برای برخی فوتبالیست‌های متوسط، از عوامل نجومی شدن بهای بازیکنان این رشته بوده است و برای فصل تازه لیگ برتر هم که از 18 مرداد به راه می‌افتد، هر بازیکن نام آشنایی را که در مسیر او و باشگاهش قرار گرفت، با هر بهای غیرمعقول قابل تصوری استخدام کرده است. مهم نیست که او با این پرداخت‌ها قانون تازه وضع شده «سقف مخارج عمومی» را زیر پا گذاشته زیرا این قانون هم مثل قاعده «سقف قراردادهای فردی» که چند سال پیش برقرار شد و به سبب بی‌اعتنایی باشگاه‌ها برچیده شد، قانون بدون بنیاد و ناقض اصول حرفه‌ای چه در فوتبال و چه در هر یک از شئون مرتبط با ملاحظات «تجارت آزاد» است. آنچه اهمیت دارد، این است که زنوزی سال‌ها است با خریدهای بی‌رویه و پرداخت ارقام درشت غیرمعقول مثل برخی مدیران مانند سرخابی‌ها و سپاهان ارقامی را متداول کرده‌اند که خیلی از آنها 700 - 800 میلیون هم نمی‌ارزند.
سؤال اینجاست که آیا زنوزی چیزی به فوتبال اضافه کرده است؟
برخی با این توجیه کلی و البته سست بنیان مدعی شده‌اند که باید از هر سرمایه‌گذار شخصی و فرد ثروتمندی که مایل است وارد ورزش حرفه‌ای شود و تیمداری کند، استقبال کرد و راه‌ها را به روی آنها گشود اما شرط صحت این اصل این است که سرمایه‌گذاران از اصول ورزش مطلع باشند و اگر به فوتبال ورود می‌کنند، علوم، تئوری‌ها، ماهیت و مکانیسم اجرایی آن را بشناسند و با حوزه کاری خود کاملاً آشنا شوند و مانند اهالی این ورزش تصمیم‌گیری‌های درستی داشته باشند و فوتبالی عمل کنند. به نظر می رسد زنوزی با این عوامل، زیاد آشنا نیست و پس از 15 سال باشگاهداری در فوتبال، هنوز این ورزش را نمی‌شناسد و در آن جاری و ساری نیست. او مربیان خارجی نامداری مانند جان توشک ولزی، مصطفی دنیزلی ترکیه‌ای، جورج لیکنز بلژیکی و قربان بردیف روسی را به ایران آورد و فقط چند ماه آنها را تحمل کرد و به سرعت اخراج‌شان کرد چون اصولاً نقشه راهی نداشت. زنوزی اگر تونی اولیویرای پرتغالی را در سه مقطع به تبریز آورد و بیشتر از بقیه از وی حمایت کرد، به این سبب بود که این مربی نزد «پرشورها» و خیل هواداران‌شان بسیار محبوب بود و دست زدن به او تبعات فراوانی داشت. او همین حالا در شرایطی از پاکو خمس اسپانیایی تعریف‌های افراطی می‌کند که اولاً با وزش اولین نسیم‌های ناملایم و کسب چهار- پنج نتیجه بد، عذر او را هم خواهد خواست و ثانیاً اگر خمس مربی بزرگی است (که یقیناً نیست) تیمش در آخرین هفته از فصل گذشته لیگ 7 گل از استقلال نمی‌خورد.