یک ضعف بزرگ
جلال چراغپور
کارشناس فوتبال
تیم ملی در یک وضعیت دگردیسی یا پوست‌اندازی قرار دارد. برخی بازیکنان‌مان که دوره بازی ملی‌شان تقریباً به سر رسیده و برخی نفرات نیز اندازه‌های جدیدی برای خودشان تعریف کرده‌اند و باید در تیم ملی دیده شوند یا بازی کنند تا محک بخورند. در نتیجه هر بازی تدارکاتی تیم ملی در جهت آن دگردیسی و آن تعریف پست‌هایی که سرمربی تیم ملی در نظر دارد و لازمه تغییر هم است، مثبت تلقی می‌شود.
بازی تدارکاتی برای جایگزین کردن مهره‌های جدید و بازنشسته کردن مهره‌هایی که توانایی حضور در سطح ملی را آرام آرام از دست می‌دهند، لازم و خوب است. فرقی هم بین حریفان آسیایی، اروپای شرقی و آفریقایی وجود ندارد. به شرطی که حریفان در حد و اندازه‌های تیم ما باشند. این مرحله اول کار است اما در مرحله دوم اگر تدارکات ما برای جام ملت‌های آسیا است، اسمش رویش است. یعنی باید بازی‌هایی را برای رودررویی با تیم‌های آسیایی انجام بدهیم. هرچند بین کشورهای این سه منطقه 65 تا 70 درصد شباهت وجود دارد اما در 30 درصد باقیمانده سبک تیم‌ها بین عبور از بازیکن حریف، ارسال پاس‌های بلند، سانتر از جناحین، استفاده از عمق، برتری در جنگ بدنی، بازی انفرادی و دریبل زدن متفاوت است.
الان می‌دانیم در جام ملت‌ها با کدام تیم‌ها بازی داریم و حتماً باید تن تیم ملی به تن تیمی بخورد که سبکش آسیایی و مشابه حریفانی مثل امارات، فلسطین، هنگ‌کنگ و در مراحل بالاتر کره جنوبی است. مثل کشتی می‌ماند. مثلاً به باشگاه می‌روید و قبل از مسابقه انواع و اقسام کشتی‌ها را می‌گیرید اما ممکن است هیچ‌وقت با سبک حریف مستقیم‌تان کشتی نگیرید.
با توجه به دیدارهای دوستانه قبلی تیم ملی و همچنین بازی‌های شهریورماه شاید شاگردان قلعه‌نویی فقط در تورنمنت اردن که با حضور این کشور، عراق و قطر برگزار می‌شود فرصت شبیه‌سازی امارات و فلسطین را به دست آورند. احتمال دارد تیم ما در مرحله دوم به مصاف سوریه یا لبنان برود. به همین دلیل درست نیست از الان با توجه به دیدارهایی که در مرحله گروهی داریم، خیلی روی پیدا کردن حریفانی با این سبک تمرکز داشته باشیم اما برای مرحله سوم که احتمال بازی کردن‌مان مقابل کره‌جنوبی بالا است، باید به مصاف حریفی مثل چین برویم که سبک بازی‌اش تند و تیز است.
با توجه به قرعه تیم ملی در جام ملت‌ها بحث درباره صعود به فینال یا حتی قهرمانی داغ است. ورود به نیمه نهایی دست نیافتنی نیست اما آنجا بستگی دارد به کدام تیم بخوریم. رسیدن به جمع 4 تیم برای ما دست یافتنی است. اگر بتوانیم از دفاع کره جنوبی عبور کنیم، توانایی بردن این تیم را داریم. قبل از جام جهانی هم گفتم کاری ندارم تیم ما چند گل می‌خورد، اما به هر تیمی گل می‌زند. هر کاری می‌خواهند برای تیم ملی انجام بدهند این است که ضعف در حفره‌های میانی خط دفاعی را برطرف کنند. در حمله ما به هر تیمی توانایی گل زدن در آسیا را داریم. دیگر از انگلیس که بزرگتر نیستند. در همان مسابقه 2 گل زدیم و چند گل هم خراب کردیم.