برشی از یک کتاب
زندگینامه یوهان کرویف – قسمت 6
یوهان کرویف فوتبالیست بزرگی بود؛ یکی از تکنیکی‌ترین بازیکنانی که فوتبال اروپا به خود دید. عضوی تأثیرگذار در توتال فوتبال هلند بود و بعدها در دوران مربیگری هم یک مؤلف واقعی بود. او تیم طلایی بارسلونا در دهه ۹۰ را ساخت و حالا این روزها شاگردش پپ گواردیولا است که راه او را در دنیای تاکتیک پیش می‌برد. از ابتدای هفته بخش‌هایی از کتاب زندگینامه او با نام «نوبت من» را با هم در این ستون مرور کردیم. امروز قسمتی از فصل هفتم کتاب و مربوط به وقایع سال ۱۹۹۶ را می‌خوانید که کرویف در آستانه اخراج از هدایت بارسلوناست:
در آوریل 1996، برای اولین بار از زمان حضورم از سال 1988 (در بارسلونا)، کاملاً مشخص بود دیگر قهرمان جامی نخواهیم شد. از قدمی که برای تازه‌سازی تیم برنداشته بودیم، راضی نبودم، اما چیزهای منفی دیگری هم بود که به عنوان نماینده بازیکنان نمی‌توانستم بپذیرم. اطلاعات بیشتر و بیشتری بیان نشد و وعده‌ها زیر پا گذاشته شد. وضعیت اسفناکی بود و روابط بدتر و بدتر می‌شد. بعد ناگهان در روزنامه‌ها خواندم که اخراج شده‌ام و نونیز و گاسپارت (مدیران وقت بارسلونا) در آستانه معرفی بابی رابسون به عنوان جانشینم هستند. چند روز قبل از آن، جلسه‌ای با نونیز درباره فصل پیش رو داشتم و شخصاً به دنبال انتقال لوئیز انریکه از رئال مادرید به بارسلونا بودم. آن پسر به خاطر من این کار را کرد. نونیز این را می‌دانست، ولی اخراج قریب‌الوقوعم را پنهان کرد. احتمالاً بدترین قسمت ماجرا این بود که دوست و دست راستم، چارلی رکساچ به طور موقت جانشینم شد. طوری رفتار کرد که انگار طبیعی‌ترین اتفاق در جهان است. رکساچ، کسی که همیشه در مقاومتش برابر نونیز از من سرسخت‌تر بود، در اولین جلسه تمرین، بلافاصله از انتخابش پشیمان شد. یوردی (پسر کرویف) از تمرین زیر دست او سر باز زد و درگیری‌ها آغاز شد. رکساچ در نهایت تصمیم گرفت یوردی را برای بازی خانگی مقابل سلتاویگو انتخاب کند تا جلوی خشم عمومی را بگیرد. خوشبختانه بازی تبدیل به خاطره‌ای فوق‌العاده شد. بعد از اینکه بارسا صفر به 2 عقب افتاد، یوردی کسی بود که باعث شد تیم در پایان 3 به 2 برنده باشد، ولی بهترین آنها بعد از گل پیروزی بود. یوردی در حال ترک زمین بود و رکساچ را مجبور کرد ایستاده او را تشویق کند. بعد از بازی، یوردی توضیح داد که می‌خواست به هواداران این فرصت را بدهد تا از پدرش تشکر کنند و مشخص شد که آن آخرین بازی یوردی برای بارسلونا بود.