استقبال سرد فرانسوی‌ها از دومین قهرمانی وینگگارد در توردوفرانس
نابغه بدون جذابیت!
ایمان گودرزی
روزنامه‌نگار
یوناس وینگگارد دوچرخه سوار نابغه دانمارکی مثل سال گذشته فاتح رقابت معتبر توردوفرانس شد اما به این قهرمانی او نقدهایی وارد است.
روزنامه گاردین انگلیس در گزارشی مفصل نوشته دومین قهرمانی یوناس وینگگارد در توردوفرانس یک پیروزی ناشی از کارایی، کار تیمی، آمادگی و ثبات بود، اما این قهرمانی فاقد ویژگی‌هایی بود که دوچرخه سواری مدرن بیشتر به آن نیاز دارد: گرما، جذابیت و رعایت اصول اخلاقی.
برای سنجش میزان استقبال فرانسه از وینگگارد ستاره تیم یامبو ویسما همین کافی است که بدانیم اولین اشاره مهم به قهرمانی و پیراهن زرد دوم او در صفحه 10 نسخه یکشنبه روزنامه اکیپ دیده شد و نه روی جلد این روزنامه.
متأسفانه این دانمارکی، که به عنوان یک فوتبالیست در دوران مدرسه خود بیش از حد عصبی بود و تکل‌های خشنی می‌زد، کشور میزبان را با بدرقه‌ای سرد ترک می‌کند. در کشور خودش، یوناس یک ابرقهرمان است، اما در فرانسه او همچنان یک چهره نامحبوب است، چهره‌ای که سال گذشته هم گفته بود سال آینده بازخواهد گشت و این کار را با کسب قهرمانی انجام داد.
او می‌گوید: «دو سال پیش اولین تور من بود، اولین سالی که شروع به کسب نتایج خوب کردم. نه اینکه قبلاً دوچرخه سوار خوبی نبودم، اما نمی‌توانستم فشار را تحمل کنم. اما یاد گرفتم که چگونه آن را مدیریت کنم، و شروع به برنده شدن کردم و روی سکو رفتم. شما اعتماد به نفس بیشتری در درون خود و در رسانه‌ها به دست می‌آورید.»
به نظر می‌رسد که تیم یامبو ویسما از «سندرم اسکای» رنج می‌برد، یعنی همان عدم محبوبیتی که تیم اسکای با آن در سال‌های قبل مواجه بود. واکنش‌های سرد به تماشاگران و منزوی بودن دوچرخه‌سواران و مدیریت این تیم در طول رقابت‌های توردوفرانس امسال بشدت توی ذوق تماشاگران غالباً جوان و پرشور رقابت‌ها می‌زد.
ریچارد پلاژ مدیر یامبو ویسما پس از انتقاد از تیم گروپاما برای نوشیدن آنچه او به عنوان «آبجوهای بزرگ» در دومین روز استراحت تور توصیف کرد، متوجه شد که وسایل نقلیه تیمش در طول مسیر توسط طرفداران فرانسوی دوستدار تیبوپینو (دوچرخه سوار فرانسوی تیم گروپاما) هو شده و محاصره شده‌اند.
رقابت جذاب پینو در رقابت روز ماقبل آخر یعنی شنبه به نتیجه نرسید، اگرچه این دوچرخه سوار فرانسوی توانست با تلاش خود توجهات را از شکست و ناکامی تیمش دور کند. موفقیت‌های پینو در تور اندک بود، اما برای فرانسوی‌ها به یادماندنی بود و آنها دوست داشتند او به جای وینگگارد قهرمان شود.
برخورد خوب پینو با هواداران و واکنشی که به احساسات آنها نشان می‌داد نیز باعث محبوبیت بیشترش شده بود، درست برعکس وینگگارد که با برخورد سرد خود به چهره‌ای نامحبوب تبدیل شد. البته نزدیک‌ترین رقیب وینگگارد در راه قهرمانی پینو نبود بلکه تادی پوگاچار دوچرخه‌سوار 24 ساله اسلوونیایی تیم امارات بود.
پس از گذشت تقریباً چهار دهه، توردوفرانس برای پایان دادن به سال‌های متمادی سلطه خارجی‌ها، به یک قهرمان فرانسوی نیاز مبرم دارد. پینو که به موفقیت در تور 2019 نزدیک بود، اکنون صحنه را ترک کرده است و فرانسوی‌ها به دنبال ظهور یک ستاره دیگر هستند. مارک مادیو اسطوره دوچرخه سواری اسپانیا و مربی تیم گروپاما (و مربی تیبو پینو) با کنایه از رفتار وینگگارد می‌گوید: «شما نمی‌توانید هواداران را فریب دهید. مردم کنار جاده، که ساعت‌ها منتظر می‌مانند تا دوچرخه سواران را ببینند، می‌آیند تا کسانی را ببینند که هر چه دارند می‌دهند. آنها رنج را احساس می‌کنند، اما شخصیت و جذابیت هر دوچرخه سوار را نیز احساس می‌کنند و دوست دارند چنین چیزی را ببینند.»