زمان اندک برای جذب مهاجمان خارجی
دست نکو در خط حمله خالی است
حمیدرضا عرب
روزنامه‌نگار
استقلال درخط حمله با یک وضعیت کاملاً پیچیده و مبهم روبه‌رو است. این وضعیت نشأت گرفته از جدایی محبی و قایدی است. نه اینکه حضور تومأن این دو بازیکن در ترکیب استقلال برای این تیم نهایت آرزو باشد؛ نه این طور نیست. حتی آن فصل پیش که قایدی و محبی در ترکیب استقلال حضور داشتند، بازهم لزوم حضور یک مهاجم دیگر در این باشگاه احساس می‌شد و بسیاری بر این باور بودند که اگر استقلال در خط حمله یک تمام‌کننده دیگر با قد و قواره مناسب داشت، در بازی‌های بزرگ که حکم مرگ و زندگی را برای استقلال داشت، می‌توانست نتایج بهتری بگیرد.
درواقع مطلوب کارشناسان استقلالی این بود که محبی و قایدی در استقلال بمانند و یکی، دو مهاجم طراز اول نیز به استقلال اضافه شوند تا یک استقلال کامل در بخش هجومی شکل بگیرد. البته این نگاه بدان معنا نبود که از وضعیت دفاعی تیم احساس رضایت شود. اتفاقاً در بخش دفاعی نیز استقلال نیاز به تقویت را از همان نیمه‌های راه لیگ قبل احساس کرد و انتظار بود علاوه بر ماندن سیلوا، یکی، دو مدافع طراز اول نیز به استقلال ملحق شوند تا استقلال با آسودگی خیال راهی لیگ بیست و سوم شود.
تا‌کنون اما هیچ یک از این اهداف محقق نشده و اگر می‌بینیم جواد نکونام در حین تمرین تیمش ناگهان زیر سرم می‌رود به دلیل همین وضعیت نابسامان تیمی است. نکونام خوب می‌داند که وقتی بهترین نفرات فصل پیش که استقلال را به رتبه سوم لیگ رسانده‌اند و در فینال جام حذفی مقابل پرسپولیس شکست خورده‌اند، حفظ نشده‌اند و بازیکنان جدید آنچنان شاخصی هم به خدمت گرفته نشده‌اند، نسبت به تیم فصل بعد خود بیمناک می‌شود.
این نگرانی در خط حمله استقلال به اوج خود رسیده است و سرمربی استقلال خوب می‌داند در شرایطی که حتی محبی و قایدی که فصل پیش عصای دست ساپینتو بودند، در ترکیب آبی‌ها حضور ندارند و مسئولان باشگاه نیز فعالیت چشمگیری در راستای تقویت خط حمله جدید نداشته‌اند، برای چیدمان خط هجومی تیمش دچار مشکل خواهد شد.
این وضعیت وقتی بغرنج‌تر می‌شود که از استقلال خبر می‌رسد مهرداد محمدی به دلیل مصدومیت به احتمال زیاد بازی اول مقابل صنعت نفت آبادان را از دست خواهد داد. این بازیکن اکنون قادر به تمرین در کنار هم‌تیمی‌هایش نیست و سرمربی استقلال باید تیمش را در نبرد اول لیگ آینده در غیاب محمدی چیدمان کند.
شاید جذب آریا برزگر که روز گذشته انجام شد، تا حدی خیال نکونام را بابت داشتن نیروهای جانشین و تعویضی آسوده کرده باشد اما حقیقتاً چنین بازیکنی که در طول فصل باید در خدمت تیم امید و رضا عنایتی باشد، بعید است که در بدو ورود به استقلال بتواند بار سنگین گلزنی در خط حمله را به دوش بکشد. نه اینکه آریا برزگر توانایی کافی برای بازی در استقلال را نداشته باشد اما تجربه به اثبات رسانده که همانگ شدن چنین بازیکنانی با استقلال بزرگ زمان می‌برد و به همین دلیل نکونام در بدو ورود به لیگ برتر باید به بازیکنانی تکیه کند که از لحاظ تجربی وضعیت مطلوب‌تری دارند که اکنون چنین بازیکنانی در استقلال یافت نمی‌شود و حتی صحبت از جدایی قطعی شهباززاده و رمضانی هم هست که البته تصمیم درستی است و استقلال باید بازیکنان قابل‌تری به خدمت بگیرد اما سؤال بزرگ این است که چه زمان قرار است کمبودها درخط حمله استقلال از بین برود و بازیکنان جدید به خدمت گرفته شوند؟
نکونام دو هفته پیش نام بازیکنان خارجی مد نظر خود را به باشگاه داده است و اگر این بازیکنان جذب نشوند، استقلال باید از شهباززاده در ترکیب اصلی خود در خط حمله استفاده کند. مهاجمی که با وجود همه تلاش‌هایش اما هرگز نتوانسته تکیه‌گاه محکمی باشد.
حال اگر همین تک بازیکن باقی مانده نیز دچار مصدومیت یا محرومیت شود، استقلال عملاً بازیکنی در این سطح نخواهد داشت و با توجه به سوابقی که از پیمان بابایی در فصل گذشته به جا مانده و حتی سبحان خاقانی که احتمال جدایی این یکی هم در روزهای آتی وجود دارد، بعید است اساساً این قبیل بازیکنان بتوانند کمک ویژه‌ای به تقویت خط حمله استقلال کنند و شاید نکونام برای گلزنی و عبور از بازی‌های آغازین لیگ برتر-تا جذب مهاجم خارجی مورد نظر- روی دیگر بازیکنان درخطوط دیگر تکیه کند.