سومی کشتی فرنگی ایران در مجارستان
ستاره خاموش
محسن وظیفه
روزنامه نگار
در پایان تورنمنت کشتی فرنگی رنکینگ مجارستان، تیم منتخب کشتی فرنگی ایران صاحب 5 مدال ارزشمند شد اما یک شکست مهم باعث نگرانی کادرفنی و همچنین علاقه‌مندان به کشتی شد. تیم ملی کشتی فرنگی برخلاف تیم ملی کشتی آزاد در مجارستان به دنبال شناختن ترکیبش نبود اما با این‌حال برخی از نتایج در نوع خود عجیب بود. در مجارستان سید دانیال سهرابی در وزن ۷۲ کیلوگرم و امیر قاسمی منجزی در وزن ۱۳۰ کیلوگرم به مدال طلا دست پیدا کردند. امید آرامی در وزن ۶۰ کیلوگرم به مدال نقره و محمد ناقوسی در وزن ۷۷ کیلوگرم و علی‌اکبر یوسفی در وزن ۱۳۰ کیلوگرم به مدال برنز دست یافتند. تیم ایران که با ۷ کشتی‌گیر در ۶ وزن در این مسابقات شرکت کرده بود، در رده‌بندی تیمی با ۹۸ امتیاز سوم شد. تیم‌های جمهوری آذربایجان با ۱۴۰ و مجارستان با ۱۱۳ امتیاز اول و دوم شدند. نکته مهم این مسابقات اما شکست عجیب علی اکبر یوسفی بود.
کشتی‌گیر سنگین وزن مازندرانی که مهم‌ترین مدال تاریخ کشتی فرنگی را کسب کرده حالا در بدترین روزهای ممکن قرار گرفته است. علی اکبر یوسفی اولین طلای تاریخ کشتی فرنگی را در مسابقات قهرمانی جهان نروژ در سال 2021 کسب کرد تا تنها کشتی‌گیری باشد که در تاریخ کشتی فرنگی به این مدال مهم دست پیدا کرده. بعد از این قهرمانی که در 20 سالگی به دست آمد خیلی‌ها توقع داشتند که او چندین سال برای کشتی فرنگی ایران بدرخشد و کلی مدال از مسابقات قهرمانی جهان درو کند اما حالا مدتی است که مسیری را در پیش گرفته که نشانی از یک قهرمان بزرگ و پرآوازه ندارد. او حتی در راه رسیدن به ترکیب تیم ملی کشتی فرنگی هم دچار مشکل شده و نه تنها شانسی برای قهرمانی جهان ندارد؛ بلکه برای بازی‌های آسیایی هم نمی‌تواند خیال کادرفنی را راحت کند.
شاید حسن رنگرز در مجارستان به دنبال این بود که یوسفی با طلا برگردد تا خیالش را برای انتخاب او برای هانگژو مطمئن کند.
مشکلات از مسابقات بین‌المللی قزاقستان در سال 2022 شروع شد. چند ماه قبل از مسابقات کشتی فرنگی قهرمانی جهان در صربستان، محمد بنا تیم را به یک تورنمنت مهم در قزاقستان اعزام کرد اما تیم در آن مسابقات با حواشی زیادی روبه‌رو شد. شنیده‌ها حاکی از این است که درگیری بین حراست وزارت ورزش و تعدادی از کشتی‌گیران از جمله یوسفی پیش می‌آید. بعد از بازگشت تیم هم برای مدتی این حواشی گریبان کشتی‌گیران را گرفت و شاید هم روند نزولی یوسفی از همان‌جا آغاز شد. او که مدعی قهرمانی جهان بود در تمام این دو سال اخیر هیچ نشانی از آن قهرمان پرآوازه نداشته. چند شکست پیاپی و در نهایت مدتی دور ماندن از اردوی تیم ملی او را به لبه پرتگاه فرستاد. رفتار یوسفی نشان می‌داد که ظاهراً تصمیم گرفته قدم در مسیری بگذارد که در دهه 70 برخی از ستاره‌های نامدار کشتی گذاشتند و در نهایت هم سرنوشت خوبی نداشتند. با اصرار رنگرز و تلاش برخی از کارشناسان یوسفی بعد از مدتی به اردو برگشت اما هنوز نتوانسته فرم قبلی خود را به دست بیاورد. یوسفی سال 2019 وارد کشتی شد و در روزهایی که محمد بنا سرمربی تیم ملی بزرگسالان بود، او به وسیله بشیرباباجان زاده به محمد بنا معرفی شد. در همان نگاه اول چشمان محمد بنا استعدادهای این کشتی‌گیر را دید و در نهایت هم او را به طلای قهرمانی جهان رساند. این طلا چند سال پیاپی باید تکرار می‌شد اما حالا او در مسابقات مجارستان از عهده امیر قاسمی منجزی هم برنمی‌آید. امیر قاسمی منجزی بیش از 10 سال با یوسفی اختلاف سنی دارد اما در روزهای پایانی دوران قهرمانی‌اش خیلی راحت یوسفی را شکست می‌دهد.
کادرفنی تلاش می‌کند که به هر قیمتی یوسفی را در تیم ملی حفظ کند اما این تلاش باید از جانب یوسفی دیده شود. او با استعداد ذاتی که دارد، می‌تواند برای چند سال کشتی فرنگی را بیمه کند به شرطی که قدر خودش را بداند.