صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • استقلال
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و سیصد و پنجاه و دو - ۲۵ تیر ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و سیصد و پنجاه و دو - ۲۵ تیر ۱۴۰۲ - صفحه ۷

سر درددل آلکنو باز شد

در ایران روزهای سختی گذراندم

تیم ملی والیبال ایران در لیگ ملت‌ها نتایج ضعیفی گرفت و به همین دلیل این روزها نقدهای زیادی به عملکرد بهروز عطایی و همکارانش می‌شود. دراین بین ولادیمیر آلکنو که سابقه سرمربیگری تیم ملی ایران را دارد، از عملکرد عطایی دفاع می‌کند و کار کردن در ایران را سخت می‌داند. او با اشاره به روزهایی که همراه تیم ملی والیبال گذرانده، می‌گوید:« بعد از المپیک توکیو از نظر روحی و روانی به من ضربه وارد شد چرا که در مدت زمانی که در ایران بودم سعی کردم هرچه که در چنته و توان داشتم برای ایران بگذارم تا بتوانیم نتیجه خوبی بگیریم اما ورزش دو رو دارد. یک روی آن پیروزی و روی دیگر آن شکست است. من دوران بسیار سختی را در ایران گذراندم. همیشه با توتولو که دستیار من بود صحبت می‌کردم در خصوص کار بزرگی که می‌خواهیم برای ایران انجام دهیم. در مسابقات المپیک متأسفانه نتوانستیم آن نتیجه‌ای را که مردم ایران، بازیکنان و خود من انتظار داشتیم را به دست بیاوریم. متأسفانه زمان هم برای من بسیار کم بود اگر می‌توانستم بیشتر در تیم ملی ایران حضور داشته باشم بدون شک می‌توانستیم نتایج بهتری را رقم بزنیم.» آلکنو با بیان اینکه می‌دانم عطایی در حال حاضر شرایط بسیار سختی دارد، می‌گوید:« من از نشریات روسیه متوجه شدم که انتقادهای زیادی علیه سرمربی ایران می‌شود اما باز هم تکرار می‌کنم که این غیرمنصفانه است. باید واقع بین باشیم. اگر شما در هفته آخر لیگ ملت‌ها از بهترین مربی جهان هم بازیکنانش را بگیرید و حتی نگذارید سرمربی هم در کنار تیم باشد، مطمئن باشید آن تیم ضربه می‌خورد. این اتفاق ضربه بزرگی به تیم ایران زد و می‌تواند سر هر تیمی را ببرد. ولی تیم ایران جوان و آینده دار است و در آینده این جوانان خود را نشان خواهند داد و مردم ایران باید صبور باشند.» او درباره معنوی‌نژاد و اتفاقی که بین او و سرمربی تیم ملی پیش آمد نیز این‌طور اظهار نظر می‌کند: «معنوی‌نژاد بازیکن بسیار خوب و انسان کاملی است و از همه مهم‌تر والیبالیست با استعداد و با کیفیتی است. زمانی که من سرمربی تیم ملی ایران بودم او مرتب در تمرینات تیم ملی شرکت می‌کرد و از هیچ چیز کم نمی‌گذاشت و با تمام توان کارمی‌کرد. اما در آن زمان مصدومیت کوچکی داشت و به فرم ایده آلی که برای المپیک درنظرداشتیم، نرسید. در حال حاضر نمی‌دانم چرا او را کنار گذاشتند. اگر نظر سرمربی تیم ملی این باشد قطعاً نظرش قابل احترام است، چرا که هیچ سرمربی دشمن خودش نیست که یک بازیکن خوب را کنار بگذارد.»
جستجو
آرشیو تاریخی