با منصوریان و نویدکیا مشورت کردم
طالب ریکانی: می‌خواستم از فوتبال خداحافظی کنم
طالب ریکانی کاپیتان طلایی‌پوشان آبادان که پس از پایان لیگ بیست و دوم و در حاشیه جشن قهرمانی استقلال خوزستان در لیگ آزادگان، با صنعت نفت آبادان خداحافظی کرده بود، روز گذشته برای ادامه همکاری با مسئولان این باشگاه به توافق رسید و قرارداد خود را تمدید کرد تا فصل آینده نیز در جمع شاگردان عبدالله ویسی حضور داشته باشد. او در این باره می‌گوید: «من در مدرسه فوتبال همین‌جا بزرگ شدم و هیچ وقت دوست ندارم خانه خودم را ترک کنم. همیشه در هر خانواده‌‌ای مشکلاتی پیش می‌آید اما من با بزرگان فوتبال ایران، علی آقا منصوریان و آقای محرم نویدکیا صحبت و مشورت کردم و هر دو همین را به من گفتند. آقای نویدکیا هم به من گفتند هیچ وقت نباید خانه خودت را ترک کنی و حتی اگر اشتباه هم باشد و تو حق داشته باشی، آدم‌های بزرگ باید ببخشند و همیشه سعی کن برای شهرت بازی و تلاش کنی؛ ایشان برای من مثل الگو است و زمانی که در سپاهان با هم بودیم، چیزهای زیادی از ایشان یاد گرفتم و حالا هم این تصمیم را گرفتم. تا زمانی که باشگاه و هواداران به من نیاز داشته باشند، در آبادان می‌مانم، دلخوشی مردم آبادان، همین تیم است و هیچ چیز جز فوتبال ندارند؛ آنها اگر هزار مشکل هم داشته باشند، زمانی که صنعت نفت پیروز شود، انگار بهترین عیدی را به آنها دادی و بهترین زندگی را برای آنها ساخته‌ای. ما اینجا هستیم که بهترین اتفاقات را کنار هم رقم بزنیم.» او درباره خطای عجیبی که در بازی با ذوب‌آهن منجر به اخراج او شد این‌طور می‌گوید: «قبل از بازی همه هواداران آمده بودند و به قدری شلوغ شده بود که آدم دوست داشت فقط بازی کند و ببرد تا دل آنها را شاد کند. ما در دقیقه 3 گل زدیم و اصلاً فکرش را نمی‌کردیم که در دقیقه ۹ این اتفاق برای من رخ بدهد. اتفاق خیلی عجیبی بود که من تا سالیان سال فراموش نمی‌کنم. من تصمیم گرفته بودم بعد از آن بازی اگر خدای نکرده آن اتفاقی که نباید می‌افتاد، رخ می‌داد و صنعت نفت به لیگ یک سقوط می‌کرد، دیگر فوتبال بازی نکنم. خودم را اصلاً نمی‌بخشیدم و تصمیمی جدی گرفته بودم اما خدا همیشه کمک می‌کند. من بعد از آن اتفاق تا ساعت 3-2 در خانه لباس بازی تنم بود و باورم نمی‌شد این اتفاق افتاده است اما باز هم خدا را شکر بچه‌ها زحمت کشیدند و مردم، هواداران و مسئولان حمایت کردند. باز هم می‌گویم اگر از ابتدای فصل همه به این شکل باشیم، شک نکنید این تیم جزو 6-5 تیم بالای جدول است. من هیچ وقت بدی تیمم را نمی‌خواهم و آن اتفاق برای من خیلی سخت بود. من در راهرو راه می‌رفتم و فقط دعا می‌کردم. وقتی می‌دیدم بچه‌ها با تمام وجود می‌دوند و خسته شده‌اند، برایم سخت بود. خیلی فشار روی من بود. هیچ کس نمی‌تواند آن لحظه را تصور کند اما به هر حال اتفاق افتاد.»