وقتی سرمربی والیبال ضعف‌های خودش را نمی‌بیند
شما منتقد نیستید آقای عطایی!
محسن آجرلو
روزنامه نگار
تیم ملی والیبال در حالی نتایج نه چندان خوبی در لیگ ملت‌های والیبال گرفته که سرمربی تیم ملی مواضع عجیب و جالبی درباره باخت‌های تیمش اتخاذ می‌کند. موضعی که بخشی از آن شبیه به منتقدان و کارشناسان والیبال است و بخشی دیگر هم در جایگاه مربی است که با توجه به شرایط تیم بهترین نتیجه را گرفته است.
این‌ها بخشی از آخرین صحبت‌های سرمربی تیم ملی والیبال است که پس از باخت به امریکا توسط روابط عمومی فدراسیون منتشر شده است: «تنها عاملی که می‌تواند به تیم ضربه بزند دریافت است. در کارهای دیگر والیبال نزدیک به امریکا بودیم و تنها دریافت است که علی‌رغم تعویض‌های زیاد نتوانستیم ایرادهای آن را بر طرف کنیم.»
او ادامه داد: «هیچ تیمی نتوانسته فقط با دفاع، فقط با کار تهاجمی و... ما را ببرد. هیچ کدام از این عوامل سبب عقب ماندگی ما نمی‌شود و با تمام این اشتباه‌ها اگر در دریافت اول خوب عمل کنیم، جریان بازی متفاوت می‌شد. در بازی با ایتالیا، امریکا و حتی اسلوونی همین اتفاق افتاد. باید بهتر بازی کنیم! انرژی لازم را برای بردن نداریم. می‌ترسیم که بازی را به پایان برسانیم.»
این صحبت‌های عطایی اینطور به مخاطب ناآگاه می‌رساند که او همچنان در قامت یک کارشناس و مربی والیبال، در حال نقد تیم ملی از بیرون است و نقشی در شرایط حال تیم ندارد. اینکه تیم انرژی ندارد و باید بهتر بازی کند، قطعاً نباید از زبان یک مربی برای تیم خودش بیرون بیاید. او اگر به چنین ضعف‌هایی واقف است، باید به جای مطرح کردن نقد، به برطرف کردن آنها اقدام کند.
او البته در بخش دیگری از صحبت‌هایش با تغییر لحن، موضع یک مربی موفق را می‌گیرد که بهترین نتایج ممکن را به نسبت بضاعت تیم گرفته است: «توقع غیر متعارف کار ما را سخت می‌کند. ظرفیت بازیکنانی که اینجا هستند همین است. ما بازیکنان شاخص زیادی را از دست داده‌ایم.»
این جملات کوتاه گویای یک رویکرد دیگر از مربی تیم ملی والیبال است که برابر ایتالیا اجازه داد تیمش بازی 24 بر 20 را ببازد و در مقابل امریکا هم سه اختلاف برتری در امتیاز 20 را به سادگی از دست بدهد. تیمی که دو ست برتری مقابل لهستان را به سادگی از دست داد و حالا سرمربی آن از بضاعت و ظرفیت موجود صحبت می‌کند. ظرفیتی که واضح است در زمان ایجاد برتری‌ها وجود دارد اما مشخص نیست که چرا هنگام بحران غیب می‌شود و مربی از ظهور و استفاده از آن ناتوان است.
چهره‌ای که عطایی این روزها در حال نمایش آن به مردم است، یک مربی ضعیف در کوچینگ و آنالیز است که اتفاقاً بیرون از مسابقه با روش‌های مختلف سعی می‌کند ضعف خود و تیمش را فرافکنی کرده و از جایگاه یک منتقد بیرونی یا یک مربی موفق و مسلط صحبت کند. چهره عجیب و ناخوشایندی که به هیچ وجه باور پذیر به نظر نمی‌رسد.