اسپانیایی‌ها به جمع مدعیان توپ طلا باز خواهند گشت؟
از هافبک ساده تا نامزد توپ طلا
ایمان گودرزی
روزنامه نگار
سه‌گانه با منچسترسیتی، قهرمانی در لیگ ملت‌ها با اسپانیا و کسب دو ام‌وی‌پی در هر دو فینال این رقابت‌ها باعث شده تا برخی از شانس رودری برای حضور در بین نامزدهای توپ طلا صحبت کنند.
رودریگو، متولد 22 ژوئن 1996، این پنجشنبه در رؤیایی‌ترین حالت ممکن شمع‌های کیک تولدش را فوت خواهد کرد. او این فصل در 65 بازی 5276 دقیقه به میدان رفت و حالا در بهترین شکل ممکن وارد 27 سالگی می‌شود.
دستاوردهای تیمی
عناوین فردی به همراه خواهد داشت؟
رودری گل تعیین‌کننده فینال لیگ قهرمانان اروپا را در استانبول مقابل اینتر به ثمر رساند و جایزه بهترین بازیکن آن بازی را دریافت کرد. علاوه بر این، او در ضربات پنالتی در فینال لیگ ملت‌ها مقابل کرواسی گلزنی کرد و دوباره به‌عنوان ام‌وی‌پی رسید.
با این عناوین رودری می‌تواند خودش را با کت و شلوار در مراسم بهترین‌های سال یوفا تصور کند که برای کسب جایزه بهترین بازیکن سال اروپا پا روی سن می‌گذارد. اگر این اتفاق بیفتد، او بعد از آندرس اینیستای 2012، دومین اسپانیایی تاریخ این عنوان خواهد شد که به این افتخار دست یافته است. فصل پیروزمندانه او با تیم‌هایش، همراه با رشد فردی و عملکرد تأثیرگذارش در برابر تیم‌های مطرح باشگاهی و ملی مانند بایرن‌مونیخ، رئال مادرید، اینتر، ایتالیا و کرواسی، او را یکی از مدعیان اصلی این عنوان قرار داده است. در مورد توپ طلا اما داستان کمی پیچیده‌تر است. مسی، برنده هفت توپ طلا با آرژانتین قهرمان جام جهانی 2022 شد و یکی از مدعیان اصلی این عنوان به حساب می‌آید اما فصل نه چندان موفق با پاری‌سن‌ژرمن و بعد از آن انتقال به اینترمیامی شانس ستاره آرژانتینی را تا حدودی کمرنگ کرده است. علاوه بر این رودری اگر توپ طلا را می‌خواهد باید با هم‌تیمی خودش ارلینگ هالند که در اولین فصل حضورش در لیگ برتر کولاک کرد نیز رقابت کند.
اسپانیا و توپ طلا
علی‌رغم سال‌های فوق‌العاده‌ای که فوتبال اسپانیا در سال‌های اخیر در مسابقات بین‌المللی داشته است اما هیچ بازیکنی از این کشور بعد از لوئیز سوارز در سال 1960 تاکنون به این عنوان دست نیافته است. سوارز دو بار دیگر نیز برای رسیدن به این عنوان دوم شد و یک بار به مقام سوم رسید. آمانسیو در سال 1964 و بوتراگنیو نیز در سال‌های 1986 و 1987 مقام سوم را کسب کردند. سپس رائول بود که در سال 2001 پس از نبردی نزدیک با اوون دوم شد، در حالی که تورس در سال 2008 مقام سوم را کسب کرد. ژاوی در سال‌های 2009، 2010 و 2011 مقام سوم را به دست آورد، اینیستا در سال 2010 مقام دوم و در سال 2012 مقام سوم را کسب کرد. به طور غیرمنتظره‌ای، حالا شاید زمان وارد شدن رودری به این لیست باشد. او شنبه گذشته پس از قهرمانی در اروپا اعتراف کرد: «این فوق‌العاده و باورنکردنی خواهد بود.» در آن زمان، او هنوز طعم قهرمانی در لیگ ملت‌ها را نچشیده بود و حالا با درخشش در بازی‌های ملی حضور او در جمع نامزدهای اصلی توپ طلا را تا حد زیادی تقویت خواهد کرد.
پیشرفت رودری
درخشش رودری در زمین نتیجه سال‌ها تلاش و پیشرفت به حساب می‌آید و او یک شبه به این جایگاه نرسیده است. هافبک اسپانیایی با شروع سفر خود در آکادمی اتلتیکومادرید، جایی که پنج سال در آن گذراند، تصمیم گرفت به‌عنوان یک بازیکن جوان به ویارئال بپیوندد. در آنجا، او به یک ورزشکار بالغ تبدیل شد و موفق شد با بازگشت به اتلتیکو خودش را در ترکیب تیم اصلی جای دهد.
رودری که بازیکنی بسیار باهوش با حس موقعیت‌یابی ذاتی بود، نیاز به سرعت دادن در تصمیم گیری‌های خودش داشت و در طول سال‌ها با پشتکار روی آن کار کرد. این بازیکن از نظر سرمربی نیز شانس زیادی داشت زیرا او زیر نظر سه تن از مربیان برتر اروپا یعنی سیمئونه، لوئیز انریکه و گواردیولا بازی کرد. اکنون، او موفق شده از یک بازیکن قابل اعتماد و مترونومیک به یک ستاره در سطح جهانی تبدیل شود. حالا این حس القا می‌شود که رودری ردای رهبری در تیم ملی را به خود گرفته است که نشان از موفقیت‌های چشمگیر اوست. از سوی دیگر باید برای رسیدن به بازوبند سیتیزن‌ها کمی منتظر بماند که با این روند دور از دسترس نخواهد بود.