دغدغه های تکراری آبی‌ها
استقلال همیشه درگیر حواشی
مهدیه دریابیگی
خبر نگار
علی امیری به عنوان معاون باشگاه مدعی شد تا شب تکلیف سرمربی مشخص می‌شود، اما کریمی در بیانیه از هواداران استقلال برای انتخاب سرمربی فرجه خواست. به این ترتیب دوباره پرونده انتخاب سرمربی استقلال مفتوح ماند به این معنا که هر روز که می‌گذرد و استقلال در انتخاب سرمربی ناکام است، زمان به ضرر استقلال می‌گذرد. نکته اینجا است برای اینکه برنامه مدیران باشگاه استقلال را حدس بزنید نیاز به پیشگو و نوستراداموس ندارید. یک کودک طرفدار استقلال هم می‌تواند تمام وقایع این تیم را با اتمام لیگ برایتان حدس بزند. آن قدر این باشگاه تاریخ تکراری (عادت‌های غلط و اشتباهی) دارد که قابل پیش‌بینی است در فصل نقل و انتقالات و هنگام انتخاب سرمربی چه اقداماتی قرار است صورت بگیرد، اقداماتی که خروجی‌اش همین سرنوشت فصل بیست و دوم استقلال است. فصل قبل را به یاد بیاورید، چه اتفاقی در استقلال افتاده؟ سرمربی تیم (ساپینتو) رفته و تیم جدیدش را هم پیدا کرده است، استقلال در نخستین گزینه جانشینی ساپینتو به نام نکونام رسیده، ماجرای انتخاب سرمربی ایرانی و رأس آن نکونام تا اینجای کار کنسل شده و مدیران استقلال فرصت خواسته‌اند تا با مربی خارجی وارد مذاکره شوند. به نظرتان کدام یک از این انتخابات متفاوت از رفتن مجیدی، مذاکره با نکونام و در نهایت رسیدن به نام ساپینتو هست؟ طی دو سال اخیر و با وجود مدیرانی که تغییر پیدا کرده‌اند، تفکرات قدیمی کوچکترین تغییری داشته است؟ کسی خالق اثری بوده که نتوانید آن را حدس بزنید؟ پس نیازی نیست که نوستراداموس باشید و بخواهید پیشگویی خارق‌العاده‌ای داشته باشید، تاریخچه استقلال را که بخوانید خودتان حدس می‌زنید چه اتفاقی قرار است بیفتد و چقدر زمان هدر می‌رود! در شرایطی که مدیریت استقلال دچار سردرگمی شده و برای اینکه بگوید کاملاً دلسوز باشگاه است مثل مدیران قبلی و به دور از هرگونه نوآوری پای پیشکسوتان استقلال را وسط می‌کشد و کمیته فنی تشکیل می‌دهد. کمیته فنی جلسه برگزار می‌کند و این نشست هیچ خروجی جدیدی ندارد و بر سر گزینه‌های آقای مدیرعامل بحث و بررسی می‌کنند. تعدادی از ربیعی جانبداری می‌کنند و عده‌ای هم نکونام را اصلح می‌دانند، یک نفر هم در جلسه می‌گوید خودم بهترین گزینه برای هدایت استقلال هستم! در چنین شرایطی نه ربیعی انتخاب می‌شود، نه شرایط آمدن نکونام فراهم می‌شود و حالا هم وقت خواستند برای مذاکره با مربی خارجی! به نظرتان تشکیل کمیته فنی چه سودی برای استقلال داشت؟ در چنین شرایطی که هیچ چیز سر جای خودش نیست، توقع داریم اوضاع آکادمی استقلال درست شود، استقلال زمین تمرینی ثابت داشته باشد، فردی پیدا شود که برای باشگاه استقلال پول بیاورد و مشکل مالی حل شود؟ وقتی استقلال سر مسائل جزئی خود هر ساله به مشکل می‌خورد، توقعی نیست که در بحث کلان بتواند منجی داشته باشد و یا مدیری مشکلات را به کل ریشه‌کن کند.