برشی از یک کتاب
من زلاتان هستم – بخش 1
زلاتان ایبراهیموویچ این هفته از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. او تا 42 سالگی در بالاترین سطح فوتبال اروپا بازی کرد و محبوبیت زیادی داشت. زلاتان تا به حال دو زندگینامه از خود منتشر کرده. اولین آن که حسابی معروف بود «من زلاتان هستم» نام داشت و دومین کتاب هم که به تازگی منتشر شده «آدرنالین» نام دارد. ما به مناسبت بازنشستگی زلاتان از امروز در چند برش به کتاب زندگینامه او با نام «من زلاتان هستم» میپردازیم تا بیشتر با شخصیت این چهره عاصی دنیای فوتبال آشنا شوید:
فنخال یک موجود مغرور بود. او دوست داشت که یک دیکتاتور باشد و در این رابطه تظاهر نمیکرد. به عنوان بازیکن هرگز به جایگاه بزرگی دست نیافته بود، اما در هلند مورد احترام قرار میگرفت، زیرا به عنوان یک مربی موفق به کسب لیگ قهرمانان اروپا به همراه آژاکس شده بود و عناوینی از دولت هلند دریافت کرده بود.
فنخال عاشق صحبت کردن درباره سیستمهای بازی بود. او یکی از افراد حاضر در باشگاه بود که بازیکنان را به عدد میخواند. بارها میگفت که 5 باید به این سمت حرکت کند و 6 باید در آنجا حرکت کند. من از اینکه برخوردی با او نداشتم، خوشحال بودم. اما در پرتغال، راه فراری وجود نداشت. من باید در جلسهای که رونالد کومان و فنخال در آن حضور داشتند شرکت میکردم و به نظرات آنها درباره عملکردم در نیم فصل اول گوش میدادم. آن جلسه مانند یک جلسه ارزیابی بر عملکرد من به همراه نمره بود، چیزی که در باشگاه آژاکس عاشق آن بودند. من به آن جلسه رفتم و روبروی فنخال و رونالد کومان نشستم. کومان لبخند زد، فنخال با عصبانیت نگاه میکرد....