چگونه گل‌گهر پس از رفتن ژنرال زمین خورد
«دستیار اول» در حسرت پیروزی
وصال روحانـی
روزنامه‌نگار
از زمان انتقال امیر قلعه‌نویی به سازمان تیم ملی فوتبال ایران و رسیدن پست سرمربیگری به دستیار اول او سعید الهویی، این تیم سیرجانی رنگ برد را به خود ندیده است.
این باشگاه پر امکانات کرمانی از آن تاریخ 6 بازی در لیگ برتر برگزار کرد و حاصل کارش چهار باخت و فقط دو تساوی بود. گل‌گهر یک بازی حساس در مرحله یک‌چهارم نهایی جام حذفی فوتبال کشور مقابل پرسپولیس نیز برگزار کرد ولی این یکی را هم باخت تا هم الهویی ثابت کند که دستیار برجسته‌ای نیست و در قیاس با ژنرال در درجات بسیار پایین‌تری قرار می‌گیرد و هم طرفداران گل‌گهر در حسرت پیروزی‌هایی جدید بسوزند و با خود بگویند؛ ای کاش امیرخان سرمربی تیم ملی نمی‌شد و در سیرجان می‌ماند تا احساس غرور و سرفرازی همچنان در گل‌گهر قابل لمس باشد. نزول گل‌گهر در دوران کار الهویی به حدی بود که این تیم نه تنها رتبه چهارمی در جدول رده‌بندی لیگ برتر را که تضمین کننده حضورش در مرحله پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا (در صورت تأیید شدن مجوز حرفهای این تیم توسط AFC) بود، از دست داد بلکه پنجم هم نشد و به رده ششم تنزل کرد و تراکتور و مس رفسنجان را که چهارم و پنجم شدند، بالاتر از خود در جدول رده‌بندی نهایی لیگ بیست و دوم دید.
از باغچه به باغ!
موضوع وقتی ایراد پیدا می‌کند که می‌بینیم سعید الهویی یکی از افراد منتخب قلعه‌نویی برای دستیاری او در تیم ملی هم هست و اگرچه ژنرال، حمید مطهری، آندو تیموریان و رحمان رضایی را نیز برای این مهم برگزیده و چند مشاور و آنالیزور دیگر را هم کنار خود دارد و دستیار خارجی مورد نظرش را هم تعیین و معرفی کرده اما اگر الهویی را همچنان زمان حضور سه ساله‌اش در گل‌گهر باز دستیار اول خود تلقی کند، آن وقت باید به کل استدلال‌های ژنرال شک کرد. الهویی که بیش از هر کسی به اهمیت و تأثیر منفی نتایج حاصله خود در گل‌گهر پس از رفتن قلعه‌نویی واقف بوده، بعد از اتمام لیگ نیز صبر نکرد و پیش از آنکه عذرش خواسته شود، به سازمان تیم ملی پیوست تا زیر سایه قلعه‌نویی از ترکش‌های اعتراضات هواداران تیم کرمانی مصون بماند و از دغدغه به آرامش برسد. با این حال این سؤال به قوت خود باقی است که وقتی همان تیم تحت اختیار ژنرال به الهویی واگذار می‌شود و او جمعی 28-27 نفره را در اختیار می‌گیرد که جملگی بازیکنان توانایی هستند و در هر پست حداقل دو بازیکن قوی دارند، چرا برخلاف دوران قلعه‌نویی این همه بد نتیجه می‌گیرد و تیم را به ناکجاآباد می‌فرستد و اگر این حاصل هنر و مهارت‌های اوست، چرا از وی در تیمی بسیار مهم‌تر و متعالی‌تر و پرتوان‌تر همچون تیم ملی استفاده می‌شود.
اگر الهویی آنقدر خوب است که می‌تواند در تیم ملی به کار گرفته شود و یکی از دستیاران ارشد سرمربی آن باشد، چطور در گل‌گهر از «آبادی» به «ویرانی» رسید؟ اگر او واقعاً توانا است، باید همان گل‌گهر را آباد نگه می‌داشت و آن باغچه پر گل را حفظ می‌کرد و اگر نتوانسته این کار را انجام بدهد، چرا باغی بسیار مهم‌تر و پرگل‌تر (همچون تیم ملی) را به وی سپرده‌اند؟
جایی که مختص سزاوارترین‌ها است
بر تلاش و نیت خیر این مربی ارج می‌نهیم و مطمئناً هر کاری از دستش برمی‌آمد، در مقاطع پایانی لیگ و 7-6 هفته آخر این مسابقات برای بهروزی گل‌گهر انجام داد و اصولاً کرامت انسانی و صداقت هر مربی در کشورمان در جای خود محفوظ و شأن و جایگاه آنها محترم است اما وقتی آمار و نتایج حاصله با صراحت و بی‌رحمی هر چه بیشتر از ناکامی‌های پیاپی یک مربی می‌گویند، نمی‌توان در این خصوص سخن نگفت و نپرسید به چه سبب از چنین مربی‌ای اینک در جایگاه بسیار مهم‌تری استفاده شود که فقط مختص سزاوارترین‌ها و کم لغزش‌ترین‌ها است.
ZOOM
چه حرفهای قشنگی
که نمی‌زد
در دو، سه فصل گذشته و بخصوص لیگ‌های بیست و یکم و بیست و دوم شاید در 90 درصد اوقات امیر قلعه‌نویی به جای خود الهویی را به نشست‌های خبری در پایان مسابقات می‌فرستاد و الهویی بود که با ارباب جراید سخن می‌گفت و چه حرفهای قشنگ فراوانی که نمی‌زد. او در آن مصاحبه‌ها دلایل و سبب‌های نتایجی را که گل‌گهر نه با هدایت او بلکه بر اساس طراحی‌ها و مهره‌چینی‌های ژنرال می‌گرفت، تشریح می‌کرد و به گونه‌ای با الفاظی فنی و تاکتیکی درباره آنها داد سخن می‌داد که شنوندگان به این نتیجه می‌رسیدند که قلعه‌نویی مردی را کنار خویش دارد که اگر خودش روزی به هر دلیلی در صحنه نباشد و نتواند گل‌گهر را رهبری کند، می‌تواند کار را برای این تیم در بیاورد.
نتایج حاصله الهویی در اواخر لیگ بیست و دوم پس از رفتن امیرخان چیزی کاملاً خلاف این را به اثبات رساند و حالا زمانی است که باید به این موضوع مهم‌تر اندیشید که اگر سایر دستیاران انتخابی قلعه‌نویی برای پست فعلی‌اش نیز به همانگونه عمل کنند که الهویی در گل‌گهر عمل کرد و ثبت بیلان‌هایی بهتر از این خارج از حیطه توان و دانش‌شان باشد چه اتفاقاتی در انتظار تیم ملی در میادین پراهمیت پیش روی این تیم بویژه دور نهایی جام ملت‌های آسیای 2023 است؟