خدا به فوتبال کشور رحم کند!
وصال روحانـی
روزنامه نگار
بر سر اینکه اعضای هیأت مدیره دو باشگاه پرطرفدار پایتخت را کدام نهاد انتخاب کند، تلاقی آشکار و نهانی بین وزارت ورزش و سازمان خصوصی‌سازی شکل گرفته است.
سازمان مذکور این حق را برای خود قائل است و حتی آخرین فرجه این کار را هم که 30 اردیبهشت بود، تعیین و اعلام کرده بود. وزارت ورزش هم که با وزارت اقتصاد و دارایی در زمینه تعیین مدیران خود تعامل و همکاری دارد، گزینش این مدیران را طبعاً به سبب ورزشی بودن آنها در حیطه اختیارات خویش می‌داند و ضمن رد کردن تاریخ مقرر توسط سازمان خصوصی‌سازی، متذکر شده بود که باید پس از اتمام جام حذفی فوتبال کشور (روز 9 خرداد) دست به این گزینش زد زیرا زودتر از آن بر پرسپولیس که هم مدعی لیگ بود (و به قهرمانی رسید) و هم در جام حذفی حاضر است و بر استقلال که به جام حذفی چشم دارد، اثر منفی می‌گذارد و آنها را از آرامش ذهنی بی‌بهره ساخته و متحمل نتایج ضعیفی خواهد کرد. وزارت ورزش در اقدام بعدی خود این تاریخ را بسط داد و تصریح کرد که مجامع هر دو باشگاه در روز 16 خرداد برگزار خواهد شد. رقابت دو نهاد مورد بحث برای تعیین مدیران سرخابی‌ها از 4-3 ماه پیش که مدیر سازمان خصوصی‌سازی با رو کردن اسناد کج‌روی برخی مدیران استقلال نسخه این باشگاه را پیچید، آغاز شد. سران خصوصی‌سازی می‌گویند چون نتیجه انتصاب‌های وزارت ورزش در تشکیلات سرخابی‌ها بیلان‌های منفی بزرگ و برخی خطاهای مالی عظیم طی سالیان اخیر بوده، بهتر است که این کار را سازمان خصوصی‌سازی انجام بدهد که به سبب شروع عملیات خصوصی‌سازی در هر دو باشگاه از اسفند 1400 به گونه‌ای قیمومیت آنها را هم در اختیار دارد. استدلال حمید سجادی و همکارانش در وزارت ورزش نیز بر این پایه استوار است که وقتی انتظارهای ورزشی و حرفه‌ای از اعضای هیأت مدیره این دو باشگاه می‌رود و خواسته‌ها از آنان درآمدزایی صرف نیست، پس وزارتی‌ها بهتر می‌دانند که چه کسانی قابلیت فوق را بیشتر از سایرین دارند و می‌توانند راهبردهای ورزشی لازم را تبیین کنند.
چهار- پنج هفته پیش این شایعه شنیده شد که وزارت ورزش و سازمان خصوصی‌سازی به توافق رسیده‌اند که این کار را توأمان و با همفکری با یکدیگر انجام بدهند اما رویدادهای تازه‌تر و بیانیه‌ها و مهلت‌گذاری‌های متفاوت صورت گرفته توسط دو طرف ماجرا دلالت بر این دارد که اگر هم تعاملی در این خصوص برقرار شده بود، از میان رفته است. با این اوصاف فقط می‌توان به صراحت متذکر شد وقتی که دعوایی بر سر تعیین مدیران وجود نداشت، مدیران مبعوث چنان کارنامه‌های تأسف‌باری را بر جای می‌گذاشتند و حالا که این پروسه با کش و قوس و مجادله نیز همراه شده، براحتی می‌توان حس کرد که حاصل آن تا چه میزان بدتر و با نتایج منفی‌تر توأم خواهد شد. خدا به همه و بخصوص به فوتبال کشور رحم کند!