میزبانی آسیا در شهید وطنی رؤیا است
زیر خط نظم!
حمیدرضا عرب
روزنامه نگار - ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر
دلایل کنفدراسیون فوتبال آسیا برای تأیید نکردن استانداردهای بسیاری از ورزشگاه‌های فوتبال ایران کاملاً روشن است و بی‌علت نیست که انگشت‌شمار ورزشگاه‌هایی در فوتبال ایران مجوز میزبانی در رقابت‌های لیگ برتر را به دست می‌آورند. تماشای صحنه‌هایی که در جریان میزبانی ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر از بازی نساجی مقابل پرسپولیس رخ داد، این حس را به هر بیننده‌ای القا می‌کند که ورزشگاه پیر شهر خسته با وجود اینکه از زمین چمن مناسبی برخوردار بود، اما فاقد بسیاری از امکانات حرفه‌ای است که این مسائل دست کنفدراسیون فوتبال آسیا را باز می‌گذارد تا چنین ورزشگاه‌هایی را مورد تأیید قرار ندهد.
در ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر کمترین نشانه‌هایی از برنامه‌ریزی و مهندسی مناسب برای ساماندهی میهمانان به هنگام ورود و خروج به چشم نمی‌خورد و در تمام طول برگزاری این بازی اتفاقاتی رخ داد که ضعف‌های پرشمار برگزارکنندگان این بازی را در برابر دیدگان هر بیننده‌ای آشکار کرد.
ورزشگاه شهید وطنی بواقع از همان ورود عاری از امکانات ابتدایی یک ورزشگاه با حداقل امکانات بود. مدخل‌های ورودی به ورزشگاه با فواصل زیاد از هم تفکیک شده بودند و موقعیت خاص ورزشگاه شهید وطنی در وسط شهر و قرار گرفتن در میان کوچه و خیابان‌ها و خانه‌های همجوار سبب شده بود عملاً این ورزشگاه نمای نامناسبی به خود بگیرد.
حال اگر مسئولان برگزاری این بازی یا آنها که کار تجهیز ورزشگاه شهید وطنی را به عهده داشتند اندکی سلیقه به خرج می‌دادند و از همین فضا نیز به نحو مطلوبی بهره می‌گرفتند نمای بهتری به تصویر درمی‌آمد اما بی‌تفاوتی در مقابل چنین مسائلی سبب شد تا اشکالات سخت‌افزاری ورزشگاه شهید وطنی چشم‌ها را آزار دهد.
براستی چرا مسیر ورود اصحاب رسانه و میهمانان ویژه با تماشاگران عادی تفکیک نشده بود؟ تماشاگرانی که البته خود نیز به‌دلیل امکانات ناکافی برای ورود به ورزشگاه شهید وطنی با مصایب بزرگی مواجه شدند و تأیید بلیت به شیوه سنتی ازدحام بسیاری را مقابل درهای ورودی به وجود آورده بود.
سکوهای شهید وطنی، سرویس‌های بهداشتی، راهروهای ورودی و... نیز فاقد استاندارد کافی برای تماشای یک بازی فوتبال بود و با اینکه بخش‌هایی از ورزشگاه صندلی‌گذاری شده بود اما بلیت‌فروشی به شیوه منسوخ و لحاظ نشدن شماره صندلی برای هر فرد سبب هرج و مرج‌های بسیاری در حین برگزاری شد و عملاً هیچ جایگاهی برای تماشاگران اختصاص داده نشده و هر فردی که خود را زودتر به ورزشگاه می‌رساند می‌توانست جایگاه مطلوب‌تری را برای خود به دست آورد.
در طول برگزاری این بازی که تماشاگران ساعات طولانی در ورزشگاه بودند، فقدان بوفه مناسب لحظات سختی را برای حاضران ایجاد کرد و حتی بسیاری از تماشاگران برای تهیه یک بطری آب با مشکل مواجه شدند و عملاً ساعت‌ها تشنه روی سکوها نشستند تا بازی تمام شود.
این هرج و مرج به شکل اسفبارتری در جایگاه خبرنگاران رؤیت شد؛ جایگاهی که در همه ورزشگاه‌های مدرن جهان نقطه‌ای امن برای اصحاب رسانه محسوب می‌شود تا با خیالی آسوده و ذهنی آزاد بتوانند اقدام به ارسال گزارش‌های مکتوب و تصویری خود کنند.
جایگاهی که برای خبرنگاران و میهمانان ویژه در نظر گرفته شده بود هیچ اثری از یک محیط استاندارد در خود نداشت. صندلی‌های قدیمی، فقدان اینترنت و از همه بدتر هجوم افراد عادی به جایگاه خبرنگاران اوضاع را برای پوشش این بازی بسیار دشوار کرده بود و همین مسأله سبب شد بسیاری از خبرنگاران که از دیگر شهرها به قائمشهر رسیده بودند عملاً نتوانند جایی برای نشستن پیدا کنند و ساعت‌ها به شکل سرپا این بازی را به نظاره بنشینند.
مسأله البته فقط نبود جای مناسب برای خبرنگارانی نیست که از شهرهای دور و نزدیک به شهید وطنی قائمشهر رسیده بودند. حضور افراد متفرقه در زمین بازی و تفکیک نشدن خبرنگاران از یکدیگر نشان داد که در ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر هرگز نمی‌شود حتی خیال برگزاری یک بازی بین‌المللی را در ذهن پروراند، درحالی که اندک توجهی به جزئیات و همچنین کمی خوش‌سلیقگی می‌توانست نظم مطلوب‌تری را در این بازی به وجود آورد.
در سال‌های اخیر سازمان لیگ لااقل تلاش کرده بود جشن قهرمانی تیم‌ها در پایتخت را با نظم و انضباط بیشتری برگزار کند اما در ورزشگاه شهید وطنی اتفاقات عجیبی رخ داد که در حین برگزاری مراسم پایانی به شدت چشم‌ها را آزرد و سؤالات بسیاری را بی‌پاسخ گذاشت.
چرا بعد از برگزاری مراسم بازهم تماشاگران به وسط زمین یورش بردند و حجم عظیمی از افرادی که مشخص نبود متعلق به کدام رسانه هستند در کنار استیج دیده شدند؟ آیا کنترل همین مسائل نیز برای برگزارکنندگان این بازی دشوار بود؟!
آنچه مسلم است مادامی که فوتبال ایران نتواند این موارد را حل کند، برای تأیید ورزشگاه‌هایش با مشکلات بزرگی مواجه است و دست‌کم در چنین میادینی که تمام دنیا نیز روی آن متمرکز هستند، باید از افرادی برای اجرا استفاده شود که با استانداردهای روز آشنایی داشته باشند و فوت و فن این کار را بدانند.