آبادان؛ برنده اصلی معادله سقوط
وصال روحانی
روزنامه نگار
عبدالله ویسی در احیای تیم دل‌مرده صنعت نفت چنان موفق بوده که ناظران از یاد برده‌اند فوتبال آبادان ذاتاً آنقدر پرمایه است که اگر به پا خیزد، به هیچ کمک ویژه و نیروی فوق‌العاده‌ای خارج از چهارچوب‌های خودش نیازمند نیست. آبادانی‌ها تا قبل از آمدن ویسی که در هفته بیست و دوم جاری لیگ برتر صورت پذیرفت، در تمامی دیدارهای خود فقط 12 امتیاز اندوخته و به قعر جدول رده‌بندی سقوط کرده بودند و سقوط‌‌شان به دسته‌ای پایین‌تر محرز نشان می‌داد. از زمان روی کار آمدن ویسی نفت آبادان در 6 بازی‌اش 9 امتیاز اندوخته که حاصل دو برد، سه تساوی و فقط یک شکست است و با اینکه ممکن است گفته شود کسب 9 پوئن از حداکثر 18 پوئن ممکن کار مهمی نیست اما برای تیمی که همه امیدش را از دست داده و برای سقوط به «لیگ یک» مهیا شده بود، اندوختن این تعداد امتیاز دستاوردی بزرگ به حساب می‌آید. با اندوخته فعلی، صنعت نفت که پیش‌تر 8 امتیاز از مس کرمان کمتر داشت، حالا با این تیم «هم‌امتیاز» است و دو دیدار باقی مانده برای این دو تیم سرنوشت آنها و سیمای دومین تیم سقوط‌کننده امسال را که همراه با نفت مسجدسلیمان به دسته‌ای پایین‌تر می‌رود، مشخص می‌کند. اگر صنعت نفت روحیه نداشت و به تبع آن در مسابقات خود نتیجه نمی‌گرفت، به سبب مشکلات شدید مالی و تأخیر فراوانی بود که مدیران باشگاه در پرداخت دستمزد بازیکنان تیم داشتند. همین حالا هم و پس از قدری سریع‌تر شدن روند پرداخت‌ها و مشارکت شورای شهر آبادان در کمک‌رسانی مالی به صنعت نفت، هنوز ارقام دریافتی بازیکنان نفت از 50 درصد فراتر نرفته و این در حالی است که فقط دو هفته از مسابقات باقی مانده و معلوم نیست سران نفت چگونه می‌توانند در این مدت اندک و حتی در هفته‌های پس از آن دیون مالی سنگین خود را پرداخت کنند. آنچه قطعی می‌نماید، این است که ویسی برای هدایت نفت در هشت هفته پایانی لیگ و نجات آن از سقوط، قراردادی 5/1 میلیارد تومانی با این باشگاه بسته و اگر در مأموریتش موفق شود، طبعاً سران نفت از او خواهند خواست که در آبادان بماند و نفت را برای فصل بعد از این هم موفق‌تر کند. به نظر می‌رسد ویسی در صورت موفقیت در این زمینه و احیا شدن خودش (به لطف احیا کردن نفت) به تیم نامدارتر و با امکانات‌تری در لیگ برتر بپیوندد. او پس از ناکامی‌هایش در سپاهان اصفهان و فولاد خوزستان از چشم‌ها افتاده و مجبور شده بود برای ادامه کسب و کارش به تیم‌های کوچکتر «لیگ یک» روی بیاورد. حالا که لیگ برتری‌ها دیده‌اند ویسی کم و بیش به روزهای خوب گذشته‌اش رجعت کرده، طبعاً به او پیشنهاد داده و وی را به صحنه اول فوتبال کشور بازخواهند گرداند. با این حال، برنده اصلی این معادله، نه ویسی بلکه فوتبال اصیل و فنی و زیبای شهر دوست داشتنی آبادان است که یک بار دیگر باور کرده است اگر خودش باشد و هر چه دارد رو کند، هرگز به فلاکت نمی‌افتد. به واقع نیز جای ذاتی فوتبالی که با اشاره به زیبایی‌های تکنیکی‌اش به برزیل تشبیه شده، جایی تقریباً همیشگی در نیمه بالایی جدول رده‌بندی لیگ برتر است و نه قعر آن و نه زیست آزاردهنده با کابوس سقوط به نقطه‌ای که این فوتبال چشمنواز هرگز شایسته آن نبوده و نیست.