گره بزرگ در کار پرسپولیس مقابل پیکان
یحیی و بازیکنان فول استرس!
مرتضی طهوری
خبر‌نگار
روی کاغذ همه پرسپولیس را مقابل پیکان برنده می‌دانستند. حتی وقتی بازی به ورزشگاه آزادی منتقل شد و قرار شد تماشاگر به ورزشگاه بیاید درصد شانس پرسپولیس از نگاه عموم بالا رفت. پرسپولیس شروع خوبی هم داشت و در ربع نخست مسابقه تیمی باانگیزه، مشتاق به کسب پیروزی و قدرتمند به نظر می‌رسید و تصور می‌شد با ادامه آن شرایط در نیمه نخست به گل می‌رسد و کار خود را آسان خواهد کرد اما پیش‌بینی‌ها خیلی زود رنگ باخت.
آنهایی که تصور می‌کردند مجتبی حسینی به خاطر رفاقت با یحیی کار را زمین می‌گذارد خیلی زود به اشتباه‌شان پی بردند چرا که بعد از آن شروع طوفانی پرسپولیس مشخص شد حسینی به همان اندازه‌ای که با پرسپولیس این فصل بازی تدارکاتی داشته و افکار یحیی را می‌شناسد آنالیز درستی از پرسپولیس دارد و خیلی خوب می‌تواند راه‌های نفوذ سرخ‌ها را ببندد.
پرسپولیس در این مسابقه از حیث آمار برتر از حریف بود و برد با یک گل در مجموع عادلانه به نظر می‌رسد اما پیکان تا آستانه کسب امتیاز پیش رفت و حتی در نقاطی می‌توانست شوکی از جنس نفت تهران سال 95 به سرخ‌ها وارد کند که حضور تمیروف که قطعاً جای یک جوان شایسته ایرانی را گرفته برد بزرگ را از پیکان گرفت.
سرمربی پیکان خوب می‌دانست چطور موتورهای تهاجمی پرسپولیس را از کار بیندازد و تا حدود زیادی هم موفق بود. پرسپولیس 19 شوت به سمت دروازه پیکان زد که 7 تای آن در چهارچوب بود اما تعداد موقعیت‌های قطعی گل پرسپولیس به سختی به تعداد انگشتان دست می‌رسید.
نکته ویژه این مسابقه در پرسپولیس که روی تمام مسائل فنی کار سرخ‌ها سایه انداخته بود استرس بالا و فشار روانی فوق‌العاده‌ای است که برخلاف تصور عموم کیفیت تیمی آنها را پایین آورد. شتابزدگی، عجله و بی‌دقتی در اکثر پاس‌ها، ارسال‌ها و ضربات نهایی بازیکنان پرسپولیس مشهود بود و این ویژگی‌های منفی دقیقه به دقیقه بیشتر و بیشتر می‌شد تا جایی که از میانه‌های نیمه دوم بوی تساوی و از دست رفتن قهرمانی قابل حس بود.
قبل از این تصور می‌شد بازی در ورزشگاه آزادی، پیش چشم تماشاگر خودی و البته انجام مسابقه بعد از دو مدعی دیگر به سود پرسپولیس خواهد شد اما برد سپاهان و رفتنش به صدر چنان فشار روانی به پرسپولیس وارد کرد که استرس در طول مسابقه با پیکان کاملاً مشهود بود و کاری کرد تا پرسپولیس در طول بازی دقایقی نمایشی برابر با حریف پایین جدولی‌اش ارائه دهد.
این استرس در صورت و رفتار یحیی گل‌محمدی هم قابل رؤیت بود. گل‌محمدی را حتی در مصاف‌های بزرگتر این‌طور ندیده بودیم.
حرکات و خطوط صورت او را با آنچه در دربی دیدیم مقایسه کنید و ببینید یحیی چقدر استرس داشت و چطور بازی را دنبال می‌کرد.
حتی از عکس‌های ثبت شده از یحیی در طول بازی هم این استرس مشهود است و مشخص می‌شود او در این مسابقه حال دیگری داشت. حتی شادی بعد از گل پرسپولیسی‌ها لب خط و تقسیمش با یحیی اهمیت این مسابقه و استرسی که پرسپولسی‌ها در طول 80 دقیقه داشتند را بخوبی به تصویر کشید. عجیب اینکه به نظر می‌رسید تماشاگران پرسپولیس هم مضطرب بودند و برای دقایقی طولانی تشویق را فراموش کرده و با چشم‌های خود حرکت توپ را دنبال می‌کردند.
با این حساب شاید برای پرسپولیس همان بازی همزمان در دو هفته آینده بهتر باشد و یحیی و بازیکنانش استرس و اضطراب کمتری داشته باشند و راحت‌تر به خواسته خود برسند.