به جای مانده از دربی
10 از 100
پیمان خنافری
روزنامه‌نگار ورزشی
1- پرسپولیس یکی از بی‌کیفیت‌ترین و کم‌موقعیت‌ترین دربی‌های سال‌های اخیر را با تک گل عیسی آل‌کثیر برد تا بعد از ۵۵ سال در تاریخ شهرآورد تعداد بردهای دو تیم بالاخره برابر شود. برای کیفیت پایین بازی دلایل زیادی می‌توان برشمرد اما قطعاً ساعت بد برگزاری این بازی، یکی از مهم‌ترین آنهاست. حساسیت این بازی فینال‌گونه نیز مزید بر علت بود.
2- احتمالاً ساپینتو پاداش نمایش خوب پیمان بابایی در نیمه دوم دیدار با هوادار را به او داده و فکر این قسمت را نکرده بود که شاید مطهری به سبب دربی‌باز بودن و سابقه خوبش در دربی گزینه بهتری برای سوت آغاز مسابقه باشد. تفاوت مربیانی که فضای دربی تهران را می‌شناسند رعایت همین جزئیات است. هر بازی شرایط خاص خودش را دارد. قطعاً رقابت با تیم‌های سید یک لیگ مثل سپاهان و پرسپولیس با تیم‌های دسته دوم و سوم و حتی چهارم جدول متفاوت است. شما نمی‌توانید با یک مدل بازی همه تیم‌ها را ببرید.
3- نمایش کم نقص خط دفاعی پرسپولیس یکی از مهم‌ترین دلایل برد آنها بود. علی نعمتی در دفاع چپ کاملاً بدون اشتباه بازی کرد، نمایش درخشان پورعلی گنجی و گولسیانی که تمام توپ‌ها را قطع کردند و در زمین و آسمان باج ندادند و در نهایت روز عالی دانیال اسماعیلی‌فر در کارهای دفاعی. به ندرت دیده شد که دانیال و علی نعمتی نفوذ کنند. آنها اجازه این کار را از سوی کادر فنی نداشتند.
4- بهترین تیم هجومی لیگ در خلق حتی یک موقعیت گل هم عاجز بود. علت آن را به حساب بازی‌خوانی خوب گل‌محمدی بگذارید. او با درک درست از شرایط دربی عاقلانه‌ترین کوچینگ ممکن را انجام داد و ارتباط خطوط استقلال را کاملاً قطع و کاری کرد آنها به ارسال‌های بلند از همه جای زمین رو بیاورند. ارسال‌هایی که مدام قطع می‌شد و جالب اینکه استقلال هرگز به پلن دوم رو نیاورد. برخی معتقدند استقلال اصلاً پلن دوم نداشت! اتکای بیش از حد استقلال به قایدی در این بازی عجیب بود. هر جا که شماره ۲۰ آبی‌ها صاحب توپ می‌شد، 2 پرسپولیسی روی پا او بودند. اینگونه شد که مهم‌ترین مهره هجومی استقلال هر چه از زمان بازی گذشت، زهرش کم شد و تنها یک حرکت مؤثر در طول 90 دقیقه داشت که همه را دریبل کرد اما با توپ به اوت رفت!
5- یحیی بازی را کاملاً به دلخواه خود پیش برد. او بیشتر از آنکه به دنبال تحمیل تاکتیک خود به ساپینتو باشد به دنبال از کار انداختن نقاط قوت استقلال بود که کاملاً هم در آن موفق نشان داد. تاکتیک یحیی خیلی ساده و به دور از پیچیدگی بود. حریفت را ببند و ضربه بزن. استقلال در توری که یحیی پهن کرده بود افتاد و گره تاکتیکی این تیم هرگز در طول 90 دقیقه باز نشد. آنها کاملاً مطابق میل پرسپولیس بازی کردند. بازی از کناره‌ها بدون حمایت هافبک‌ها و مدافعان کناری از بازیکن صاحب توپ و بعد از آن ارسال‌های بی‌کیفیت برای مهاجمان. در حالی که این مدل بازی نقطه قوت پرسپولیس است. پرسپولیس با وجود گولسیانی، پورعلی گنجی، نعمتی و غنیمتی مانند بیرانوند روی هوا به تیمی باج نمی‌دهد. در هر بازی هم گل خورده یا شکست خورده، روی زمین بوده!
6- عیسی آل‌کثیر را باید مرد بازی‌های بزرگ دانست. مهاجمی که رد پایش در 2 برد یحیی در دربی‌ها پررنگ پررنگ است. مهاجمی که به سپاهان و تراکتور و السد گل می‌زند و انگار خوراکش بازی کردن در نقش تک مهاجم است. گل او مهم‌ترین گل فصل پرسپولیس بود که بموقع در نقطه کور دفاع استقلال قرار گرفت و ضربه کاری را زد.
7- 4 عامل مدیریت، کادرفنی، بازیکنان و پول برای قهرمانی در پروسه‌ای طولانی مثل لیگ شرط لازم و کافی است. در بخش اول که فاجعه قرن برای استقلال با سوءمدیریت رخ داده. چرخ دوم بازیکنان است که البته بجز قایدی، محبی، یامگا و سیلوا دیگر بازیکنان این تیم متوسط، متوسط به بالا و متوسط به پایین و نامتوازن هستند. بازیکنان استقلال را با بازیکنان پرسپولیس و سپاهان مقایسه کنید، به این نکته می‌رسید. چرخ سوم هم چرخ پول است که استقلالی‌ها در این فصل مشکلات مالی شدید دارند و همین الان ساپینتو می‌تواند راحت فسخ کند و برود. اگر واقع‌بین باشیم استقلال با 3 چرخ پنچر تا اینجای فصل هم عالی کار کرده.
8- یحیی به ترکیب برنده‌اش در بازی‌های قبلی دست نزد. او عمری را روی نیمکت نشاند و مهدی عبدی را به دلیل نمایش خوب دو هفته اخیر در ترکیب ثابت بازی داد اما عبدی بی‌اثرترین بازیکن نیمه نخست بود و تعویض او با عیسی بهترین تصمیم یحیی در دربی به شمار می‌رفت.
9- راهی که استقلال با ساپینتو آغاز کرده، آینده روشنی را برای این تیم رقم خواهد زد، به شرط اینکه آنها در کمترین زمان ممکن این بازی را فراموش کنند و دوباره به فرم خوب خود برگردند. بازگشت مهم‌ترین خصلت تیم‌ها و مربیان بزرگ است. قصه استقلال و ساپینتو تمام نشده و تازه شروع شده. اگر ساپینتو قراردادش را تمدید کند، شرایط و فصل آینده متفاوت خواهد بود.
10- پرسپولیس با برد دربی 100 به صدر جدول برگشت و شانس استقلال برای قهرمانی در لیگ به کمترین حد ممکن رسید. طلوع دوباره پرسپولیس از رفسنجان شروع شد و با 4 برد پیاپی آنها را موقتاً به صدر جدول رساند. ملوان هم به پرسپولیس جایزه داد و صدرنشینی این تیم را در کلیدی‌ترین مقطع فصل تثبیت کرد. تاریخ می‌گوید هرگاه پرسپولیس و سپاهان با هم در کورس بودهاند قرمزها قهرمان شده‌اند. آیا این بار هم تاریخ درست می‌گوید؟