صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • استقلال
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و دویست و هشتاد و هفت - ۰۵ اردیبهشت ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و دویست و هشتاد و هفت - ۰۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ - صفحه ۱۴

سه پرده از دربی 100

به سپیده ها بیندیش

آیسان سعیدی
روزنامه نگار
1 دربی همیشه قواعد خاص خود را دارد. یک بازی عجیب که هیچگاه از قواعد روتین پیروی نمی‌کند و تمامی قوانین و قاعده‌های مرسوم فوتبال را در هم می‌شکند. شاید کلیشه‌ای‌ترین تعریف از شرایط ویژه همان جمله‌ای باشد که سال‌هاست لقلقه زبان همه شده: «این بازی ربطی به جدول ندارد». این شاید دم دستی‌ترین تعریف از دربی است. بازی بزرگی که هیچ دکترین و استراتژی خاص و واحدی ندارد. مبارزه‌ای تمام عیار که حساسیت، حرف اول آن است. شاید از همین رو باشد که تیم ضعیف‌تر در این بازی همیشه دست بالا را دارد. چه آنکه با آرامش بیشتر و بدون استرس کمتر بازی می‌کند و همین سبب می‌شود که بتواند نمایش بهتر و برنامه‌ریزی کامل‌تری داشته باشد. این قانون نانوشته دربی است؛ اتفاقی که در دربی شماره 100 هم یک بار دیگر تکرار شد و تیمی که دست پایین‌تر را داشت، برنده شد. بدیهی است که پیش از دربی، استقلال شرایط فوق‌العاده‌ای داشت؛ تیمی که 9 هفته پیاپی روی خط برد حرکت می‌کرد و تمامی حریفان ریز و درشت را تار و مار کرده بود. تیمی که با برد خردکننده 6 گله هفته گذشته برابر هوادار چغر و بدبدن روی ابرها سیر می‌کرد و با خط حمله ویرانگرش صاحب بهترین خط حمله لیگ بود. آبی‌ها به اندازه‌ای در نیم‌فصل دوم فوق‌العاده کار کرده‌اند که بی‌تردید بهترین تیم لیگ بوده‌اند و به‌عنوان مدعی اصلی و شماره یک قهرمانی خود را جا زده‌اند. در مقابل، پرسپولیس اگرچه در این هفته‌ها به یک ثبات نسبی رسیده اما هنوز جای زخم شکست‌های تلخ برابر هوادار و باخت 6 امتیازی در تهران برابر سپاهان در تن آنها هویداست. تیمی که یک نیم‌فصل یکه و تنها در صدر نشسته بود اما ناگهان سکته کرد و سینه‌خیز در لیگ جلو آمد تا صدر را به رقیب زرد واگذار کند. تیمی که بعد از رفتن لوکادیا و با وجود یک خرید گرانقیمت دیگر و داشتن 4 مهاجم تخصصی دیگر هنوز تیغ برنده‌ای در خط حمله ندارد و با هر معیاری در فصل جاری نسبت به رقیب شرایط پایین‌تری داشت.

2  «فوتبال بازی اشتباهات است و تا تیمی اشتباهی نکند، گلی به ثمر نمی‌رسد.» این دکترین قدیمی و قانون اصلی فوتبال است. قانونی که جزء لاینفک فوتبال بوده، هست و خواهد بود. فرقی نمی‌کند بازی کجا باشد؛ لیگ برتر جزیره یا لالیگا، فینال لیگ قهرمانان یا فینال جام جهانی یا حتی دربی. در فوتبال اشتباه یک گزاره اصلی است و در یک کار تیمی المان اصلی محسوب می‌شود. درست مثل یک کارخانه یا یک روبات که اگر همه اجزای آن درست و دقیق کار کنند اما یک عنصر کار نکند یا ارور دهد، آن مجموعه خروجی نخواهد داشت. در فوتبال هم همین قانون مو به مو اجرا شد و تیمی که اشتباه کرد، در نهایت بازنده شد. در حقیقت گل پرسپولیس محصول زنجیره اشتباهات تیم استقلال بود که نقطه اوج و عطف آن را عارف غلامی انجام داد. ابتدا هافبک‌های استقلال و به طور مشخص هافبک‌های دفاعی این تیم نظیر مهری و چشمی با آسان‌گیری و دادن فضا به ترابی اجازه دادند تا فارغ‌البال در میانه میدان جولان دهد و از در باز بین مدافعان استقلال توپ را به عیسی آل‌کثیر برساند. در ادامه اشتباه اصلی و نابخشودنی را عارف غلامی مرتکب شد که به شکل مضحک و بدوی برابر آل‌کثیر سر توپ خورد؛ آنچه از یک دفاع استقلال که داعیه ملی‌پوش بودن دارد عجیب بود. در ادامه نیز عادل حردانی نیز به جای بلاک کردن غلامی تکل بیجا زد تا اشتباه غلامی را کامل کند و توپ با برخورد به او کمانه کرده و به درون دروازه بغلتد. این مهم‌ترین و بزرگترین اشتباه بازی بود که سرنوشت بازی را رقم زد. در این میان از تیزهوشی و خلاقیت آل‌کثیر نیز نباید به سادگی عبور کرد. مهاجمی که قریب یک فصل تمام را به‌دلیل پارگی رباط صلیبی از دست داده و از نیم‌فصل دوم به ترکیب پرسپولیس اضافه شد و حضور جسته و گریخته‌ای در ترکیب تیم داشت و در بازی بزرگ نیز در ابتدا روی نیمکت نشست تا مهدی عبدی بازی کند اما نخستین تعویض یحیی گل‌محمدی بود و با شاهکار خود بدل به ژوکر و تعویض طلایی یحیی شد.

3  استقلال صاحب بهترین خط حمله لیگ است و ویرانگرترین زوج خط حمله لیگ را در اختیار دارد. آنها 10 هفته متوالی است که به هیچ تیمی رحم نکرده‌اند و دروازه‌ها را به آتش کشیده‌اند اما این خط حمله آتش پاره برابر پرسپولیس خاموش شد. اتفاقی که پیش از بازی بعید و حتی غیرممکن به نظر می‌رسید. عمده برنامه آبی‌ها برای رسیدن به دروازه پرسپولیس استفاده از سرعت و تکنیک قایدی بود و او بارها و بارها از سمت چپ و از فضای پشت سر دانیال اسماعیلی‌فر استفاده کرد و وارد محوطه جریمه سرخ‌ها شد اما هیچوقت نتیجه نگرفت. ساپینتو با توجه به کیفیت پرسپولیس در کانال چپ با حضور امیری و شیفت شدن ترابی، به محبی در سمت راست اجازه نفوذ نداده بود و تأکید کرده بود که فقط به یامگا کمک کند تا از این جناح ضربه نخورد؛ آنچه سبب شد تا هواپیمای بمب‌افکن آبی‌ها عملاً یک موتوره شود و این یک موتور یعنی قایدی برای باز کردن دروازه پرسپولیس کافی نبود. از طرفی ساپینتو در این بازی با یک تصمیم عجیب دربی‌بازترین بازیکن خود یعنی ارسلان مطهری که سابقه فوق‌العاده‌ای در برابر سرخ‌ها دارد و تا به امروز 4 بار دروازه رقیب را گشوده، روی نیمکت نشاند تا بابایی که دو هفته اخیر فوق‌العاده بوده بازی کند؛ غافل از اینکه دربی بازیکن دربی‌باز می‌خواهد و بابایی با وجود همه درخشش‌های اخیر دربی‌باز نیست. این تصمیم عملاً استقلال را خلع سلاح کرد تا آنها از حملات خود نتیجه‌ای نگیرند.

 

جستجو
آرشیو تاریخی