رفتن فتح‌الله‌زاده، بزرگترین موفقیت استقلال
صفر رفت، 100 ماند!
آیسان سعیدی
روزنامه نگار
زندگی برای آنها در بهترین وضعیت قرار دارد. درست مثل یک کارخانه‌داری که کارخانه‌اش پس از مدت‌ها رنج و مرارت و زحمت حالا به سوددهی رسیده و محصولاتش مشتریان پر و پا قرصی دارد که برای خرید آن حاضرند سر و دست بشکنند. کارخانه‌ای که صاحبش برای رسیدن به این نقطه رنج و مرارت بسیاری کشیده و خون دل خورده تا به این روزهای شیرین و جذاب رسیده اما همه فقط این روزها را می‌بینند و کسی یادش نمی‌آید که کارخانه‌دار پیر شده تا به اینجا رسیده. قصه استقلال در فصل جاری همین است. تیمی که فصل را کج‌دار و مریز آغاز کرد و ساپینتو هفته‌ها و هفته‌ها کوشید تا تیم امروز را بسازد. مردی که با عصیانگری‌هایش در کنار خط کم عتاب و طعنه نشنید و کم تاوان نداد. مردی که مدیر کوته بین و بی‌کفایت قبلی حتی برای اخراجش نقشه کشیده بود و با جانشینش هم مذاکرات خود را تمام کرده بود اما او ماند، جنگید و ساخت تا استقلال آرام آرام اوج بگیرد. تیمی که حالا آنقدر اوج گرفته که هیچکس جلودارش نیست. استقلالی که ساپینتو ساخته حالا چشم و چراغ لیگ است. تیمی که هم زیبا بازی می‌کند، هم گل می‌زند و هم هیچ تیمی حریفش نیست. تیمی که نتیجه ماندن مربی پرتغالی است. مربی که قرار بود اخراج شود چرا که مدیرعامل بی‌کفایت قبلی چشم دیدنش و موفقیتش را نداشت! چرا که ساپینتو انتخاب مدیر قبل‌تر از خودش بود و موفقیتش به پای او نوشته می‌شد! این همان نکته حیرت انگیز ماجراست. اینکه اینجا و در استقلال فقط و فقط به خود می‌اندیشند و تمامی ادعاهای دهان پرکن و شعارهای جذاب برای فریب افکار عمومی و هواداران است. مردی که داعیه‌اش در استقلال‌دوستی گوش فلک را پر کرده اما بزرگترین جفا را به استقلال کرد تا این تیم دوست داشتنی از آسیا دور بیفتد. مردی که بیشتر از استقلال، جیب خودش را دوست داشت و از خزانه آبی حق نداشته‌اش را برداشت. مدیری که ترجیح داد در لحظات مرگبار حذف استقلال از آسیا به جای حل مشکل و پرداخت پول به استراماچونی، چک‌های قبلی‌اش را نقد کند و حقوق 50 میلیونی به جیب بزند.
بخت با استقلال بود که تیم ساپینتو آنقدر خوب نتیجه گرفت و برد و برد که تیر آقای مدیرعامل به سنگ بخورد و نتواند نقشه شومش را اجرایی کند. استقلال جذاب و زیبای امروز نتیجه رفتن – بخوانید برکناری – فتح‌الله‌زاده است. مردی که تیشه به ریشه استقلال زد اما نتوانست ریشه را از جا بیرون بیاورد. رفتن فتح‌الله‌زاده و ماندن ساپینتو بزرگترین خوش شانسی استقلال در تمام سال‌های عمرش بوده. رفتن صفر و ماندن 100!