برد درخشان سیتی مقابل لیورپول با هنرنمایی گریلیش و رفقا
بدون هالند هم مشکلی نیست!
منچسترسیتی همچنان با قدرت در کورس قهرمانی لیگ برتر حضور دارد. تیم پپ گواردیولا در دیداری که در سالهای اخیر نقش مهمی در تعیین قهرمان انگلیس داشت، گل اول را از لیورپول خورد اما پاسخ بیرحمانهای داد تا فاصلهاش با تیم یورگن کلوپ را به 22 امتیاز برساند.
سطح انتظارات
وقتی برای خرید یک بازیکن رکورد میشکنید برای چنین مسابقاتی است و جک گریلیش که دوران سختی در سیتی داشته، کاملاً انتظارات را برآورده کرد. گل او، گل چهارم سیتی، پایان یک بازی درخشان برای ستاره صدمیلیون پوندی بود که بهترین بازیکن زمین شد آن هم در شرایطی که صبح روز مسابقه بیمار بود. او دو طرف زمین عالی بود؛ لحظاتی بعد از آنکه با دویدن استثنایی خود مانع از گلزنی محمد صلاح شد، به خولین آلوارس پاس گل تساوی تیمش را داد. نیمه اول با ترنت الکساندر آرنولد درگیر بود و کاملاً برنده این مبارزه. در طول مسابقه هم با هنرنمایی خود در کنترل توپ و دریبل زنی لیورپول را بیچاره کرد. این شاید بهترین بازی او با پیراهن سیتی بود.
ناامیدی صلاح
خوشحالی هواداران سیتی مثل خنجری در قلب سلطان مصری لیورپول بود وقتی داور چهارم شماره 11 را روی تابلوی تعویض آورد. 20 دقیقه مانده بود اما امید به صلاح مثل امید به رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان رنگ باخته بود. این بازی میتوانست پایان متفاوتی داشته باشد، او تعداد گلهای فصل خود را به 23 رساند و در چهارمین بازی با سیتی در این فصل چهارمین گلش را زد اما فرصتی عالی روی پاس دیوگو ژوتا داشت که اگر گل میشد، سرنوشت بازی عوض میشد.
جانشین طلایی
ارلینگ هالند نیست؟ خب نباشد وقتی مهاجم جانشین به این خوبی دارید. نرسیدن بهترین گلزن لیگ برتر خبر داغ قبل از شروع مسابقه بود اما گواردیولا خولین آلوارس را دارد که با تکنیک، حرکات و قدرت تما کنندگی خود در بیشتر باشگاههای جهان نفر اول خط حمله میشود. این آرژانتینی سیتی را به بازی برگرداند و با کارهای ترکیبی هماهنگ خود با امثال کوین دبروین، گریلیش و ریاض محرز عرصه را بر مدافعان لیورپول تنگ کرد. او روی گل دوم و سوم نقش داشت و انصافاً برای نشستن روی نیمکت زیادی خوب است.
رابرتسون پراشتباه
وقتی با تیمی مثل سیتی بازی دارید، هر اشتباه هر چقدر کوچک باشد، میتواند مرگبار باشد و اندی رابرتسون اشتباهات زیادی در این بازی داشت. تلاش ناموفق او برای پرس دبروین روی گل تساوی لیورپول مؤثر بود و در آغاز نیمه دوم به خاطر اشتباه مدافع اسکاتلندی در آفسایدگیری بازیساز بلژیکی گل دوم تیمش را زد. رابرتسون روزهای درخشانی با پیراهن لیورپول داشته اما جای تعجب نبود که با کاستاس سیمیکاس تعویض شد.
خطای تاکتیکی
سیتی شایسته پیروزی بود و از همه جهت نسبت به لیورپول برتری داشت اما اگر سایمون هوپر در اواخر نیمه اول به رودری به خاطر خطای تاکتیکی کارت زرد دوم را میداد، شاید همه چیز عوض میشد. داور کارت قرمز نداد و گواردیولا کنار زمین نفس راحتی کشید. رودری استاد خلاص شدن از چنین موقعیتهایی است اگرچه نرمخویی داور شامل حال فابینیو و الکساندر آرنولد هم شد و همانطور که کلوپ بعد از بازی گفت تضمینی وجود نداشت که لیورپول با یک بازیکن بیشتر هم به پیروزی میرسید.
مشکل بزرگ
در نیمه اول رقابت نزدیک بود. 45 دقیقه دوم اما داستان متفاوتی داشت و انگار ماشین لیورپول به یک کامیون برخورد کرد. چرا که در کمتر از یک دقیقه گل دوم را هم خوردند. لیورپول تا کی باید این گلهای آسان را بخورد در مقابل رقبای بزرگ و متوسط؟ اینکه سیتی در اواخر بازی لیورپول را تحت کنترل داشت، قطعاً برای کلوپ ناراحت کننده است مثل شنیدن شعار هواداران سیتی که «صبح اخراجت میکنند» یا دیدن سکوهای خالی بخش هواداران لیورپول قبل از سوت پایان. او هرچه تلاش میکند در حال حاضر به نتیجه نمیرسد. لیورپول ضعیف است و بازی با این تیم برخلاف سالهای گذشته برای رقبا آسان شده. تمرکز لازم را ندارند و گلهایی میخورند که تیم زیر 11 سال نمیخورد. در این بازی فقط چهار شوت داشتند؛ پایینترین آمارشان از سال 2011. مشکل در حمله نیست یا حتی دفاع و خط میانی. مشکل این است که تیم نمیتواند بازی کند و انگار حل این مسأله را مربی نابغهای مثل کلوپ هم نمیداند.
ZOOM
اینکه سیتی در اواخر بازی لیورپول را تحت کنترل داشت، قطعاً برای کلوپ ناراحت کننده است مثل شنیدن شعار هواداران سیتی که «صبح اخراجت میکنند» یا دیدن سکوهای خالی بخش هواداران لیورپول قبل از سوت پایان. او هرچه تلاش میکند در حال حاضر به نتیجه نمیرسد.