لزوم حمایت از یک مدال تاریخی و صعود به لیگ جهانی
واترپلو در جای والیبال 10 سال پیش!
محسن آجرلو
روزنامه نگار
اولین روزهای تعطیلات سال نو، اتفاق مهم و جذابی برای واترپلو در پی داشت.
ملی پوشان جوان ایران که در آستانه آغاز سال جدید راهی سنگاپور شدند، از دوم فروردین به آب زدند و در نهایت 7 فروردین در تاریخی‌ترین مسابقه خود، برای اولین بار در فینال آسیا به میدان رفتند و پس از یک باخت نزدیک به چین، برای اولین بار در تاریخ به مدال نقره آسیا رسیدند.
اتفاق بزرگ و قابل‌توجهی که در کنار صید یک مدال تاریخی، سهمیه حضور ایران در لیگ جهانی واترپلو را نیز برای ایران به همراه آورد.
درخشش واترپلو
بدون چیریچ
تیم ملی واترپلو در دوره گذشته رقابت‌های قهرمانی آسیا در حالی به مقام چهارم رسید و از یک قدمی مدال و کسب سهمیه برگشت که الکساندر چیریچ را برای آخرین بار روی نیمکت خود داشت. مربی جوان و فوق‌العاده‌ای که واترپلوی ایران بخش اعظم رشد و حتی همین نقره را مدیون اوست.
با این حال چیریچ پس از رقابت‌های دوره قبل از ایران رفت و تیم واترپلوی ایران پس از سال‌ها بدون او راهی یک تورنمنت رسمی شد.
البته که بر اساس اعلام رضوانی، اعزام به همین رقابت‌ها هم با توصیه چیریچ انجام شده و هیچ بعید نیست که صعود به لیگ جهانی بهانه‌ای برای بازگشت این مربی نامدار به تیم
ایران باشد.
بهترین اعزام تاریخ واترپلو
تیم ایران در شرایطی راهی سنگاپور شد که وضعیت خاصی داشت. از نبود چیریچ گرفته تا تعداد قابل توجهی از لژیونرهای تیم که برای این رقابت‌ها فراخوانده نشده بودند.
سوای همه اینها بحث تأمین هزینه‌های اعزام هم مشکل بزرگی بود که خوشبختانه در ادامه با تلاش‌های رضوانی حل و تیم ایران راهی سنگاپور شد.
تصمیم خوبی که در نهایت پایان خوشی هم در پی داشت و تبدیل به بهترین اعزام و نتیجه تاریخ واترپلو شد.
لزوم تحول و حمایت برای پیشرفت
کسب مدال نقره آسیا یک طرف و جواز حضور در لیگ جهانی واترپلو در سمت دیگر این اتفاق قرار دارد. مدال و عنوان برای پر کردن ویترین افتخارات و کارنامه‌ها کارایی دارد اما شانس حضور در یک رویداد و تورنمنت خوب، فرصتی است برای روزهای بهتر. فرصتی که حالا نصیب واترپلو شده تا پس از سال‌ها حبس در آسیا و تلاش برای رسیدن به سکو، بتواند میدان‌های جهانی و تنه به تنه شدن با تیم‌های خوب دنیا را نیز تجربه کند.
اتفاقی که حدود یک دهه پیش برای والیبال افتاد. والیبالی که اگر چه در عین شایستگی جواز حضور در المپیک را از دست داد اما توانست جواز حضور در لیگ جهانی را کسب کند. میدانی که اگرچه نتایج آن اهمیت چندانی ندارد و شاید تیم‌ها با همه توان هم وارد آن نشوند اما بهترین فرصت برای تیم‌های در حال رشد به حساب می‌آید تا بتوانند هر سال چندین و چند رقابت خوب تدارکاتی و سطح بالا برگزار کنند و سال به سال پیشرفت کنند.
واترپلو حالا جای والیبال ده سال پیش ایستاده. با این تفاوت که والیبال با تماشاگران میلیونی و اسپانسرهای خوب، مشکلی برای سفرهای پشت سر هم اروپایی و امریکایی نداشت اما واترپلو نیاز به کمک دارد.
آن هم به‌عنوان رشته‌ای که مشکلات فراوانی برای پخش زنده دارد و به همین خاطر نمی‌تواند امید زیادی به داشتن اسپانسر خوب داشته باشد.
پس وزارت‌نشین‌ها باید فکری به حال پخش مسابقات این تیم کنند و مشکلات مالی این تیم را حل کنند تا بتواند به‌عنوان اولین قدم در مسیر جهانی شدن، حضور در لیگ جهانی را تجربه کند. اتفاق خوب و بزرگی که می‌تواند تبدیل به نقطه عطف این رشته در ایران شود و واترپلو را به جایی برساند که دیگر کسب یک نقره در آسیا برایش تاریخی و عجیب جلوه نکند.