صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • استقلال
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و دویست و شصت و هفت - ۲۱ اسفند ۱۴۰۱
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و دویست و شصت و هفت - ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ - صفحه ۱۳

94 طلایــــــی رخ سپاهان روی جــــــام

با تداوم غیبت گولسیانی در قلب دفاع پرسپولیس و البته سرماخوردگی سینا اسدبیگی ترکیب پرسپولیس تغییراتی نسبت به بازی قبل داشت. سپاهان هم با استفاده از امید نورافکن در خط میانی با یک تغییر نسبت به بازی قبل به میدان آمد.
پرسپولیس در حضور هوادارانش تهاجمی شروع کرد و دقیقه 2 با ضربه ایستگاهی خطرناک ترابی اولین شانس گل را به نام خود ثبت کرد ‌اما خیلی زود دو تیم با بازی محتاطانه کاری کردند تا خبری از موقعیت گل نباشد. از اواسط نیمه نخست اما سپاهان بازی را در دست گرفت. آنها با بازی مالکانه و کارهای ترکیبی پرسپولیس را تحت فشار قرار دادند و سرخ‌ها هم توان خروج از این فشار را نداشتند.
دقیقه 22 سپاهان با استفاده از فضای پشت دانیال اسماعیلی‌فر، با یک کات بک و ضربه نهایی به گل رسید اما کمک داور به نشانه آفساید پرچم زد که در تصویر آهسته مشخص بود اشتباه کرده است. به لطف این اشتباه، پرسپولیس فرصت یافت تا از زیر فشار حریف بیرون بیاید اما سپاهان کوتاه نمی‌آمد. آنها دقیقه 26 هم دو، سه شانس ساختند که مدافعان پرسپولیس با فداکاری مانع از گل خوردن تیم‌شان شدند. مرتضی پورعلی گنجی زیر این فشار سنگین قربانی شد و با مصدومیت گردن قبل از دقیقه 30 از بازی بیرون رفت تا یحیی مجبور به اولین تعویض اجباری شود.
دقیقه 31 سپاهان با کرنر ارسالی احمدزاده و ضربه سر مدافع برزیلی‌اش شانس گلزنی دیگری خلق کرد اما این توپ هم در چهارچوب نبود.
پرسپولیس بالاخره فرصت یافت تا در آخرین لحظات نیمه نخست تعادل را برقرار کند.
دقیقه 45 توپ دزدی و فرار وحید امیری با ارسال دقیق او همراه شد اما عالیشاه از مقابل دروازه حریف نتوانست ضربه نهایی را بزند و نیازمند منجی دروازه‌اش شد.
دومین اتفاق بد برای پرسپولیس در این نیمه در وقت‌های تلف شده رخ داد و پریرا که به خاطر اعتراض به داور یک کارت زرد داشت با حرکت خطرناک روی علی محمدی با کارت زرد دوم و اخراج مواجه شد تا مشکلات پرسپولیس بیشتر شود.
گل‌محمدی نیمه دوم را با یک تغییر ریسکی شروع کرد و با یک مهاجم جدید دنبال این بود تا طراوتی به خط حمله‌اش بدهد اما قابل پیش‌بینی بود که سرخ‌ها با یک بازیکن کمتر توان بازیسازی و جلو آمدن متوالی را نخواهند داشت و باید از تک موقعیت‌ها و ضربات ایستگاهی استفاده کنند.
ده دقیقه از شروع نیمه دوم گذشته بود که سپاهان با ارسال رضاییان و ضربه سر مغانلو خودی نشان داد اما پرسپولیس لحظه به لحظه در کنترل حریف موفق‌تر نشان می‌داد. دقیقه 62 پرسپولیس در یکی از اندک حملاتش شانس نسبی گلزنی پیدا کرد. اتفاقی که تا پایان مسابقه فقط یکی دو بار دیگر رخ داد.
سپاهان هم که مثل پرسپولیس با تغییرات زیاد دنبال پیدا کردن روزنه‌ای در دفاع پرتعداد پرسپولیس بود بعد از موقعیت دقیقه 68 نورافکن دیگر شانسی پیدا نکرد تا اینکه در دقیقه چهارم وقت‌های تلف شده بالاخره مقاومت پرسپولیس شکست و ضربه کات‌دار محمد کریمی میهمان را به خواسته‌اش رساند تا سپاهان در مهم‌ترین بازی فصل که حکم فینال را داشت برنده از بازی بیرون بیاید و با ایجاد اختلاف 4 امتیازی با پرسپولیس در فاصله 7 هفته مانده به پایان فصل گام بزرگی به سوی قهرمانی بردارد و البته پرسپولیس را تا حدودی از قهرمانی ناامید کند.

 

جستجو
آرشیو تاریخی