زمان محدود بسکتبال برای تغییر جهت در آستانه سال حساس
از همین حالا به فکر جام جهانی باشیم
محسن آجرلو
روزنامه نگار
پس از صعود توأم با اقبال تیم ملی بسکتبال به جام جهانی، اندک طرفداران کادر فنی تیم ملی هم متوجه شدند که تیم ایران با این نفرات راه به جایی نمیبرد. کارنامه ناموفق سعید ارمغانی با دو باخت بد برابر چین و بخصوص ژاپن تکمیل شد تا کارنامه این مربی پس ازیک سال حضور در رأس کادرفنی، بجز یک صعود لحظه آخری که به لطف استرالیا به دست آمد، نکته مثبت دیگری نداشته باشد.
موضع فدراسیون در قبال صعود شانسی
فدراسیون بسکتبال از پایان رقابتهای انتخابی جام جهانی، هیچ موضعی در قبال نتیجه تیم ملی نگرفت و تنها اظهارنظرهایی درباره بررسی کمیته فنی و هیأت رئیسه به گوش رسیده است. آن هم در شرایطی که واضحتر از نتیجه کسب شده در رقابتهای انتخابی جام جهانی و حتی کاپ آسیا وجود ندارد. باخت سنگین با اختلاف بیش از ۳۰ امتیاز برابر ژاپن هم در همین پنجره پایانی، نقطه عطف کارنامه این مربی بود که ادعاهای عجیب و غریبی را هم مطرح کرده است.
جایزه این صعود، تمدید نیست!
سعید ارمغانی در آخرین مصاحبه خود، شرط فدراسیون برای تمدید قرارداد را صعود تیم ملی به جام جهانی عنوان کرده بود. واقعاً صعود تیم ایران به جام جهانی آن هم در شرایطی که هفت سهمیه در آسیا توزیع میشود، هدف مهمی محسوب میشود؟ آن هم در صعودی که با این شرایط اتفاق افتاد و آنچنان که باید رنگ و بوی شادی نداشت.
فوت وقت ممنوع!
متوسل شدن به عباراتی نظیر «برهه حساس کنونی» یا «باقی ماندن زمان اندک تا رویدادهای مهم» از جمله دستاویزهای نخ نمای ورزش ایران است. البته که هنوز هم مانند ماجرای فوتبال قبل از جام جهانی، مسبب تصمیمهای غلط و پوپولیستی میشود که مثل همیشه نتیجهای جز ناکامی در پی ندارد.
اهالی فن و دلسوزان بسکتبال در برهه کنونی همگی به خوبی میدانند این راهی که تیم ملی با ارمغانی میرود به ترکستان است. پس اگر قرار بر تغییر است، فرصت همین حالاست.
تیم ملی بسکتبال در سال ۲۰۲۳ دو رویداد مهم را در پیش دارد. بازیهای آسیایی هانگژو و جام جهانی که هر کدام به نوعی برای بسکتبال اهمیت دارد و حضور در آنها با دست فرمان کنونی، میتواند بسیار فاجعهبارتر از نتایج اخیر هم باشد.
پس نیاز است تا جواد داوری و همکارانش در فدراسیون، هرچه زودتر به فکر باشند و تلاش کنند تا گزینه خوبی برای تیم ملی پیدا کنند. مدتی که بخش اعظم آن میتواند در زمان باقیمانده از لیگ صرف شود تا در پایان این رقابتها، سرمربی جدید بتواند تیم را تحویل گرفته و تا تابستان برای بازیهای آسیایی آماده کند.
پس از آن هم نوبت به جام جهانی میرسد که با توجه به توزیع سهمیه المپیک، از اهمیت بسیار زیادی برای بسکتبال برخوردار خواهد بود. به این ترتیب سال آینده شمسی سال سرنوشتسازی است که اگر داوری قصد دارد تا بسکتبال سهم قابلتوجهی از آن ببرد، باید از همین حالا به فکر باشد و تصمیم اشتباهی که در ابتدای دوران ریاستش گرفته را اصلاح کند.
گذر از مربیان داخلی و سپردن به یک مربی با دانش خارجی، میتواند بهترین سرمایهگذاری برای مدیر جوان بسکتبال باشد که سودای ماندن در این رشته را در سر میپروراند.