نقش بزرگ مغانلو در «بازی سرنوشت»
وصال روحانی
روزنامه نگار
امروز (شنبه 20 اسفند) در شروع هفته بیست و سوم لیگ برتر فوتبال کشور پرسپولیس و سپاهان در حالی در تهران روبهروی هم میایستند که شهریار مغانلو مهاجم کنونی سپاهان و عضو سابق سرخهای تهرانی میتواند نقشی بزرگ در تعیین نتیجه این دیدار سرنوشتساز را ایفا کند. فقط تعداد گلهای زده شرط نیست ولی همه نشانهها دلالت بر آن دارد که مغانلو در مسیر تکاملی چشمگیر قرار دارد که پاداش و نتیجه نهایی آن میتواند نه فقط جریانسازی در لیگ بلکه عضویت قطعی وی در تداوم ملی باشد.
مغانلو با 8 گل زده در بالاهای جدول گلزنان لیگ برتر فوتبال کشور قرار دارد و با اینکه زدن این تعداد گل پس از گذشت 22 هفته از این رقابتها به هیچ روی هنر نیست اما از یکسو فقط محمد عباسزاده و رضا اسدی مهاجمان تیم تراکتور به اندازه او توفیق گلزنی داشتهاند و از جانب دیگر میزان تأثیرگذاری مغانلو در روند بازی سپاهان از حد گلزنی صرف بسیار فراتر میرود. وی نه تنها در گلسازی هم موفق ظاهر میشود بلکه به سبب جاری بودن در سیستم بازی تیمش و مشارکت هرچه بیشتر در هر حرکت رو به جلو مثل یکی از قطعات مهم زنجیره تهاجمی طلاییهای اصفهان عمل میکند. چهره شدن در پیکان، انتقال کوتاهمدت به اروپا و سپس حضور قرضی و نیمفصلی موفق در پرسپولیس و در نهایت خریداری قطعی و نهایی مغانلو توسط سپاهان که پول درشت موردنظر باشگاه سانتاکلارای پرتغال را پرداخت کرد، از وی بازیکنی ساخت که با دستاندازهای حضور در فوتبال باشگاهی چه در کشورش و چه در اروپا و تغییر وضعیت دادنهای سریع و وسیع آشنا است و راه و روشهای آن را میشناسد. وقتی او پنج سال پیش در پیکان تبدیل به یکی از گلزنان برتر فصل شد، معلوم بود در وی چیزهایی وجود دارد که وجه تفکیک او از بسیاری از مهاجمان دیگر فوتبال ما است. چپ پا بودن او هم یک حسن برایش بود و البته هنوز هم هست زیرا مدافعان رقیب برای مهار فورواردی که برگشتهایی ناگهانی دارد و در شوتزنیهای غافلگیرکننده با گاردی نامأنوس (که محصول چپ پا بودن اوست) نیز مهارت دارد به مشکل برخورد میکنند و به سختی میتوانند بر پاهای او قفل بزنند و حتی تشخیص هر حرکت بعدی وی برای آنها دشوار است.
امسال که سپاهان به صدر جدول لیگ بیست و دوم صعود کرده و سرخابیها را با اختلافی کم در تعقیب خود میبیند، هر حرکت مغانلو در قالب و روندی که شرحش را آوردیم و هر گل زدن یا پاس گل و حرکت مؤثر او میتواند تأثیری کلان بر سرنوشت لیگ بگذارد و یا باعث قهرمانی زردهای زایندهرود شود و یا در صورت خطا رفتن، بخت پرسپولیس و استقلال را باز کند. به دلایلی که برشمردیم، اینک با این سؤال نیز مواجهیم که اگرچه لژیونرهای بسیار خوبی در امر تهاجم داریم، اما آیا مغانلو سزاوار دعوت شدن هرچه بیشتر به تیم ملی و حضور در مسابقات این تیم نیست؟ او یقیناً از مهدی طارمی بهتر نیست و لزومی هم ندارد که وی را در کفه ترازوی قیاس با امثال آزمون، انصاریفرد و جهانبخش قرار دهیم، اما آنچه که ماهیت وجودی مغانلو را تشکیل داده، در آن اندازهای هست که حضور جدی و بیش از پیش وی در جمع یوزها را هم در دستور کار مربیان جدید تیم ملی قرار دهد و او را وسیعتر از گذشته وارد محاسبات «ملی» کند.