نتایج ناهمخوان ذوبآهن با هزینههای باشگاه
وصال روحانـی
روزنامهنگار
بازی روز یکشنبه ذوب آهن با پیکان در هفته بیست و دوم لیگ برتر فوتبال کشور صرفنظر از هر نتیجهای که دربر داشت (این مسابقه صفر- صفر تمام شد)، این سؤال مهم را دوباره به ذهنها آورد که؛ «ذوبیها چقدر هزینه میکنند و در قبال بودجه مصرف شده چه چیزهایی را به دست میآورند؟ امسال تیم بسکتبال ذوب آهن با بودجهگذاری مورد نیاز و جذب نفرات مورد نظر به یکی از مدعیان اصلی فتح لیگ برتر این رشته تبدیل شده و با شهرداری گرگان قهرمان هر دو دوره گذشته این مسابقهها رقابتی پایاپای دارد و در نتیجه این توجیه وجود دارد که در قبال مبالغ هزینه شده و تلاش و صرف وقتی که صورت پذیرفته، بهره مساعد و نتیجه تقریباً درخوری گرفته و تیم فرزاد کوهیان با نتایج حاصلهاش مخارج کلان گردش امور خود را قابل قبول جلوه داده است. آیا عین این برداشت را میتوان درباره تیم فوتبال این باشگاه اصفهانی هم داشت؟ تیمی که در هر دو، سه فصل اخیر لیگ برتر فوتبال ایران دغدغه اولش حفظ خود در این لیگ و گریز از سقوط به دستهای پایینتر بوده و با اینکه فصل پیش به ساحل نجات رسید و امسال هم به سبب نتایج بسیار ضعیف دو تیم خوزستانی متعلق به وزارت نفت (نفت مسجدسلیمان و نفت آبادان) و چسبیدن آنها به قعر جدول در راه نجات مجدد قرار دارد اما آیا آنچه انجام داده و هزینهکردی که داشته، به قول معروف میارزیده و کفه «خرجها» و «دستاوردها» برابری میکرده است؟ شاید ذوب آهن به بهانه جوانپروری و ساختن ترکیبهایی تازه براساس نفراتی آیندهدار نتایج خود را قابل قبول بینگارد و در قیاس این مخارج با بودجههای نجومی و بسیار فزونتر اکثر تیمهای لیگ خود را یکی از تیمهای کم هزینه معرفی و از این طریق از خود رفع تقصیر و هرگونه اتلاف پول را تکذیب کند. با این حال در زمانهای که با کمتر از 80 تا 100 میلیارد تومان هرگونه تیمداری در فوتبال غیرممکن است، نمیتوان هزینههای ذوب آهن را کوچک شمرد و نتایج متوسط و اغلب ضعیفی را که گرفته، موجه تلقی کرد. مهدی تارتار مربی بدی نیست و در یکی از مصاحبههای اخیرش با تمجید از خود، حضورش در فهرست بحثبرانگیز اخیر نامزدهای سرمربیگری تیم ملی ایران را گزینشی درست از سوی دستاندرکاران نامید و گفت: «به هر حال ما در این سطوح هستیم اما خودمان نخواستیم که گزینه بمانیم و انصراف دادیم!» ولی واقعیت امر این است که این هافبک اسبق پرسپولیس هم دو سالی است که نتایجی میگیرد که نه تنها تأییدی بر مخارج باشگاه ذوب آهن در رشته فوتبال و تیمداری در این عرصه نیست بلکه نشانهای روشن از هدررفت پول هزینه شده و لزوم بازنگری اساسی در این زمینه و تعیین خطمشیهایی تازه برای تیم فوتبال ذوبآهن است. تیمی که با ایستادن مکررش در ردههای دهم تا چهاردهم فصول اخیر لیگ برتر تصویر بسیار روشنتر ساخته شده پیرامون خویش در فصول قبلتر را به سوی تاریکی سوق داده است.