صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • استقلال
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و دویست و شصت و چهار - ۱۵ اسفند ۱۴۰۱
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و دویست و شصت و چهار - ۱۵ اسفند ۱۴۰۱ - صفحه ۷

صحبت‌های عجیب سعید ارمغانی که اثری از عذرخواهی ندارد!

کدام پیشرفت، کدام نیمه پر؟

مهم این است که به جام جهانی صعود کردیم! این اولین جمله‌ای است که سرمربی تیم ملی بسکتبال در مصاحبه روز گذشته‌اش درباره عملکرد تیمش به زبان آورده. شروع طوفانی سعید ارمغانی در ادامه به جایی رسیده که لیوان بسکتبال را قبل از حضورش خالی تلقی کرده که در 8 ماه حضورش، توانسته نیمی از آن را پر کند و حالا به زمان بیشتری نیاز دارد تا 50 درصد دیگر را پر کند.
این نوع ادبیات و اظهارنظر آقای سرمربی بخوبی نشان می‌دهد که چرا پس از دو باخت و صعود پرحرف و حدیث بسکتبال، به ایران نیامد و در مقابل عملکردش پاسخگو نبود. با این حال حالا بد نیست که اظهارنظرهای جالبش را با کمی دقت بررسی کرد. صحبت‌هایی که نه تنها هیچ اثری از عذرخواهی به خاطر دو باخت و صعود روی دوش استرالیا در آن دیده نمی‌شود بلکه همین تیم نیم‌بند را هم به‌نام خودش می‌زند!

محسن آجرلو
روزنامه نگار

مهم این است که صعود کردیم!
این جمله سعید ارمغانی درست همان نوع ادبیاتی است که در دوره گذشته مهران شاهین‌طبع پشت آن پنهان شد. البته که در آن دوره تیم ایران حداقل با نتایج خودش راهی جام جهانی شد و منتظر باخت حریف نبود. با این حال بسکتبال ایران به کجا رسیده که باید برای گرفتن یکی از 7 سهمیه آسیا جشن و پایکوبی به راه بیندازد و سرمربی تیم ملی با چنین ادبیاتی صحبت کند؟
اگر استرالیا، نیوزیلند و حتی چین و ژاپن را هم کنار بگذاریم، یعنی تیم ایران صلاحیت کسب یکی از 4 سهمیه باقیمانده را ندارد؟

پیشرفت از کدام جهت؟
ارمغانی در ادامه صحبت‌هایش اعلام کرده که تیم ملی در شش ماه اخیر از جهات مختلفی پیشرفت کرده. پیشرفتی که اگر در این ابعاد و وجوه مختلف ایجاد شده، باید یک خروجی محسوس در تیم و عملکردش دیده می‌شد. حالا اما با ذره‌بین هم نمی‌شود در تیم ایران نکته مثبتی دید. تیم ایران در دو بازی رفت و برگشت به چین باخت و با 35 اختلاف هم رقابت را به ژاپن واگذار کرد. تیم ایران آنقدر بد بود که تنها به لطف نیامدن استرالیا به تهران و تقدیم یک برد 25 بر صفر به تیم ایران توانست مسافر جام جهانی شود.
در این شرایط آقای سرمربی که حدود دو دهه را هم در اروپا گذرانده، با چه رویی از پیشرفت، آن هم جهات مختلف صحبت می‌کند؟
 
قدردانی به سبب پر کردن لیوان!
نقطه عطف صحبت‌های ارمغانی اینجاست. جایی که خیلی غیرمستقیم اعلام کرده بسکتبال ایران را با لیوان خالی دریافت کرده است: «باید واقعیت‌ها را هم ببینیم که نیمه‌اش خالی است و اینکه چطور باید آن را پر کنیم. در این 7، ‌8 ماه نصف لیوان را پُر کردیم و می‌دانیم که نصف دیگر آن را چطور و چه وقت پُر کنیم و بسکتبال ایران را به جایگاه اصلی‌اش بازگردانیم.»
اینطور که به نظر می‌رسد باید فدراسیون بسکتبال به‌جای برگزاری کنفرانس خبری و پاسخگو کردن سرمربی، برای او مراسم تقدیر و تشکری تدارک ببیند. آن هم به یمن پر کردن لیوان خالی بسکتبال و تشکیل این تیم قدرتمند که در یک چهارم نهایی کاپ آسیا به اردن باخت و در انتخابی جام جهانی با سلام و صلوات سهمیه گرفت.
واقعاً ارمغانی با چه عینکی این لیوان خالی و خاک گرفته بسکتبال را نیمه پر می‌بیند که ادعای مالکیت آن را می‌کند؟
 این بود تقویت کادر فنی؟
این لقمه را رئیس فدراسیون برای تیم ملی گرفته. آن هم در شرایطی که قول داده بود تا کادر فنی تیم ملی را تقویت کند و کسی را بعد از هاشمی روی نیمکت تیم ملی قرار دهد که وزن بیشتری داشته باشد. واقعاً منظور جواد داوری از تقویت کادر فنی این بود؟ یعنی واقعاً ادامه دادن با مصطفی هاشمی نتایج بدتری از این را نصیب تیم ایران می‌کرد؟
تیم ایران با هدایت ارمغانی در انتخابی جام جهانی تنها سوریه و ژاپن نصفه و نیمه را در تهران شکست داد و به‌جای آن یک باخت سنگین با اختلاف 35 امتیاز را به ارمغان آورد. نتایجی که بیشتر به خالی کردن لیوان بسکتبال شباهات دارد تا پر کردن آن!

 

جستجو
آرشیو تاریخی