دربی نفرت
فرزاد بیگی
روزنامه نگار
کمتر از دو سال پیش؛ اکتبر 2021؛ «یورگن کلوپ» در اوج قدرت و در حال نمک پاشیدن به زخم شیاطین سرخ در آستانه تقابل تاریخی با آنها: «یونایتد وقتی با ما بازی می‌کند، هرگز خوشحال به نظر نمی‌رسد... ما متفاوت هستیم...» پپ لیندرز دستیار مورد اعتماد «کلوپ» در کتاب «سرسختی؛ Intensity» می‌نویسد؛ در آن روز با ذوقی سادیستی روی نقاط قوت و ضعف «منچستر یونایتد» تمرکز کرده بودیم. قرار بود «اسکات مک تامینی» و «فِرِد» بطرز بیرحمانه‌ای کنترل و فضای حرکتی«برونو فرناندز» به‌شدت محدود شود. بعلاوه «روبرتو فیرمینو» وظیفه داشت دو مدافع مرکزی شیاطین؛ «هری مگوایر» و «ویکتور لیندلوف» را مشغول نگه دارد. نتیجه خارق‌العاده بود. لیورپول 5- منچستر یونایتد صفر. «تئاتر رویاها» به آتش کشیده شد. هزاران هوادار سرخورده و تحقیر شده قبل از آغاز وقت دوم «اولدترافورد» اشغالی را ترک کردند. با این همه «کلوپ» در اوج اقتدار و سرمستی هم از آنچه قرار بود اتفاق بیفتد آگاهی داشت. بینشی که نصیب هر کسی نمی‌شود. او در مصاحبه با تلویزیون آلمان در همان ماه، به تغییر چشم‌انداز لیگ برتر، سرمایه‌گذاری‌های جدید و بازسازی غول‌های قدیمی اشاره کرد و گفت: «یونایتد، همیشه یونایتد است. آنها سرمایه‌گذاری را تا حصول نتیجه متوقف نخواهند کرد.» سؤال مهم اما این است که آیا اکنون و در آستانه مصاف دو تیم در یکشنبه «آنفیلد»، پیش‌بینی مرد آلمانی محقق شده است؟ البته که مطالب بسیاری درباره تغییر موازنه قدرت بین دو دشمن سرخ پوش گفته شده است. شیاطینی که به هیچ حریفی رحم نمی‌کنند و «لیورپولی» که بی‌روحیه، کم رمق و بسیار فرصت‌سوز به نظر می‌رسد. حتی اگر «لیورپول» در تمام طول سال2023 جز یک بار، دروازه‌اش را در «آنفیلد» بسته نگه داشته باشد و حتی اگر تیم «تن هاخ» هنوز در خارج از خانه بر تیمی بهتر از «فولام» غلبه نکرده باشد، باز هم لیورپولی‌های متعصب به طرز آزار‌دهنده‌ای نگران نبرد یکشنبه و از دست رفتن رکورد هفت سال شکست‌ناپذیری برابر «یونایتدی‌ها» در «آنفیلد» خواهند بود. مردان«کلوپ» 10امتیاز کمتر از«یونایتد» و 21 امتیاز کمتر از توپچی‌های صدرنشین به‌دست آورده‌اند. شرایط در عرض دو سال کاملاً برعکس شده است. حالا این مرد آلمانیست که به برد در این بازی به‌عنوان درمانی کوتاه مدت نگاه می‌کند. درست مثل سولشر در اکتبر 2021. نظرات متفاوتی درباره چرایی این دگرگونی و چگونگی اوجگیری مجدد «شیاطین سرخ» وجود دارد. «کلوپ» اما با تقلیل‌گرایی شیطنت‌آمیزی می‌گوید: «بوسیله پول می‌توان مشکلات را محو کرد و ابر باشگاه‌های ثروتمند معمولاً از این شیوه استفاده می‌کنند.» اما آیا آنچه اتفاق افتاده تا همین حد ساده است؟ «یونایتدی‌ها» با 60 میلیون یورو « کاسمیرو» را به‌عنوان یک خرید لحظه آخری به چنگ آوردند. همان‌طور که «82 میلیون پوند» برای «آنتونی» هزینه کردند و یا به سادگی «کریس رونالدو» را کنار گذاشتند. این درست نقطه اوج راهبرد نقل و انتقالاتی شناخته شده «اد وودوارد» مدیر اجرایی سابق یونایتدی‌ها که البته با تکیه بر منابع مالی امکان پذیر خواهد بود و هر باشگاهی توان انجام دادنش را ندارد. دکترین «وودوارد» بر این نکته استوار بود: «اگر سال بدی داشتیم؛ قدرت مالی تغییر را خواهیم داشت؛ ما چنان ثروتمندیم که قادریم به جای خرید و فروش سه بازیکن؛ پنج بازیکن اصلی‌مان را جابه‌جا کنیم»؛ اشاره‌ای مستقیم به استخدام آنتونی، کاسمیرو، لیساندرو مارتینز، تایرل مالاسیا و کریستین اریکسن و مقایسه تلویحی با خرید داروین نونیز، فابیو کاروالیو و آرتور ملو توسط لیورپولی‌ها.
بااین حال آنچه سبب تجدید حیات «شیاطین» و بازگشت‌شان به بازی بزرگان شده؛ بیش از اینهاست. به خدمت گرفتن «تن هاخ» فقط صرف پول برای استخدام یک سرمربی نیست. او پس از جدال‌های درونی هیأت مدیره و در رقابت سخت با «پوچتینو» برگزیده شد. پروسه بکارگیری و بقای مرد هلندی؛ اعتماد مجدد به معجزه صبر، تدریج و تداوم است. حالا آرام، آرام همه چیز در جای خودش قرار گرفته و تیم تحت هدایت او منظم و با روحیه بازی می‌کند. هرچند هرگز تضمین بلند مدتی وجود ندارد؛ بااین همه «منچستری‌ها» در مسیر ساخت مجموعه‌ای کارآمد، متحد و منسجم هستند. ساختاری شبیه آنچه باعث احیای «لیورپول» شد و آنها را پس از سال‌ها به فتح لیگ برتر هدایت کرد.