مارسین اولسکی هفته پیش تاریخ‌ساز شد. او حالا اولین برنده یکی از جوایز فیفاست که قطع عضو است و در لیگ معلولان بازی می‌کند. دوشنبه هفته پیش او در پاریس برنده جایزه پوشکاش، بهترین گل سال شد. خودش حالا در مصاحبه‌ای درباره آن گل زیبا گفته: «من احساس می‌کردم که چیزی در سرم در حال برنامه‌ریزی است. همیشه می‌خواستم کاری زیبا انجام دهم اما نمی‌دانستم توپ چطور فرود خواهد آمد. زمانی که دیدم توپ در مسیر درست در حال پرواز است، تصمیم گرفتم از آن استفاده کنم. پس از اینکه ضربه را زدم به زمین افتادم، بلند شدم و از این که توانستم این کار را به سرانجام برسانم احساس غرور داشتم.» او خطاب به کسانی که با شرایطی مانند خودش مواجه هستند اظهار داشت: «هیچ چیز غیرممکن نیست. اگر سخت تلاش کنیم، می‌توانیم دستاوردهای بزرگی داشته باشیم. من حالا تجربه بسیار خوبی دارم و فکر می‌کنم باید به همه کمک کنم که بر ضعف‌هایی که دارند غلبه کنند.» اولکسی علی‌رغم شرایط ویژه‌ای که دارد خودش را بازنشسته نکرده و در یک شرکت حفاری کار می‌کند: «من از دوشنبه تا جمعه از ساعت هفت صبح تا سه عصر به‌عنوان اپراتور ماشین حفاری کار می‌کنم. ساعت 4 به خانه می‌آیم. روزهای سه‌شنبه و پنجشنبه با بازیکنان تمرین دارم. جمعه‌ها به کمپ تمرینی وارتا پوزنان می‌روم و هر سه هفته یک بار هم به اردوی تیم ملی لهستان می‌روم.»
داستان او بی‌شک الهام‌بخش افراد بسیاری در دنیا خواهد بود.
